واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: "كمالالملك" سینمای ایران مریض احوال است
جمشید مشایخی 74 ساله شد "كمالالملك" سینمای ایران مریض احوال است . این بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون در دیدار خبرنگار سینمایی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) كه همزمان با سالروز تولدش انجام شد از دیسك كمرش كه این روزها باعث شده است، استراحت كند و پروژهی سینمایی را نپذیرد، سخن گفت. مشایخی همچنین به گفتهی خودش دچار درد معده نیز شده است كه ناشی از اثرات زخم اثنیالعشر است كه قبلاً داشته است. او گفت: دكتری گفت؛ مشكل از اعصاب من است و باید برای یكی دو روز از تهران بیرون بروم كه اتفاقا رفتم اما وقتی برگشتم، دوباره این درد شروع شد. مشایخی اظهار تاسف كرد از اینكه؛ پیشرفتهای علمی انسان را دچار اضطراب و نگرانی میكند و ادامه داد: این روند باعث دور شدن از طبیعت شده است، در حالیكه در دامن طبیعت همیشه همهچیز تازگی دارد و ثانیه به ثانیهاش لذتبخش است. مشایخی به گفتهی خودش قصد داشته است در فیلمی از پناه برخدا رضایی بازی كند، اما به دلیل بیماری نتوانسته است پیشنهادی را قبول كند.
او گفت: این كار سینمایی فیلمنامه خوبی داشته است، اما ترسیدم وضعیت جسمیام كار گروه را برهم بزند، اما در آینده اگر نقشی باشد كه با مردم ارتباط برقرار كند آن را قبول خواهم كرد. جمشید مشایخی یكی از ماندگارترین چهرههای عرصه بازیگری متولد 6 آذر 1313 در تهران است و از سال 1336 با نمایش "وظیفه پزشك" فعالیت بازیگریش را آغاز كرد و با فیلم كوتاه "جلد مار" در سال 42 مقابل دوربین رفت و دو سال بعد با فیلم "خشت و آینه" وارد سینما شد. تا به امروز ایفاگر نقشهای ماندگاری بوده است كه از جمله آنها میتوان به فیلمهای "گاو"، "قیصر"، "شازده احتجاب"، "سوتهدلان"، "خانه عنكبوت"، "كمالالملك"، "گلهای داودی"، "آوار"، "پدر بزرگ"، "طلسم"، "سرب"، "روز واقعه"، "خانه روی آب" و "یك بوس كوچولو" و مجموعههای "هزاردستان"، "داستان های مولوی"، "سلطان صاحبقران"، "امام علی (ع)" و "پهلوانان نمیمیرند" اشاره كرد. او پنجاه سال حضور مداومش در عرصه بازیگری را خوب ارزیابی كرد و اظهار داشت: خیلی لحظهها بوده كه هدر دادم در حالیكه میتوانستم از این لحظات تجربه كسب كنم. بنابراین به این نتیجه رسیدم در هر سنی كه انسان باشد میتواند آن خطاها و اشتباهات گذشته را تكرار كند. مشایخی ادامه داد: در آن زمان كه تئاتر را شروع كردیم برای اسم و شهرت نبود و عاشقانه اینكار را میكردیم و وقتی كار خوب میشد ارضاء میشدیم و اصلاً به این فكر نمیكردیم كه وقتی در خیابان میرویم مردم ما را بشناسند و عكس و امضاء بگیرند. وی از پیشكسوتان تئاتر در آنزمان یاد كرد و گفت: وجود آنها بود كه ما به این حرفه علاقهمند شدیم؛ درحالی كه بسیاری از آنها مورد بیمهری هم قرار میگرفتند؛ اما تحمل كردند و نگذاشتند چراغ تئاتر خاموش شود و آن عشق و علاقه فقط به خود هنر بود.
این بازیگر پیشكوست ادامه داد: الآن دلم میخواهد كنار نهر آبی بنشینم و صدای آب را بشنوم و طبیعت را ببینم؛ اما آن طرف قضیه را هم باید دید كه نه كارخانه و نه درآمدی دارم كه بتوانم از طریق آن زندگیام را بگذرانم. او از "یك بوس كوچولو" به عنوان فیلمی نام برد كه در میان كارهایش علاقه زیادی به آن دارد و به ایسنا گفت: این نقش به خودم خیلی نزدیك است و آن را دوست دارم. "آبادان" هم كار خوبی بود كه متأسفانه توقیف شد. از میان كارهای قدیمیتر هم "قیصر"، "شازده احتجاب"، "چشمه"، "ماهیها در خاك میمیرند" و "سلطان صاحبقران" را خیلی دوست دارم. به گزارش ایسنا، قرار است از نیمقرن فعالیت بازیگری مشایخی تقدیر شود. او در بخش دیگری از این دیدار دربارهی این مراسم تقدیر گفت: دوستانی زحمت كشیدند و علیرغم اینكه گفتم؛ اینكار را نكنید. من را شرمنده كردند و قرار است مراسمی در روز 14 آذرماه برگزار كنند. در این مراسم قطعاً از حضرت حافظ مدد خواهم گرفت و جواب آنها را با فالی خواهم داد. وی سخنانش را با این بیت حافظ كه "حافظ غبار فقر و قناعت ز رخ مشوی كاین خاك بهتر از عمل كیمیاگری" به پایان برد. منبع : ایسنا مطالب مرتبط :گفتگو با جمشید مشایخی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 407]