فيلمنامه قوى؛ راه اعتلاى سينماى دينى

واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: فيلمنامه قوى؛ راه اعتلاى سينماى دينى
پرويز شيخ طادىاز آنجا كه دين گرايى در فطرت همه انسان ها نهاده شده است پس گرايش به دين در همه هنرمندان و آثارشان مى تواند وجود داشته باشد كه سينماگران هم از اين قاعده مستثنى نيستند ولى ديده مى شود در هر جاى جهان نگاه به دين، متناسب با فرهنگ آن كشور يا منطقه تغيير مى كند.در ابتداى بحث در مورد آموزه هاى دينى در سينماى جهان بايد بگويم اينگونه توجهات هميشه در سينما وجود داشته، اما اين فرم و شكل است كه در طول زمان دچار تغيير و تحول مى شود. براى نمونه مى توان از فيلمى به نام «آهنگ برنادرت» به عنوان نمونه بارز فيلم دينى در سينماى كلاسيك نام برد و اگر جلوتر بياييم به فيلم هايى نظير ده فرمان يا بن هور نيز برمى خوريم كه به گونه اى ديگر آموزه هاى دينى را مورد توجه قرار داده است. تفاوت نگاه در سينماى دينى جهان در دوره هاى مختلف وجود دارد. دليل اينكه مى بينيم در هر برهه از زمان به شكلى، دين مورد توجه قرار مى گيرد اين است كه مخاطب اينگونه محصولات معمولا سليقه شان در طول زمان تغيير مى كند به همين دليل نيز بايد شكل پرداخت نيز متناسب با زمان تغيير كند. حال اگر بخواهيم بحث خود را از حيطه هاليوود خارج كرده و به سطح جهانى تر تعميم دهيم، آنگاه نگاه به دين در سينماى جهان نوع ديگريست. توجه به دين در انسان يك امر فطرى است به همين دليل تمامى هنرمندان مى توانند در پرداخت هاى هنرى خود به نحوى آموزه هاى دينى را مورد توجه قرار دهند. در مورد سينماى دينى هم بيشتر ديده مى شود كه در هر جاى جهان نگاه به دين متناسب با فرهنگ آن كشور يا منطقه تغيير مى كند. به عقيده من رنسانس به گونه اى ديگر در سينماى غرب نيز رخ داده است به نحوى كه سعى مى شود در پرداخت هاى دينى عقل و استدلال نقش چشمگيرترى پيدا كند. سينماى جهان در بحث پرداختن به آموزه هاى دينى بيشتر به روى فيلمنامه آثار دينى تمركز دارد و همين عامل سبب شده كه اينگونه توليدات از كيفيت بالايى برخوردار باشد. سينماى ايران نيز اگر خواهان اعتلاست بايد از فيلمنامه هاى قوى برخوردار باشد.
دوشنبه 7 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: همشهری]

[مشاهده در: www.hamshahrionline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 62]