تور لحظه آخری
امروز : چهارشنبه ، 2 آبان 1403    احادیث و روایات:  امام موسی کاظم (ع):هر که می خواهد که قویترین مردم باشد بر خدا توکل نماید .
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها




آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1823692546




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

ایران و امریکا در دوران 2 بوش


واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: سیاست > دیپلماسی  - داوود هرمیداس باوند مهمترین رویداد در دوران بوش پدر مساله تجاوز عراق به کویت و واکنش امریکا در لوای سازمان ملل متحد بود. ایران در آن زمان این تجاوز را محکوم کرد اما در اقدامات سازمان ملل در ارتباط با عراق اعلام بی طرفی کرد. خلع سلاح عراق و ایجاد مناطق امن در شمال و جنوب از جمله دست آوردهای امریکا در مورد عراق بود. البته بوش پدر برای حفظ موازنه منطقه ای در قبال ایران از ورود امریکاییان به خاک عراق خودداری کرد. او همچنین دستور داد که عراق از هواپیماهای خود بر علیه جنبش شمال بوسیله کردها و جنبش جنوب عراق بوسیله شیعیان استفاده کند. این اقدام موجب کشتار زیادی شد و واکنش های بین المللی فراوانی داشت. بدنبال این امر در شمال و جنوب ایجاد مناطق امن صورت گرفت و عراق از ورود نظامی به این مناطق منع شد. طرح نظم نوین جهانی درست پس از شکست عراق، فروپاشی شوروی و پایان جنگ سرد بود. اصول این نظم از سوی بوش پدر اینگونه اعلام شد: اول تجدید نظر در ساختار نظام اقتصاد بین المللی که البته تنها فرایند این پیشنهاد دور اروگوئه بود که در سال 1955 گات تبدیل به سازمان تجارت جهانی شد. این تغییر بشتر به نفع کشورهای صنعتی بود. دوم تقویت سازمان ملل، سوم جلوگیری از گسترش سلاح های کشتار جمعی، چهارم مبارزه علیه تروریسم بین المللی بود که البته در آن تاریخ تروریسم به معنای سنتی آن مطرح بود. نهایتا مساله حمایت از حقوق بشر و آزادی های اساسی از مولفه های نظم نوین جهانی مطرح شده توسط بوش پدر بود. پس از یازده سپتامبر بازتعریف نظم نوین جهانی در دستور کار جرج بوش قرار گرفت. در این زمان مساله مبارزه با تروریسم بین المللی با ماهیت جدید اولویت پیدا کرده بود. همچنین جلوگیری از دسترسی به سلاح های کشتار جمعی بویژه سلاح های هسته ای با جدیت از سوی دولت بوش دنبال می شد. در این زمان تجدید نظر در ساختار سازمان ملل - البته نه با آن نگاه مثبتی که در دور اول مطرح شد- در دستور کار قرار گرفت. مساله حقوق بشر نیز باز تعریف شد. در دوران جرج بوش نوعی همسویی میان امریکا و جمهوری اسلامی شکل گرفت؛ برنامه خاورمیانه بزرگ که ناظر به بازنگری در ساختار سیاسی و اجتماعی کشورهای منطقه و دومکراتیزه کردن آنها بود، در دستور کار امریکا قرار داشت. در این برنامه قرار بود که عراق به عنوان الگوی این نظام دموکراتیک باشد. بر این اساس رابطه کشورهای عربی و امریکا دچار یک وضعیت انفعالی شد اما بلعکس رابطه ایران و امریکا در رابطه با مهار طالبان و القاعده از یک سو و برطرف کردن رژیم بعثی عراق و ایجاد فضا برای نقش آفرینی ایران در محیط داخلی عراق از سوی دیگر، دستخوش نوعی همسویی شد. در مورد افغانستان، ایران در کنفرانس قبرس و بن حضور موثر داشت و اتحاد شمال که مورد تایید ایران بود به نفع امریکا وارد عمل شد. در مورد عراق هم ایران کلیه فعل و انفعالات سیاسی در این کشور را از آغاز تا به امروز به رسمیت شناخته است در صورتیکه کشورهای عربی به هیچ وجه حاضر به پذیرش ترتیبات سیاسی جدید در عراق- اعم از ترتیبات امریکایی، دولت موقت یا دولت پس از انتخابات- نبودند. گذشته از مساله طالبان و القاعده و سرکوبی رژیم بعث عراق، رقابتی  میان سلفی گری و  ارزش های انقلاب اسلامی ایران شکل گرفته بود. این رقابت در پاکستان، افغانستان، در آسیای مرکزی و شمال قفقاز به خصوص در حمایت از چچن و در شرق آفریقا و حتی نفوذ و رسوخ در منطقه بلوچستان ایران قابل توجه بود. اما مهار سلفی گری بوسیله امریکاییان در حقیقت رقیب ارزشی جمهوری اسلامی ایران در منطقه را تضعیف و تحت کنترل قرار داد. به این ترتیب بدون آنکه یک توافق رسمی صورت گرفته باشد، یک توافق عملی میان مصالح و منافع امریکا در دوران جرج بوش و منافع جمهوری اسلامی ایجاد شد. ایران هم در افغانستان و هم در عراق فعال شد، در عین حال فضای انفعالی میان کشورهای منطقه و امریکا سبب شد که ایران با سوریه همراه تر شده و نقش بیشتری در لبنان داشته باشد تا جایی که کشورهای عربی اعلام خطر هلال شیعه را کردند. از سوی دیگر کشورهای عربی ایران را متهم کردند که مسائل خود با امریکا را در قالب رویارویی در منطقه بازتاب می دهد. بر این اساس اگر میان ایران و امریکا در دوران جرج بوش به لحاظ حقوقی روابطی برقرار نشد اما به لحاظ عملی نوعی همسویی منافع میان دو کشور ایجاد شد. در عین حال در مورد مسائل داخلی عراق مذاکراتی میان هیات های ایرانی و امریکایی و عراقی صورت گرفت. با مقایسه میان زمان بوش پدر و بوش پسر، در دوران جرج بوش برآیند مجموعه حوادثی که به اهتمام امریکا ایجاد شده بود باعث شد که فارغ از فعالیت خاص جمهوری اسلامی ایران، امور به نفع تهران تمام شود.   دکتری روابط بین الملل. استاد حقوق و روابط بین الملل




این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 678]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن