واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: هر که مرا به روضه تو راه داده است تاج محبت تو به فرقم نهاده است از ابتدای خلقت حق در دو چشم ما تصویری از عزای محرم فتاده است /////////////////////////////////////////////// * اى كه دل ها همه از داغ غمت غمگين است وى كه از خون تو صحراى بلا رنگين است نرود ياد لب تشنه ات از خاطره ها هر كه را مى نگرم از غم تو غمگين است /////////////////////////////////////////////// * آن حسينى كه شرف يافته دين از شرفش سر و جان داد ز كف تا نرود دين ز كفش هدف تير بلا ساخت على اصغر خويش تا كه سرمشق بگيرد بشر از اين هدفش /////////////////////////////////////////////// * يادتان باشد لباس مشکیم را تا کنید گوشه ای از قبر من این جامه را هم جا کنید کاش من در شام تاسوعا بمیرم تا شما خرجیم را نذر خرج ظهر عاشورا کنید /////////////////////////////////////////////// * مه، بارقه اى ست در شبستان حسين شب، حادثه اى ز درد پنهان حسين هر صبح، ز دامن افق، خون آلود خورشيد برآيد از گريبان حسين /////////////////////////////////////////////// * حسين ، کشته ديروز و رهبر روز است قيام اوست ، که پيوسته نهضت آموز است تمام زندگي او ، عقيده بود و جهاد اگر چه مدت جنگ حسين ، يک روز است /////////////////////////////////////////////// * در عزای شه دین کرببلا می لرزد نه همین کرببلا عرض و سما می لرزد گوئیا ناله زهرا رسد از دور به گوش کاین چنین دست و تن شمر دغا می لرزد /////////////////////////////////////////////// * درصف کرببلا جان جهان را کشتند سبب خلقت پیدا و نهان را کشتند یک جهان اهرمن ازکین به هوای زرو سیم جمع گردیده سلیمان زمان را کشتند /////////////////////////////////////////////// * مگر بكرببلا آب قيمت جان بود كه از عطش به فلك ناله يتيمان بود كفن دريغ مگر بود بهر شاه شهيد كه تا سه روز تنش روي خاك عريان بود /////////////////////////////////////////////// * تا كه از كف پسرى تازه جوان داد حسين عالمى را ز غم خويش تكان داد حسين تا كه گلبوسه ز لب هاى پسر چيد لبش قدرت عاطفه خويش نشان داد حسين تا كه خاموش شد از زمزمه «يا وَلَدى» عشق فرياد برآورد كه جان داد حسين جذبه عشق بنازم كه پس از داغ جوان حكمت صبر نشان بر همگان داد حسين گفت بر هاشميون نعش على را ببرند كز غم داغ پسر تاب و توان داد حسين نقد جان داد و به حق جان جهان را بخريد در كف خلق جهان خط امان داد حسين /////////////////////////////////////////////// * پرچم کرببلا همیشه بلند است حافظ پرچم اگر خدای حسین است هر چه که ما خواستیم فاطمه داده آنچه فقط مانده کربلای حسین است /////////////////////////////////////////////// * بال فرشته که خاک پای حسین است فرش حسینیه عزای حسین است فاطمه دنبالش است روز قیامت هر که به دنبال دسته های حسین است /////////////////////////////////////////////// * بر لوح کتاب خون کلام تو بلند آوای قیامت از قیام تو بلند خون تو زلال چشمه خورشید است ای در عرفات عشق نام تو بلند /////////////////////////////////////////////// * در خانه ای که ذکر شه کربلا رود زان خانه نور جانب عرش علا رود کن درد خود دوا بشفا خانه ی حسین باید که دردمند بدارالشفا رود /////////////////////////////////////////////// * زد شرر بر قلب خونين تو، در دشت بلا داغ مرگ اكبر گلگون قبايت، يا حسين جان فدا كردى به راه مكتب آزادگى جان هر آزاده اى گردد، فدايت يا حسين /////////////////////////////////////////////// * صد نوا خيزد ز ناى نينوايت، يا حسين نغمه هاى عشق باشد در نوايت، يا حسين ميزند آتش، به قلب دوستانت دم به دم داستان جانگداز كربلايت، يا حسين /////////////////////////////////////////////// * در محرم سینه ها غرق ملالی دیگر است جاری از چل چشمه دلها زلالی دیگر است با حلولش برنخیزد جز فغان از عاشقان طاق ابروی محرم را هلالی دیگر است /////////////////////////////////////////////// * به نال ای دل که دیگر ماتم آمد بگری ای دیده ایام غم آمد گل غم سرزد از باغ مصیبت جهان را تازه شد داغ مصیبت جهان گردید از ماتم دگرگون لباس تعزیت پوشیده گردون ز باغ غصه کوه از پا فتاده زمین را لرزه بر اعضا فتاده /////////////////////////////////////////////// * شرمنده شد بهار ، ز گلزار کربلا بلبل کند نوا که خزانِ محرم است ما عاشقانِ لاله ي سرخِ پيمبريم کز عطر او بهشتِ خداوند ، خرم است /////////////////////////////////////////////// * در دفتر گل، ورق ورق گوهر بود از اشك، سرانگشت نگاهم تَر بود چيزي كه به من توان زاري ميداد قنداقة خونـين عــلياصغــر بــود /////////////////////////////////////////////// * هفتاد و دو سینه سرخ هجرت کردند با سرورِ آفتاب بیعت کردند رفتند و به دریای ابد پیوستند چون رود ، به اصل خویش رجعت کردند /////////////////////////////////////////////// * ما حلقه به گوش عشق روح افزاییم سرمست زشور جام عاشوراییم گشتیم چو قطره ، محو در عشق حسین (ع) اکنون به طفیل عشق او دریاییم /////////////////////////////////////////////// * در دشت عطش ، لاله صفت سوخت حسین (ع) تا مشعل آزادگی افروخت حسین (ع) بر لوح فلق ، تا به قیامت ، نقش است درسی که زخون ، به خلق آموخت حسین (ع) /////////////////////////////////////////////// * هم «حیّ علی الفّلاح » او خونین بود هم سجده بی سلاح او خونین بود افسوس که چند ساعتی بعد نماز پیشانی ذوالجناح او خونین بود /////////////////////////////////////////////// * آن روز که آهنگ سفر داشت حسین (ع) از راز شهادتش خبر داشت حسین (ع) از بهر سرودن یکی قطعة سرخ هفتاد و دو واژه در نظر داشت حسین (ع) /////////////////////////////////////////////// * الحق که به ما درس وفا داد حسین (ع) هر چیز که داشت بیریا داد حسین (ع) یعنی که تأملی کنید ای یاران ! آن هستی خود زکف چرا داد حسین (ع)؟ /////////////////////////////////////////////// * همواره تجّسم قیام است حسین (ع) در سینة عاشقان ، پیام است حسین (ع) در دفتر شعر ما ، ردیف است هنوز دل چسبترین شعر کلام است حسین (ع) /////////////////////////////////////////////// * یک قافله غم ، زکربلا آوردم صد شور و نوا ، زنینوا آوردم بر روشنی تیره دلان کوفه یک ماه ، به روی نیزهها آوردم /////////////////////////////////////////////// * ازبهر ستیز و مرگ ، آماده شوید در محضر عشق دوست ، افتاده شوید از خون حسین بشنوید این پیغام در طول زمان همیشه آزاده شوید /////////////////////////////////////////////// * مه بارقهای است در شبستان حسین (ع) شب ، حادثهای ز درد پنهان حسین (ع) هر صبح ، ز دامن افق ، خون آلود خورشید بر آید از گریبان حسین (ع) ارسالی کاربران
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 784]