واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: نگاهی به آموزههای دینی در سینمای جهان
موضوع "آموزههای دینی" و به خصوص مسیحی و یهودی از نخستین گامهای هنر هفتم بر پرده سینماها، قابل پیگیری وبررسی است، از "ده فرمان" (سیسیل ب. دومیل) تا "ده فرمان" (كریستوف كیشلوفسكی) آثار شاخص و ماندگاری در این خصوص خلق و به ثبت رسیدهاند.در آوریل 1975، "پائولین كیل" در یك سخنرانی كه در باشگاه هنری شیكاگو برگزار شد، اعلام كرد:غالب فیلمهای برجسته ساخته شده در سالهای اخیر، توسط فیلمسازان كاتولیك كارگردانی شده است.او به فیلمسازانی چون "رابرت آلتمن" ،"مارتین اسكورسیسی"، و"فرانسیس فوركاپولا" اشاره كرد.این اظهار نظر به خصوص از این جهت قابل تامل است كه كاپولا در سال 1974 به خاطر كارگردانی فیلم پدر خوانده 2 جایزه اسكار بهترین كارگردانی را از آن خود كرده بود و آلتمن نیز با فیلم بحث برانگیز "نشویل" سر و صدای زیادی بر پا كرده بود.پائولین كیل بر این باور بود كه "غنای احساسی" زندگی گذشته این كارگردانان تاثیر شگرفی بر كیفیت كار آنها داشته است.او بر این باور بود كه در فیلمهای "نشویل" و "پدرخوانده"، شما حماسههایی از نوع آمریكایی دریافت میكنید و برای نخستین بار با تجربیات حقیقی زندگی آمریكایی، از آن نوع كه واقعا هست نه آن شكلی كه در آثار هالیوودی میبینید مواجه میشوید.در این مجال اندك كاتولیك بودن یانبودن كاپولا مورد بحث قرار نخواهد گرفت، بلكه بیان رابطه زندگی هنری او و تربیت مذهبی وی از یك سو وغنای احساسیاش برای بیان حقیقت سینمایی مهمتر به نظر میرسد.آنچه آمده است:"كاپولا" فرزند والدینی مهاجر است و نخستین فیلمساز ایتالیایی آمریكایی است كه در تركیب پس زمینههای تربیتی و فرهنگی ایتالیایی و زندگی معاصر امریكا بگونهای موفق عمل كرده است.جهانی كه كاپولا خلق میكند، تركیبی است از خیر و شر كه به گونهای متقابل بر هم تاثیر میگذارند، از این جنبه آثار او كاتولیكی محسوب میشوند.دنیای قانونمند آثار "كاپولا را نباید با تقدیر گرایی موجود در آیین كاتولیك یكی پنداشت "تقدیر گرایی دنیایی را ارائه میكند كه در انسانی، همه چیز از پیش مقدر شده است، اما آنچه كه به عنوان تقدیر گرایی كاتولیكی مشهود است بیشتر بر تقدیری تراژیك تاكید دارد.شخصیتهای آثار كاپولا از گناهانی كه انجام میدهند عمیقا رنج میبرند، آنها بدون آنكه بخواهند به دامان گناه فرو میغلتن، در واقع گناه و شر بگونهای تقدیری در كمین آنها است.آنچه در دنیای كاپولا رنج آور است، تاثیر متقابل و اجتناب ناپذیر كنشها و پیامدهای آن است.همچنین در دنیای آثار كاپولا كنایههای نیرومندی وجود دارد. تخیل قوی و افسار گسیخته كاپولا حاصل تربیت كاتولیكی اوست.در فیلمهای او نه تنها كنایه تحولات غیرمنتظره با نیات باطل وجود دارد بلكه كنایه همزیستی اضداد نیز موجود است.كنایه، در حقیقت در كانون تخیل سینمایی كاپولا قرار دارد و او به كمك آن به جهان آثارش نظم میدهد، در واقع كاپولا از همان آغاز فعالیت فیلمسازیاش، به این شكل بیانی تمایل نشان داده بود.منبع : ایسنالینک :اكران 10 فرمان كریستف كیشلوفسكی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 338]