واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: سریالهای رمضان از نگاه منتقدان (1)
طوسی: مجموعه «میوه ممنوعه» به رئالیسم اجتماعی نزدیكتر است یك منتقد برنامههای سینمایی و تلویزیونی گفت: در میان مجموعههای سیما در ماه مبارك رمضان، سریال «میوه ممنوعه» به رئالیسم اجتماعی نزدیكتر است. جوادی طوسی گفت: سریالهای مناسبتی كم كم یك روال یكسان و یكنواخت را دنبال میكنند كه بخشی از آن به سیاستگذاریهای خود سازمان صدا و سیما مربوط میشود كه اگر با یك برنامهریزی مدون و از پیش تعیین شده نباشد به عقیده من به مرور مخاطب را خسته میكند. وی افزود: علاوه بر آن فشردگی زمان ساخت و تولید این گونه مجموعهها كه میبینیم عمدتا هنوز قسمتهای باقیمانده و انتهایی آنها هنوز در حال فیلمبرداری هستند، قدر مسلم به كیفیت مطلوب اثر لطمه میزند. ممكن است سازندگان این مجموعهها در پاسخ بگویند كه ما به عمد این بستر را فراهم میكنیم تا عكسالعملهای مخاطبان را بسنجیم و در طول زمان نمایش آن قسمتهای اولیه مجموعه بتوانیم یك پایان بندی مطلوب را برای این گونه سریالهای مناسبتی ایجاد كنیم. ولی به عقیده من این ذهنیت همواره نمیتواند نتیجه مثبتی را داشته باشد و صرفا از جهاتی میتواند حسن ختامی برای بار مضمونی مجموعه ایجاد كند ولی از نظر كیفی و جنبههای ساختاری نمیتواند گام مثبتی محسوب شود. وی تصریح كرد:اگر كارگردان و عوامل تولید با فرصت و فراغت كافی نتوانند دستمایه اولیه فیلمنامه اصلی را مرحله به مرحله، بدون كم و كاستی به تصویر بكشانند بیننده شاهد شتاب زدگی اجتناب ناپذیری در كلیت مجموعه خواهد بود. نكتهای كه درست در دو مجموعه «شكرانه» و «یك وجب خاك» كاملا قابل رویت است. وی ادامه داد: ولی در محدوده همین چهار سریال، سریالهای «اغماء» و «میوه ممنوعه» به مراتب از وجوه كیفی و مخاطب شناسی بهتر و مطلوبتری برخوردار هستند و عكسالعملهای بیرونی و نظرسنجیهای خود سازمان صدا و سیما نیز این گفته مرا به اثبات میرساند.
وی افزود:این دو سریال از زمینه پذیرش بهتری برخوردار هستند و حتی اگر در این دو مجموعه نیز خود را محدود كنیم به عقیده من سریال «میوه ممنوعه» موفقتر است. زیرا با شرایط و طبقهبندی اجتماعی ما بیشتر پهلو میزند.سریالی كه بخواهد صرفا بر اساس مباحث متافیزیكی و ماورایی حركت كند و در برخی قسمتها به یك بیان درونی متمایل شود، با آن مخاطب شناسی انبوه شبكه اول زیاد نمیتواند زمینه انطباق داشته باشد. طوسی تصریح كرد: موفقیت همه جانبه «میوه ممنوعه» از لحاظ تكنیكهای اثر، هماهنگی كارگردان و فیلمبردار و مجموعه بازیگری است.در «میوه ممنوعه» شیوه دیالوگ نویسی، نگارش فیلمنامه، نوع همراهی كارگردان با فیلنامه نویس و شخصیتهای متفاوت به گونهای است كه انگار ما برخی از این شخصیتها را در دنیای خود میشناسیم. این آزمون و خطا در محوریتی كه ما در شخصیت نصیریان میبینیم و جاهایی كه از ساحت درونی و معنویاش دوری میكند غلو نشده است و تدریجی و مرحله به مرحله صورت گرفته به همین دلیل برای بیننده قابل قبول است و در كنار دو قدمی كفر و یقین لحظه به لحظه این شخصیت ما آدمهای مختلفی را میبینیم كه در دنیای روزمره خود غرق هستند و تعامل این دو با هم كنتراست منطقی را ایجاد میكند كه میتواند با رئالیسم اجتماعی همخوانی داشته باشد و همین دلایل منجر به موفقیت این مجموعه شده است.
وی در ادامه درباره نقاط ضعف مجموعه «اغماء» نیز گفت:نشانههای مثبتی در «اغماء» وجود دارد ولی باز هم ما را به یاد مجموعه «او یك فرشته بود» در شكل دیگری میاندازد و از برخی جهات نوع مواجه كارگردان با خود فضا و زمینه تخصصی پزشكی با رئالیسم اجتماعی فعلی چندان سنخیتی ندارد. وی ادامه داد: وقتی ما یك زمینه شغلی را انتخاب میكنیم كه ممكن است حساسیت ایجاد كند بدنیست كه شخصیت پردازی برگرفته از واقعیات عینی جامعه باشد و خیلی دور نباشد. زمانیكه به شخصیت محوری دكتر و جنبههای مثبت و معنوی او دقت می كنیم ، گاهی از رئالیسم اجتماعی روز به دور میشویم. نه بدین معنا كه در جامعه پزشكی ما از این گونه پزشكها وجود ندارند ولی وقتی ما در زندگی یك پزشك سرك بكشیم كه دنیایی عارفانه دارد و از مادیات فاصله میگیرد میبینیم كه نوعی همسانی بین اعتقادات و رفتار او وجود دارد ولی در مورد دكتر پژوهان ما با ساحت غلو شدهای روبرو میشویم كه در خلوت خود با خدا و معبود خود ارتباط دارد ولی یكدفعه در مواجهه با شخصیت الیاس بدون هیچ تحقیق و مطالعهای سریع او را میپذیرد و به خاطر حرفهای او از بسیاری از اعتقادتش كه برای رسیدن به آنها سالها زمان گذاشته به راحتی میگذرد. منبع : خبرگزاری فارسمطالب مرتبط :گزارشی از پشت صحنه سریال اغماءعواقب مغرور شدن به عبادت را میبینیم...
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 573]