محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826544845
سقوط؛ آخرین راه برای وزیر راه
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: اقتصاد > اقتصاد سیاسی - وزیر راه‌وترابری نهم عاقبت به‌خیر نشد. سمیه فتحی: وزارت راه‌وترابری در دولت نهم شاید یکی از پرخبرترین و جنجالتی‌ترین وزارتخانه‌ها در این دولت بود و در طول این مدت با فراز و نشیب‌های متفاوتی داشت. صرف‌نظر از تغییرات پی در پی در بدنه وزارت راه‌وترابری از مدیران ارشد گرفته تا دیگر مسئولان آن از همان ابتدای کار وزارت راه‌وترابری تا چند روز مانده به پایان عمر این وزارتخانه و سر هم‌بندی پروژه‌ها عمرانی به ویژه در ماههای قبل از انتخابات ریاست جمهوری دهم، آنچه بیش از همه توجه جلب کرده بود عملکرد متفاوت دو وزیر این وزارتخانه بود که درست نقطه مقابل یکدیگر بودند هر چقدر رحمتی گریزان از خبرساز شدن بود و سعی می‌کرد در محافل خبری حاضر نشود و یا اظهار نظرهای بی‌پروار بپرهیزد اما حمید بهبهانی به همان میزان عاشق خبرساز شدن و حاشیه آفرینی بود. با این حال در این گزارش مروری داریم بر عملکرد وزیران راه‌وترابری دولت نهم که چه سرنوشتی را برای این وزارتخانه عریض وطویل رقم زدند. وزیر راه اول دولت نهم؛ به دور از مسائل سیاسیمحمد رحمتی تنها وزیر کابینه دوم محمد خاتمی بود که در دولت نهم هم ماندگار شد. او که متولد 1337 و کارشناس عمران از دانشگاه شریف (1364)، کارشناسی ارشد سازه دانشگاه تهران (1372) است در سوابق کاری خود کارمند جهاد دانشگاهی 1368 - 1360، رئیس جهاد دانشگاهی 1376 - 1368، قائم مقام مدیرعامل راه‌آهن 1379 - 1376، مدیرعامل راه‌آهن آبان 1380 - 1379 بهمن و معاون شرکت ساخت و توسعه زیربناهای حمل و نقل 1383 1380، داشت که در 14 بهمن 1383 به عنوان وزیر راه‌وترابری در دولت هشتم منصوب شد و بخت یار او بود که سه سال هم در دولت نهم بر پست وزارت راه‌وترابری تکیه زند. محمد رحمتی که شاید از بی‌حاشیه‌ترین وزرای دولت نهم قلمداد شده است هیچ گاه سعی نمی‌کرد توجه‌ها را به سمت خود جلب کند و حتی اجازه نمی‌داد مسائل سیاسی به وزارت راه کشیده شود حتی خود او در توضیح دلیل حضورش در دو دولت با رویکرد متناقض سیاسی و اقتصادی، سطح بالای کارآمدی‌اش را تنها دلیل می‌دانست و همسویی منافع برخی گروه‌های سیاسی حاکم بر مجلس هفتم با ادامه وزارتش را هم مطابق با منافع ملی مطلوب می‌خواند. رحمتی گفته بود که عقل و دلش با دولت نهم است. او در دولت هشتم که مشی اقتصادی لیبرال داشت طرفدار آزادسازی تدریجی قیمت‌ها بود اما در دولت نهم از ثبات قیمت بلیت هواپیما و قطار دفاع می‌کرد و تحولات سیاسی، اقتصادی و تغییر مقررات را در این دولت دلیل اتخاذ این رویکرد گفته بود. با این حال رحمتی نگران آینده سرمایه‌گذاری در صنعت حمل ونقل با رودیکردهایی که دولت نهم داشت بود اما سعی می‌کرد خود را تابع نشان دهد. در طول مدت وزارت او وزارتخانه راه‌وترابری روزهای آرامی را به نسبت به گذشته سپری کرد. رحمتی هرچند به نسبت فعالیتهای وزیر قبلی داشت میزان زیرساختها وزیربناهای کشور را افزایش نداد اما با روند تدریجی سعی کرد تا حدودی پروژه‌های حمل و نقلی را پیش ببرد و نباید انکار کرد خبرهای پیرامون برکناری وی با توجه به اینکه تنها باقی مانده از وزرای دولت هشتم بود هر چند وقت یک بار مطرح می‌شد هیچ گاه نگذاشت او با خیال آسوده به مدیریت بپردازد. اختلاف نظرهای رحمتی با دولت به ویژه رئیس‌جمهور دولت نهم موضوعی بود که سایه آرامش را از این وزیر راه‌وترابری ربوده بود. فشارهای دولت بر سر تغییر مدیران و معاونانش، دخالت دولت در اجرای پروژه‌هایی که از نظر منطقی و اقتصادی قابل اجرا و مقرون به صرفه نبودن مانند پروژه قطار سریع‌السیر و یا نیم بند بهره برداری شده راهها، آزادراهها وراه‌آهنها از جمله مسائلی بود که به علت عدم تمکین رحمتی باعث شد رئیس‌جمهور دیگر تاب نیاورد و او را برکنار کند. البته دولت برای مبرا شدن خود چاشنی بازنشستگی به این تغییر افزود و جای برکناری را با بازنشستگی عوض کرد. در محافل رسانه‌ای هم به صورت گسترده جدایی محمد رحمتی وزیر راه‌وترابری از دولت نهم شایعه شد تا اندکی بعد به واقیعت بپیوندد هر چند تفاوت شایعات مرتبط با جدایی رحمتی از وزارت راه‌وترابری با وزرای پیشین این بود که سخنگوی دولت یا افراد نزدیک به رئیس‌جمهوری موضع صریحی در خصوص تأیید یا تکذیب این شایعات بروز ندادند. محمد رحمتی تنها بازمانده دولت اصلاحات در کابینه دولت نهم به شمار می‌رفت همان طورکه شش، هفت ماه مانده به پایان دولت اصلاحات و پس از یک دوران پر کشمکش سیاسی در دوره احمد خرم به عنوان وزیر وارد این دولت شد وتنها از یکسال که از عمر وزارت وی باقی مانده بود از کابینه نهم کنار رفت وباید گفت فعالیت به دور از مسائل سیاسی از نکات بارز دوران وزارت رحمتی به شمار آمد و با متانت خاصی برخلاف سایر وزاری دولت نهم که از کابینه جدا می‌شدند و مراسم تودیع خود را به عرصه از دولت تبدیل می‌کردند در مراسم تودیع خود حاضر شد و تنها از دولت خواست تا به سمت سراب در اجرای پروژه‌ها نرود. رحمتی حتی در این یکسال هم علی رغم درخواست متعدد خبرنگاران برای گفت وگو و نقد وزیر بعدی حتی به عنوان کارشناس حاضر به گفت وگو نشد وهنوز هم مهر سکوت بر لبانش زده است. وزیر راه دوم دولت نهم؛ استاد رئیس‌جمهور در مردادماه سال گذشته سرانجام حمید بهبهانی که معاون برنامه‌ریزی و اقتصاد حمل و نقل رحمتی بود و گفته می‌شد استاد راهنمای رئیس‌جمهور محمود احمدی‌نژاد در دانشکده عمران دانشگاه علم و صنعت بود بر کرسی وزارت راه تکیه زد که پیش از این منتظر این سمت بود چراکه استفاده احمدی‌نژاد از بهبهانی در شهرداری تهران، این امید را برای وی وجود آورد که پس از ریاست جمهوری، احمدی‌نژاد وی را در یکی از وزارتخانه‌ها منصوب کند که بهترین گزینه وزارت راه‌وترابری بود که پیش از این مدتی را به عنوان معاون منصوب شده بود. حتی به حمید بهبهانی در دولت نهم لقب پدر راه ایران داده شد. ساخت دوربرگردان که از راه‌های کنترل ترافیک در دوره شهرداری احمدی‌نژاد بود، و پروژه پر سروصدای مونوریل که در این دولت مطرح شد ایده این استاد راهسازی و مهندسی ترافیک دانشگاه بود که سرانجام حمید بهبهانی به عنوان سرپرست وزارت راه‌وترابری معرفی شد و چندی بعد نیز در مجلس رأی اعتماد گرفت. حمید بهبهانی متولد ۱۳۱۹ در استان فارس و دارای دکترای تخصصی عمران با گرایش حمل و نقل و ترافیک از دانشگاه کینزول فلوریدا است، او در دوره مدیریت احمدی‌نژاد در شهرداری تهران در سمت‌های مختلف از جمله معاون حمل و نقل و ترافیک، مدیرعامل سازمان حمل و نقل و ترافیک و رئیس سازمان نظام مهندسی استان تهران مشغول بود تا به وزارت راه‌وترابری بیاید و همزمان با سیدشمس الدین حسینی و علی کردان که ترتیب به عنوان وزرای امور اقتصادی و دارایی و وزارت کشور منصوب شدند او نیز بر مسند وزار ت راه‌وترابری تکیه کند. هر چند تصور می‌شد نمایندگان مجلس به دلیل برخی از مسائل به بهبهانی رأی ندهند اما وجود علی کردان سبب شد بهبهانی به راحتی از لبه تیغ بگذرد و هیچ‌گاه نمایندگان به فکر رأی ندادن به وی نباشند. حمید بهبهانی شاید یکی از جالبترین وزیران دولت نهم باشد که از همان ابتدا سعی در خبر ساز شدن داشت. ادبیات عامیانه او که شاید بر دل مردم عادی جامعه می‌نشیند او را از سایر وزیران دولت متفاوت کرده است. بهبهانی از همان ابتدا در مراسم تودیع معارفه خود سعی کرد چهره متفاوتی از یک وزیر به نمایش بگذارد و با «خنس» خواندن چند پروژه وزارت راه از جمله آزاد راه تهران - شمال و روابط عمومی وزارت راه را بزرگترین ضعف وزارت راه قلمداد کرد. همگان تصور می‌کردند او آمده تا فصل پرباری در وزارت راه رقم زند و جان تازه به پروژه‌های نیمه تمام ببخشد اما با گذشت ماهها مشخص شد شعار اتمام پروژه‌های نیمه تمام هم راه به جایی نخواهد برد. حتی بهبهانی در این مدت نتوانست یک مدیرکل روابط عمومی منصوب کند و در این مدت یکسال سه بار سرپرست روابط عمومی را تغییر داد. شاید تغییر و برکناری مدیران از بارزترین ویژگی‌ها وزارت راه حمید بهبهانی باشد که پیش‌تر نیز پیش‌بینی شده بود او برای همین تغییرات آمده است تغییر چند معاون کلیدی وزارت راه از جمله بخارایی وافشار که در این روزها کاپیتان خانلری رئیس سازمان هواپیمایی کشوری را تغییر داد نمونه بارز آن است. از سوی دیگر عملکرد نامطلوب وی در به سرانجام رساندن پروژه‌ها شاید مسئله‌ای باشد که به راحتی نمی‌توان از کنار آن گذشت به ویژه در ماههای اخیر با نیم بند افتتاح کردن رساندن پروژه‌های بزرگی مانند راه‌آهن اصفهان- شیراز، راه‌آهن بم - زاهدان و آزادراه تهران - پردیس و پل دریاچه ارومیه فصل جدیدی را در وزارت راه رقم زده که علاوه بر انتقاد کارشناس این بخش با مخالفت مدیران اجرایی خودش نیز مواجه بود. عکس‌های گرفته شده از راه‌آهن نیمه تمام اصفهان-شیراز که گویای عملکرد عجولانه وزارت راه است و یا گیر کردن قطار در ماسه بادی که قرار بود راه‌آهن بم- زاهدان با آن افتتاح شود از جمله کارنامه وزارت راه است. این در حالی بود که بهبهانی در برنامه‌ای که به نمایندگان تقدیم کرده بود اطمینان داده بود: ایران از نظر ژئوپولتیک و جغرافیایی بهترین ثروت را دارد که پس از نفت می‌تواند ترانزیت به عنوان یکی از محورهای مهم باشد، بنابراین یکی از اولویت‌های کاری اینجانب برطرف کردن حلقه‌های مفقوده در کریدورهای شمال به جنوب، شرق و غرب و همچنین کریدورهای غرب به شرق است. نکته قابل اهمیت اجرای پروژه‌های ناتمام است که لیستی نیز تقدیم کرده‌ام و تلاشم این است که براساس بودجه‌ای که در اختیار دارم و براساس توان اجرایی این پروژه‌ها تمام شوند. اجرایی کردن و آماده‌سازی و بسترسازی برای اجرای سیاست‌های کلی اصل 44 و واگذاری تصدی گری دولت به مردم نیز مدنظر است. به گفته بهبهانی استفاده از همه ظرفیت بخشی خصوصی، مدیران و کارشناسان کار ورزیده وزارت راه برای سرعت بخشیدن به اجرای طرح‌ها و کاهش هزینه‌ها با اعمال روش‌های نوین فنی، مهندسی در اجرای پروژه‌ها (به عنوان مثال استفاده از تقلیل ارتفاعات و بالا بردن کیفیت کار و استفاده از مهندسی ارزش) مدنظر است. اما با گذشت یکسال از فعالیت حمید بهبهانی تمامی این مسائل راه به جایی نبرد حتی پروژه برقی کردن راه‌آهن تهران - مشهد با آن همه سروصدا و یا اجرای پروژه‌هایی چون قطار سریع‌السیر نیز تنها مسائلی بود که شاید وزارت راه برای خبرسازی مطرح می‌کرد وچندی بعد به فراموشی سپرده می‌شد. در این میان نیز برنامه‌های خبری وزیر راه‌وترابری از ویژگی‌های خاصی برخوردار بود به طوری که هربار یک سوژه تازه‌ای به دست خبرنگاران می‌داد یک روز از مناظره با سردار رویانیان سخن می‌گوید و روزی دیگر آن را جوک سال عنوان می‌کند. در یکی از برنامه‌ها نیز چند سؤال خبرنگاران را بی‌پاسخ گذاشت واز جمع آنها دریک حرکت غیر منتظره فرار کرد و یا مراسم افتتاح آزادراه تهران-پردیس را تبدیل به جواب دادن به وزیر اسبق راه می‌کند و با جملاتی تند و بی‌پروا وزیر پیشین را برای در افتادن با خود کوچک عنوان می‌کند. به تازگی نیز وزیر راه در مقابل سئوال خبرنگار صدا و سیما که درباره چند موضوع خواست تا از وزیر مصاحبه بگیرد به خبرنگار رسانه ملی در مازندران گفته است: اول بفرمایید خبر شما کی روی آنتن می‌رود اگر ساعت 2 بعد از ظهر روی آنتن می‌رود خوب است و مصاحبه می‌دهم. زیرا دکتر احمدی‌نژاد خبر ساعت 14 را می‌بیند و معمولاً خبر ساعت 21 را نمی‌بیند. او در پاسخ به سئوال خبرنگاری مبنی بر ضرورت و یا عدم ضرورت تشریفات خودرویی در بازدید از پروژه‌ها به سئوالات خبرنگاران پاسخ نداد و محل مصاحبه را ترک کرد. اما در این میان افتخار وزارت راه‌وترابری دولت نهم در توسعه بخش هوایی بود که تاکنون سانحه سقوط هواپیما نداشته است و حتی بهبهانی در یکی از گفت‌وگوهایش گفته بود: آتش گرفتن چرخ و بال هواپیما داریم اما سقوط هواپیما هرگز. جالب است اولین نشست خبری حمید بهبهانی همزمان با سقوط هواپیمای 747 قیرقیزستان که حامل مسافران ایرانی بود برگزار شد. در آن جلسه بهبهانی با قاطعیت عنوان کرد: این هواپیما متعلق به ایران نبوده و باید شرکت هواپیمایی قیرقیزستان پاسخگو باشد. اما با سقوط دیروز هواپیمای توپولوف کاسپین که 168 نفر جان باختند و درست یک روز پس از برکناری رئیس سازمان هواپیمایی کشور و آمدن محمدعلی ایلخانی به جای کاپیتان خانلری باید دید چه سرنوشتی در انتظار وزارت راه‌وترابری و حمید بهبهانی است وزارت راه‌وترابری اکنون به کشتی توفان‌زده‌ای بدل شده که در میانه دریای خوف انگیز مشکلات در تلاطم است اما ناخدایش به جای راهبری صحیح در فکر بازدید سرزده از کابین مسافرین قطار است تا اگر گرد و خاکی در کابین مسافری بود مسئول آن را موأخذه کند. البته پیش این شنیدها حاکی از این بود که نارضایتی از عملکرد بهبهانی سبب خواهد شد این بار احمدی‌نژاد استادش را برای تصدی دوباره پست وزارت راه‌وترابری معرفی نکند. پیش از انتخابات نیز گفته شده بود بهبهانی در حال رایزنی برای سفیر شدن در یکی از کشورهای اروپایی است و گزینه‌ای مانند سیدمهدی هاشمی قائم مقام وزیر راه و حسن زیاری مدیرعامل راه‌آهن و محمد علی‌آبادی رئیس سازمان تربیت بدنی برای این پست مطرح است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 244]
-
گوناگون
پربازدیدترینها