تمركز، كليد كارآمد در مطالعه

واضح آرشیو وب فارسی:خراسان: تمركز، كليد كارآمد در مطالعه
پراكندگي ذهن و افكار يا به عبارتي نداشتن تمركز يكي از مشكلات عمده دانش آموزان و فراگيران مي باشد، كه باعث بر هم خوردن آرامش فكري و رواني آن ها در حين مطالعه و دغدغه خاطرشان بعد از مطالعه مي شود.

تمركز حواس يكي از مهم ترين رموز موفقيت در تحصيل است.

انتظار فهميدن دروس، بدون توجه و تمركز در مطالب، بيهوده و بي معناست.

تمركز حواس كليد كارآمدي در مطالعه است.بدون تمركز، مطلبي كه درك و فهم فقط يك ساعت وقت لازم دارد ممكن است دو تا چند ساعت وقت بگيرد و هرگز به خوبي فهميده نشود.

فراگيران بايد راه دستيابي به تمركز را بياموزند زيرا درك و فهم مطالب به تمركز و توجه بستگي زيادي دارد.

تمركز يعني حفظ و نگهدار توجه و حواس روي موضوعي معين، يعني اين كه شما تمام نيروي ذهني خود را متوجه آن موضوع كنيد.

تمركز بايد با كنجكاوي ذهني قوي همراه باشد.

شما مي توانيد بياموزيد چگونه افكارتان را متمركز كنيد و مشكلات خود را بر طرف كنيد.

تمركز مسئله اي ذاتي نيست، تمركز يك ويژگي اكتسابي است و هر كس با هوش عادي خود مي تواند به آن دست يابد.

مهم اين است كه تمرين كنيد و نيروي تمركز خود را پرورش دهيد.

همه شما توانايي تمركز داريد و از آن جا كه تمركز نسبي است، بنابراين تقويت آن بستگي به موضوع مورد نظر شما دارد بنابراين تمركز گاهي ساده و گاهي مشكل است به عنوان مثال تمركز در موضوعاتي كه جنبه فكري دارد، (مثل درس) با آن هايي كه جنبه تفريحي و سرگرمي دارد مثل (تماشاي فوتبال يا فيلم) تفاوت مي كند.

عدم علاقه و انگيزه، در خواب و خيال رفتن و حواس پرتي سبب كاهش تمركز مي شوند عوامل حواس پرتي اكثر خوانندگان را مي توان به دو دسته عوامل دروني و عوامل بيروني تقسيم كرد.

1- عوامل دروني عبارت است از افكار و انديشه هايي كه براي مطالعه شما مزاحمت ايجاد مي كنند.

مواردي مثل: نگراني در مورد مشكلات شخصي، تحصيلي، اجتماعي، اقتصادي، شغلي خيال پردازي در مورد مسائل ايده آلي و آرماني (مثل اختراع يك كار نمونه و عجيب)

اولين راه مقابله با عوامل حواس پرتي اين است كه به هنگام مطالعه يك تكه كاغذ دم دست داشته باشيد و هر مشكل يا مطلبي كه ذهن شما را اشغال كرد فوري يكي دو كلمه در مورد آن بر روي كاغذ بنويسيد و ساعت و تاريخي را مشخص كنيد تا به آن ها فكر كنيد و رسيدگي كنيد.اين باعث آرامش ذهن شما مي شود و اگر با اين كار مشكل دست بردار نيست، بهتر است از مطالعه صرف نظر كنيد و به دنبال رفع مشكل باشيد و بعد از اين كه خيالتان راحت شد به مطالعه بپردازيد.به ياد داشته باشيد ذهن هرگز نمي تواند در يك لحظه به دو عمل متفاوت بپردازد.بنابراين بايد به يكي پرداخت و ديگري را كنار گذاشت.

2-عوامل بيروني؛ اين ها را راحت تر از عوامل دروني مي شود بر طرف كرد.

عواملي مثل: سر و صدا، نور خيلي كم يا زياد، براق بودن كاغذ كتاب، سردي و گرمي بيش از اندازه محيط مطالعه گرسنگي، تشنگي، درد، بوي نامطبوع هستند.

البته بايد توجه داشت مزاحم بودن يا نبودن اين عوامل بستگي زيادي به انتظارات و خصوصيات دروني افراد دارد.مي بينيم افرادي را كه در محيط هاي شلوغ و پر سر و صدا به خوبي مطالعه كرده و مطالب را درك مي كنند و برخي هم با كوچك ترين صدا از مطالعه منحرف مي شوند.تفاوت اين دو در اين است كه گروه اول آموخته اند به جاي اين كه هميشه دنبال تغيير دنياي خارج و اطراف خود باشند، خود را تغيير بدهند و نسبت به هر مزاحمتي حساس نباشند و در نتيجه افكار خود را آرام كرده و متمركز باشند.

يكي از كارهايي كه مي توانيد انجام دهيد تا علاقه شما نسبت به مطالعه زياد شود اين اسن كه كار خود را با كسب اطلاعاتي درباره آن موضوع شروع كنيد.به عنوان مثال چرا شما به واليبال يا مسائل هنري علاقه منديد؟ شما با اين رغبت به دنيا نيامده ايد ولي افزايش اطلاعات شما در مورد آن و اهميتش باعث علاقه مندي شما شده است.

روش ديگر براي ايجاد يا زياد كردن علاقه به موضوعي اين است كه شما اهميت و كاربرد موضوع را بشناسيد و نياز هايي را كه در آينده با آموختن آن موضوع مي توانيد برآورده كنيد، به خوبي درك نماييد زيرا بسياري از موضوع هايي را كه هم اكنون مي آموزيد در آينده اي نه چندان دور برايتان موثر خواهد بود.

گاهي علت بي علاقگي به درس، ريشه در ضعف بودن دروس پايه و مقدماتي آن دارد پس لازم است برنامه ريزي كنيد و ضعف هاي پايه اي را از بين ببريد.نگاه شما به دروس، نگاهي مثبت باشد بنابراين هرگز اين فكر را كه اين درس خسته كننده و يا مشكل است به خود راه ندهيد، زيرا اين تصورات منفي شما درباره درس ها، اثر زيانباري بر يادگيري و توجه شما دارد.كليد اساسي تمركز فكر و حواس كاربرد فنوني است كه خواننده را در عمل مطالعه فعال مي سازد و سبب ايجاد واكنش در حين مطالعه مي شود اين فنون عبارتند از:

سوال كردن: سوال كردن خواننده را به سمت نويسنده و مطلب هدايت مي كند، از اين طريق وي به دنبال چيزي مي گردد و به احتمال زياد آراء به دست مي آورد.

استنباط كردن: استنباط كردن نتيجه بررسي هايي است كه خوانند از انديشه هاي مورد مطالعه و نتيجه هايي كه از آن ها مي گيرد انجام مي دهد.

تجسم كردن: تجسم كردن مستلزم كاربرد حواس خواننده و در نتيجه جان دادن به كلمات متن و نويسنده است.

علامت گذاري و حاشيه نويسي: با اين كار خواننده صفحات را علامت گذاري مي كند تا ساختمان مطالب را روشن تر سازد.

بسياري از خوانندگان زير مطالب را خط مي كشند، ولي خط كشيدن، ساختمان مطالب را تنها در يك سطح نشان مي دهد.

به منظور كشف ساختمان مطلب به طور آشكار، دست كم مطالب را بايد در سه سطح اهميت نشان داد.

علامت زدن به همراه كاربرد رمزها و نشانه ها علاوه بر روشن كردن ساختمان مطلب، شما را قادر خواهد ساخت تا عملا با اهميت نسبي مطالب روبه رو شويد و درباره آن ها تصميمي بگيريد.اين كار شما را از بي توجهي نسبت به اهميت مطالب باز خواهد داشت.

سعي كنيد در سراسر يك كتاب رمزها و نشانه هاي واحدي براي علامت گذاري به كار ببريد به عنوان مثال:

الف)-دور تز اصلي خط بكشيد ممكن است نتوانيد اين كار را قبل از مطالعه تمام مطلب انجام دهيد در اين صورت اين كار را پس از اتمام مطالعه و علامت گذاري انجام دهيد.

ب)-نكات اصلي را داخل كروشه قرار دهيد.

ج)-زير جزئيات مهم خط بكشيد.

د)-در حاشيه تداعي ها، انتقادها و سوالات خود را بر اساس مطالعات و تجربيات قبلي خود بنويسيد.

ربط دادن: باعث مي شود تا خواننده مطالب جديدي را به اطلاعات و تجربيات قبلي خود ربط دهد.

كلمه خواني نكنيد عبارت خواني كنيد.

از طريق عبارت خواني خواننده بايد با سرعتي كه نزديك به سرعت انديشيدن اوست بخواند.

اگر سرعت مطالعه آن قدر كم باشد كه ذهن از حالت فعال بودن باز بماند احساس دلزدگي ايجاد مي شود و دلزدگي يكي از علل نداشتن تمركز است.

ياحقي
يکشنبه 28 مهر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خراسان]

[مشاهده در: www.khorasannews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 226]