واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ - سیدمحمد صادق خرازی، چین و روسیه را کشورهای غیرقابل اعتمادی می داند و می گوید اولویت آنها حل مساله ایران نیست؛ بلکه حل مسایل خود با جامعه جهانی و آمریکا است. خرازی، سفیر سابق ایران در فرانسه و معاون سابق وزیر امور خارجه در گفت و گویی با ایسنا درباره مذاکرات قریبالوقوع ایران با 1 + 5 در استانبول و مسائل مربوط به نکات زیر اشاره کرده است : *رسیدن به توافق برای ادامه مذاکرات با 1+5 گامی مثبت است. در دو سوی آتلانتیک توافق مشترکی است که میتواند سرآغاز یک جریان باشد. احمدینژاد نیز اعلام کرد ما قائل به بازی برد ـ برد و تعامل و گفتوگو هستیم. دوره تقابل سپری شده و دوره تعامل آغاز شده است. اینها سیگنالهایی است که میتواند نشان دهنده نزدیک شدن دو طرف باشد. اوباما هم در اظهاراتی اعلام کرد که تمام کشورها باید رفتاری محافظهکارانه با ایران داشته باشند تا بتوانند موضوع ایران را به جمعبندی و راه حل برسانند. *طراحی تحریمها توطئهای برای مخدوش کردن فضای مثبت مذاکرات است. اگر سخنان اوباما، کلینتون، اشتون و مقامات اروپایی ایجابی است و بنایشان بر گفتوگو و تعامل با ایران و رسیدن به همکاری مشترک است، ضرورت ندارد سخن از تحریمها بگویند. * الزاما سینگنال مثبت از سوی دو طرف در مذاکرات منتج به رابطه نمیشود. سیگنالهای مثبت میتواند منتج به ایجاد فضای درک مشترک شود. باید در نظر داشت مناسبات ایران و آمریکا بسیار پیچیدهتر از آن است که با این موارد به راهحلی برسد. دیوار بیاعتمادی میان دو کشور بسیار بلندتر از اینهاست. در کنار این پیچیدگیها، عوامل مزاحم در به نتیجه رسیدن یا عادی کردن روابط و مناسبات زیاد داریم. * باید در نظر داشت در مذاکرات اخیر در ژنو کشورها و افراد نقش خوبی ایفا کردند تا بتوانند دستورالعملی برای مذاکرات طراحی کنند که مذاکرات جامع باشد این گام مثبتی است. همواره از مذاکرات جامع برای حل و فصل مسائل ایران با غرب و مسائل غرب با ایران استقبال کردهایم. مذاکرات جامع بخشهای مختلفی دارد که موضوع امنیت منطقه، اقتصاد، توسعه و کمک به کشورهای در حال توسعه و مسائل اطلاعاتی و امنیتی دنیا را شامل میشود. * به نظر میرسد احمدینژاد برای نقش بازی کردن ترکیه و برزیل مشروعیت قائل است. البته باید گفت مقولهی ترکیه با برزیل متفاوت است. ترکیه کشوری اسلامی و همسایه است که در عمق مناسبات استراتژیک ایران قرار گرفته است و به لحاظ تاریخی در خاورمیانه جزو قطبهای قدرت بوده است. ایران، ترکیه و مصر سه قدرت اصلی خاورمیانه بودهاند. پایه تمدنی و سیاسی را این سه کشور ترسیم کردند. * ما و ترکیه منافع و تهدیدات مشترکی داریم و این ترکیه را از برزیل جدا میکند، حسننیتی که دولت امروز ترکیه دارد با سالهای پیش قابل مقایسه نیست. هیچ زمان در طول تاریخ مناسبتمان با ترکیه، از دورهی عثمانی تاکنون، تا این میزان منافع و تهدیدات مشترک نداشتهایم. ترکیه امروز در عمق منافع استراتژیک ایران قرارگرفته است. * تصور ایران این است که دو کشور دیگر نیز در 1+5 حضور داشته باشند، اما معلوم نیست که گسترش اعضای کشورهای مذاکره کننده تا چه اندازه به نفع ایران باشد. به هر حال وزنه آن سو بیشتر میشود. اما در مورد ترکیه موضوع متفاوت است. ترکیه میتواند ادبیات سیاسی ایران را به گونهای برای آنها شرح دهد و ادبیات آنها را برای طرف ایرانی قابل فهم کند و از همه مهمتر به دلیل هوشیاری و زیرکی که امروز در نهاد سیاست خارجی ترکیه است، این کشور میتواند در تقسیم کار و دستور مذاکرات نقش بازی کند. * درباره تعامل با ایران سه دیدگاه وجود دارد، توضیح داد: صاحبان دیدگاه اول معتقدند باید تحریمهای جدیدی وضع کنیم تا بتوانیم امتیازات بیشتری از ایران بگیریم. این دیدگاه مبتنی بر حسن نیت نیست و فاصلهها را بیشتر میکند. لابی اسراییل (صهیونیستها)، لابی اعراب و برخی کشورها که مخالف دسترسی ایران و غرب به توافق دو جانبه هستند موانعی ایجاد میکنند. یکی از راههای ایجاد موانع تحمیل تحریمهای بیشتر به ایران است که خدمتی به فهم مشترک ایران و 1+5 نمیکند. * از دیدگاه من ما باید از ابتدا روی این موضوع تاکید کنیم که هر راهحل جامعی باید در برگیرنده رفع تحریمها نیز باشد. البته این به عهده مذاکرهکنندگان ایرانی است که در چه زمان و شرایطی این مطلب را مطرح کنند ولی باید به طرف مقابل تفهیم شود که از نظر ما هر راهحلی بدون لحاظ کردن این نکته قابل قبول نیست. * زمانی در میان کشورهای اروپایی فرانسه بیشترین مناسبات نزدیک را با ایران داشت. برخی اظهارات مقامات فرانسه بیشتر به مناسبات دو جانبه بر میگردد. ضمن این که فرانسه در لبنان خاستگاهی دارد که نیازمند نوعی همکاری با ایران است اما راهحل و جهتگیری مشترکی در این رابطه با ایران نمیبیند. * هیچ کشوری در بلوک غرب نمیتواند به اندازه فرانسه به نظرات خاورمیانهیی ایران نزدیکتر باشد، متاسفانه این تلقی هم در دستگاه سیاست خارجی ایران و هم در فرانسه وجود دارد که گهگاه مسایل فرعی سایه خود را براصل قضیه میاندازد. * چین و روسیه کشورهای غیرقابل اعتمادی هستند. اولویت آنها حل مساله ایران نیست؛ بلکه اولویت آنها حل مسایل خود با جامعه جهانی و توسعه همه جانبه مناسباتشان با آمریکا است. هیچگاه چین مناسبات اقتصادی30 میلیارد دلاری با ایران را به مبادلات اقتصادی بالای 280 میلیارد دلاری با آمریکا ترجیح نمیدهد. * روسیه و چین از حل مسالهی ایران با 1+5 و آژانس بینالمللی انرژی اتمی استقبال میکنند اما اینگونه نیست که بخواهند از ایران دفاع کنند. آنها خود را با جامعهی بینالمللی درگیر نمیکنند و شاید بعضا بخواهند امتیازاتی بگیرند. آنها برای ما حتی سردرد هم نمیگیرند، تب هم نمیکنند. اولویت آنها تامین منافع صددرصدی است و گهگاه با مقابله بر سر ایران هم مایلند منافع خود را به دست آورند. متن کامل مطلب وی را اینجا بخوانید.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 167]