ورزش - افشاگري جواد كاظميان در واكنش به اظهارات علي دايي

واضح آرشیو وب فارسی:شبکه خبر: ورزش - افشاگري جواد كاظميان در واكنش به اظهارات علي دايي
ورزش - افشاگري جواد كاظميان در واكنش به اظهارات علي دايي

«در اين چند سال ضربه‌هاي زيادي از دايي خورده‌ام كه شايد به نوعي به همه آنها عادت كرده باشم البته خيلي وقت است كه او را به خدا واگذار كرده‌ام». اظهارنظر علي دايي در كنفرانس مطبوعاتي قبل از بازي با كره‌شمالي سكوت طولاني جواد كاظميان را شكست. وقتي سرمربي تيم‌ملي در پاسخ به سوال يكي از خبرنگاران علت عدم دعوت از كاظميان را كيفيت بالاي بازي مجيد غلام‌نژاد در مقايسه با او اعلام كرد هافبك ايراني عجمان را وادار كرد تا بعد از مدت‌ها سكوت درباره تيم‌ملي به حرف بيايد: «در اين يك‌سال كه از تيم‌ملي دور بودم به دو دليل دوست نداشتم مصاحبه كنم. يكي به خاطر مادرم كه من را قسم داده بود به خاطر حضور دايي در مراسم ختم برادرم احترام او را حفظ كنم و دوم به خاطر شرايط تيم‌ملي و حفظ حرمت‌ها. ولي حالا كه آقاي دايي من را با بعضي از بازيكنان مقايسه كرده و كيفيت فني‌ام را زير سوال برده حق خودم مي‌دانم كه در مورد مسائلي كه مطرح شده از خود دفاع كنم.» كاظميان معتقد است مسائلي كه چندسال پيش بين او و دايي اتفاق افتاده هنوز در ذهن سرمربي تيم‌ملي باقي مانده و همين مسئله باعث شده تا او در اين مدت راهي به تيم پيدا نكند. موضوع اول مربوط به سال 81 است. وقتي در سايپا بازي مي‌كردم قبل از اينكه به الاهلي بروم از باشگاه الشباب پيشنهاد داشتم. به خاطر همين با مديرعامل آن روزهاي سايپا براي عقد قرارداد به امارات رفتيم. آن روزها دايي در الشباب بازي مي‌كرد و براي درمان آسيب‌ديدگي پايش به فرانسه رفته بود. وقتي متوجه شد قرار است با اين تيم قرارداد ببندم در تماسي كه با مسوولان باشگاه داشت نظر آنها را تغيير داد. او به آنها گفته بود من پيستون راست هستم و نمي‌توانم براي آنها موثر باشم. خدا را شكر مي‌كنم كه بعد از چندسال با توجه به توانايي‌هايم به الشباب آمدم و قسمت اين بود كه همراه آنها قهرمان ليگ امارات شوم. البته اين تمام ماجرا نيست. در اين مدت اتفاقات ديگري هم افتاده كه به‌زعم كاظميان باعث ثبت‌نام او در فهرست متهمان علي دايي شده. يكي از آنها مربوط به بازي تيم‌ملي با اردن است: بچه‌هاي تيم‌ملي مدت‌ها درباره اين اتفاق صبحت مي‌كردند. در يك صحنه از بازي وقتي وارد محوطه جريمه اردن شدم به علي كريمي پاس دادم و آن توپ بيرون رفت اما دايي با واكنشي شديد همراه با فحاشي گفت كه چون كريمي رفيق توست به او پاس دادي. اين حركت براي من به عنوان يك بازيكن 21 ساله غيرقابل باور بود چون هيچ‌وقت فكر نمي‌كردم كاپيتان تيم‌ملي كه بايد الگوي تمام بازيكنان ديگر باشد براي از دست رفتن يك موقعيت ساده چنين واكنشي نشان بدهد. من فيلم اين جريان را هم كه توسط دوربين يكي از فيلمبردارها ثبت شده دارم. در همين بازي گل دوم را دايي زد اما وقتي من براي گفتن تبريك سراغ‌شان رفتم برخورد خيلي بدي با من كردند.

با اين وجود اوج اين اختلاف‌ها به اردوي پرسپوليس در كشور اتريش و در زمان حضور آري‌هان برمي‌گردد؛ جايي كه به گفته كاظميان دامنه اختلافات قبلي را شعله‌ور‌تر كرد: يك شب سر ميز شام، بچه‌ها گفتند كه قرار است دايي به پرسپوليس بيايد من هم با توجه به اتفاقاتي كه در زمان بگوويچ افتاده بودند گفتم من كه مي‌خواستم به الشعب بروم، حالا كه اين‌طور شد حتما مي‌روم. يكي از بازيكناني كه در آن مقطع تازه به پرسپوليس آمده بود در تماسي كه با دايي داشت صحبت‌هاي من را منتقل كرد و از همانجا بود كه متوجه شدم در صورتي كه او سرمربي تيم‌ملي باشد حتي اگر بهترين بازي‌ها را هم ارائه كنم جايي در اين تيم ندارم.

بازيكن سابق پرسپوليس درباره اتفاقات به وقوع پيوسته در دوره حضور بگوويچ مي‌گويد: بعد از بازي با پيكان كه اولين شكست ما محسوب مي‌شد دايي داخل رختكن و مقابل تمام بازيكنان باتجربه آن روزها درباره من گفته بود: اين چه بازيكني است؟ اگر ديديد كه دوباره به تيم‌ملي دعوت بشود. بعد از آن شش ماه به تيم‌ملي دعوت نشدم اگر هم پس از آن دعوت شدم به خاطر عملكرد خوب در پرسپوليس و فشار تماشاگران بود، البته همانطور كه گفتم با اين شرايط كنار آمده‌ام چون در اين چند سال در تيم‌ملي و پرسپوليس بله قربان‌گو نبوده‌ام و صداي «داش‌علي» گفتن‌هايم به آسمان نمي‌رفته. كاظميان با اشاره به خصومت‌هاي شخصي دايي دوري هشت‌ماهه از تيم‌ملي را مرتبط به دلايل فني نمي‌داند. از 18 سالگي تا 27 سالگي در تيم‌ملي بازي كرده‌ام و با مربياني مثل براگا، بلاژويچ، شاهرخي، برانكو و قلعه‌نويي همراه بودم غير از دوره فعلي. اميدوارم دايي دست از خصومت‌هاي شخصي خود بردارد و توانايي‌هاي فني بازيكنان را ملاك دعوت به تيمي كه متعلق به مردم ايران است قرار دهد. صحبت‌هاي جنجالي گلزن موفق اين روزهاي عجمان با آرزوي موفقيت براي تيم‌ملي به پايان مي‌رسد: با تمام وجود تيم‌ملي را دوست دارم چون نه مال من است نه براي آقاي دايي. اين تيم متعلق به 70 ميليون ايراني عاشق فوتبال است و اميدوارم با صعود به جام‌جهاني باعث خوشحالي دوباره مردم ايران شود. البته من هيچ‌وقت نااميد نمي‌شوم و تمريناتم را بيشتر مي‌كنم و با توجه به اينكه توكلم به خداست مطمئنم كه باز هم اين پيراهن را به تن خواهم كرد. از همين حالا هم منتظر شكايت آقاي دايي و وكيل‌شان هستم اما فقط خدا را دارم و از هيچ‌كس نمي‌ترسم اميدوارم دايي حداقل با خود روراست باشد و در خلوت خود به واقعيت‌ها فكر كند.
دوشنبه 22 مهر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: شبکه خبر]

[مشاهده در: www.irinn.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 150]