واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: اقتصاد > بازرگانی - مسعود دانشمند جشن روز ملی صادرات در سال جاری با حضور مسئولان بلند پایه کشور برگزار شد و اسامی 56 صادرکننده نمونه امسال هم اعلام شد. در یک جمله بسیار کلی باید گفت که صادر کننده فعال اقتصادی است که بسیار زحمت می کشد برای اینکه اقدامی را انجام دهد. صادر کننده زحمات بسیار زیادی را متحمل می شود تا کالای مد نظر را روانه بازار های جهانی کند و در این تردیدی وجود ندارد که بین صادر کننده و وارد کننده تفاوت وجود دارد. وارد کننده کالا یی را به شبکه داخلی وارد می کند و آن را به فروش می رساند اما در مقابل صادر کننده باید برود و بازار یابی کند و کالای مد نظر را در آن بازار عرضه کند. در نهایت هم صادر کننده باید بتواند با رقبای خارجی خود در آن بازار رقابت کند تا بتواند صحنه را به نفع خود تغییر موضع دهد و به دنبال آن « کالا» ی خود را در بازار های جهانی به فروش رساند. صادر کننده پس از اینکه کالای خود را در بازار های جهانی را به فروش رساند باید مراقبت هایی را صورت دهد تا بازار داری آن همچنان ادامه داشته باشد. یعنی بازار یابی که توسط صادر کننده صورت گرفته است و به دنبال آن جنس خود را فروخته است، باید مراقب این بازار هم بود که آن را برای خود نگه دارد. این کار بسیار سختی برای فرد صادر کننده است. صادر کنندگان فصلی هم به دلیل پیمان های ارزی به شدت آسیب می دیدند و صادر کنندگان در یک فشار بسیار زیادی قرار می گرفتند. هنوز هم با وجود اینکه کم و بیش گو اینکه پیمان ارزی برداشته شده است اما به شکل های دیگری این فشار بر صادر کنندگان وارد می شود. بپردازیم به روز ملی صادرات که مصادف با 29 مهر است. در این روز مراسمی هر سال توسط وزارت بازرگانی به مناسبت تقدیر از صادر کنندگان گرفته می شود که جا دارد برای برگزاری آن خسته نباشی به مسئولان وزارت بازرگانی گفت اما باید به این نکته توجه کرد که برگزاری این همایش به این دلیل است که به صادر کننده بگوییم : « آقای صادر کننده دست ات درد نکند. » این جشن در واقع مفهوم اش چیزی جز این نیست چرا که ما یک صادر کننده نمونه انتخاب می کنیم اما چه چیز به آن می دهیم؟ چه تسهیلاتی در اختیار آن صادر کننده قرار می گیرد؟ این همه صادر کننده در کشور وجود دارد و گفته می شود رقمی حدود 20 میلیارد دلار صادرات غیر نفتی به جز میعانات گازی وجود دارد. این 20 میلیارد دلار را چند نفر صادر کرده اند و ما در مقابل این فعالیت چه تسهیلاتی در اختیار آنان قرار داده ایم؟ حتی به این صادر کندگان گفته نمی شود ظرف یک سال آینده به طور مثال هزینه بلیت هواپیمای مسافرتی ات را به شکل رایگان تهیه خواهیم کرد. موضوعی که شاید در این رابطه مطرح شود این است که گفته شود جوایز صادراتی به صادر کنندگان اختصاص پیدا می کند؛ اما جوایز صادراتی عدد بسیاری کمی است که نمی توان نام « جایزه » بر آن گذاشت. ما به دلیل اینکه هر سال هزینه های داخلی مان افزایش پیدا می کند و قیمت کالا در بازار جهانی تغییر پیدا نمی کند هزینه تولید کالا و جا به جایی آن افزایش پیدا می کند و جوایز صادراتی در واقع به طریقی جبران این موضوع است که به واقع هم نیست. یعنی 3 درصد رقم جایزه صادراتی اصلا جبران آن هم نیست که پردخت می شود. البته در این میان باید از دولت نهم و دهم تشکر کرد به خاطر اینکه معوقاتی که از 4 تا 5 سال باقی مانده بود را تقریبا به روز رساند. در مواردی این رقم نتوانست به روز برسد چرا که بودجه آن وجود نداشت ولی این تلاش را به شخصه در وزارت بازرگانی مشاهده کردم که همین 3 درصدنا چیز را حداقل به موقع به دست صادر کنندگان برسانند. نکته ای که در این میان جا دارد به آن اشاره کنم این است که فرض کنید دولت می آید و می گوید 12 درصد دستمزد باید افزایش پیدا کند. این 12 درصد روی قیمت تمام شده کالای صادراتی اثر می گذارد. اثر این موضوع را باید جایی در داخل گرفت چرا که بازار جهانی نمی آید به دلیل اینکه ما 12 درصد دستمزمان را افزایش داده ایم قیمت کالای خود را افزایش دهد. در بازار جهانی رقابت سخت و تنگاتنگی میان تولید کنندگان کالا وجود دارد. در این راستا باید به عوامل موثر در قیمت تمام شده کالا توجه ویژه کرد. البته آقای غضنفری، وزیر بازرگانی قدم خوبی برداشتند که بر اساس آن طرح کاهش قیمت تمام شده را مطرح کردند و گفتند حداقل مشاهده کنیم عوامل موثر در قیمت تمام شده کالای صادراتی به چه مواردی ارتباط پیدا می کند. « بازار» ، بازاری ثابت است و ما نمی توانیم قیمت بازار هدف مان را تغییر دهیم. دلیل آن هم مشخص است چرا که رقبای بسیاری جدی در بازار وجود دارند. ما باید نگاه کنیم اصلا چرا این بحث برانگیخته شده است؟ بحث به اینگونه بر انگیخته می شود که ما داریم مواد اولیه را به کشور های دیگر می فروشیم. این مواد اولیه به کالا تبدیل می شود و می آید در حوزه خلیج فارس ارزان تر از کالایی که ما تولید می کنیم فر وخته می شود. سوالی که شکل می گیرد این است که کشور های دیگر که دارند همین کالا را تولید می کنند و نه یارانه انرژی دارند چرا می توانند این کالا را ارزان تر از ما تولید کنند؟ این مشکل عمده تولید و قیمت تمام شده ما است. در نهایت باید به این موضوع اشاره کنم مبلغی که به عنوان جایزه صادر کننده تعلق می گیرد رقم سار ناچیزی است و چیزی را هم جبران نمی کند. تقاضای ما هم به عنوان فعالان بخش خصوصی از دولت و از وزات بازرگانی این است که جدی تر به قضیه جبران هزینه های صادراتی نگاه کنند. بر این اساس برای پاداش های صادراتی یک سری فاکتور های دیگری را در نظر بگیرند. اگر علاقه مند بودند ما به عنوان اتاق بازرگانی حاضریم این گفت و گو را در یک جلساتی انجام دهیم که به یک موضوع مورد قبول و توجه صادر کنندگان برسیم. عضو هیات رییسه اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 425]