تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816943478
بايد برگردم به جبهه
واضح آرشیو وب فارسی:هموطن سلام: بايد برگردم به جبهه
دويدم بسويت گفتم : چي شده
گفتي : چيزي نيست پايم ناراحت است .
گفتم : شايد جاي گلوله اي است كه قبلا به پايت خورده !
گفتي : شايد! مسئله اي نيست و من نگران نشستم تا اينكه مادرت آمد مادرت نگران تر از من بود گفت : توي حمام باند خوني هست چي شده
گفتم : نمي دانم و نگاهم را به نگاه مادرت دوختم .
گفتم علي چه شده ! چرا واقعيت را نمي گويي
و تو تبسم كردي و گفتي :
« پايم تركش خورده خوني بود رفتم آب بكشم تا بتوانم نماز بخوانم . »
فرداي آن روز مجبورت كردم كه به دكتر برويم اما تو همه اش مي گفتي : « درست ميشه مسئله اي نيست » و مخالفتت زماني بيشتر شد كه دكتر گفت بايد چند ماه تحت معالجه قرار بگيري و تو قبول نكردي و گفتي :
« بايد برگردم جبهه »
دستت را گرفتم و گريه كنان گفتم :
با اين وضع !
و تو در حالي كه باز مي خنديدي گفتي :
« طوري نمي شود »
و من از دستت عصباني شدم . تو داشتي پوتينهايت را واكس مي زدي و خنده كنان گفتي « امروز مجبور شدم گردوخاك جبهه را از پوتينهايم پاك كنم »
ولي من ديدم در وراي خنده ات غمي ديرپاي نهفته است اما عصبانيتم تمام نشده بود بي ملاحظه ناخودآگاه گفتم :
« اشكالي نداره ! برو جبهه ان شاالله پايت قطع مي شود و خودت پشيمان برمي گردي »
و تو نگاهم كردي نگاهي خاص و من هزاران بار بدتر از سرزنش در نگاهت ديدم گفتي :
« ما براي دادن سر مي رويم آن وقت تو ما را از دادن پا مي ترساني »
و رفتي و هنوز هم كه هنوز است مرا در سكوت و تاريكي گذاشته اي و شرم زده از گفته خويش .
راوي : همسر شهيد علي تجدايي
دوشنبه 23 دي 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هموطن سلام]
[مشاهده در: www.hamvatansalam.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 132]
-
گوناگون
پربازدیدترینها