حجامت ، سنتي فراموش شده

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: حجامت داراي سابقه ي تاريخي هفت هزار ساله مي باشد و به عنوان يک سنت الهي در روايات و سيره ي پيامبران و ائمه ي اطهار (ع) مطرح گرديده است . بيش از پانصد روايت از ائمه ي معصومين (ع) وارد شده که گوياي اهميت اين سنت اسلامي است و ما به دو روايت اشاره مي کنيم :
1 ـ از امام رضا (ع)روايت شده که فرمود : اگر در چيزي شفا وجود داشته باشد ، در تيغ حجامت يا در شربتي از عسل است .(1)
2 ـ امام صادق (ع) فرمود : حجامت عقل را افزايش مي دهد و موجب تقويت حافظه مي شود . (2)
فوايد حجامت :

با جرأت مي توان گفت تقريباً در تمامي بيماري هاي جسمي و روحي حجامت يا درمان کامل خواهد بود و يا آنکه کمک شاياني به بهبود بيماري مي کند . طي پژوهش هاي انجام گرفته ، تأثير حجامت بر روي بيش از 150 بيماري به اثبات رسيده که برخي از آنها را نام مي بريم : سردردهاي عصبي و ميگرن ، فشار خون و رفع غلظت خون ، چربي ، قند و اوره خون ، بيماري هاي پوستي و خارش بدن ، ريزش مو ، آرتروز و رماتيسم ، تقويت و بينايي چشم ، آسم و تنگي نفس ، آلرژي ها ، ديسک کمر ، سکته هاي قلبي و مغزي .
حجامت در واقع اعمال يک استرس فوري به سيستم ساکن دفاع عمومي بدن است ، تا آن را بر عليه کليه ي عوامل دروني و بيروني هوشيار و فعال نمايد . به طور کلي حجامت يک روش درماني بدون عوارض جانبي است و اگر به صورت تخصصي از آن استفاده شود برتري هاي فراواني نسبت به روش هاي درماني جاري مانند مصرف داروهاي شيميايي و جراحي دارد . مزيت ها و فوايد درمان با حجامت را مي توان به طور خلاصه بدين شرح بيان کرد :
1 ـ يک روش درماني بدون عوارض جانبي است .
2 ـ کاهش دهنده ي فشار خون است .
3 ـ خارج کننده ي صفرا است و از اين جهت به انسان آرامش مي دهد .
4 ـ هيچ گونه وابستگي فني ، علمي و ابزاري به خارج از کشور ندارد .
5 ـ بلغم و سوداي پخته شده که قبلاً سست و قابل انتقال شده است را همچون صفرا مي مکد و از غلظت آنها مي کاهد .
در منابع طب اسلامي و سنتي حجامت به عنوان يکي از ارکان مهم درمان ذکر گرديده و بيماري هاي گوناگون را درمان مي کند و به صورت اختصاصي در منابع طب اسلامي به شکل پيشگيرانه اي درمان بيماري ها شمرده شده است و در مورد بيماري هاي خاص و بيماري هاي ناشي از غلبه ي خون سفارش شده است .
درپايان آنکه حجامت در فصل بهار توصيه شده و مي تواند ضامن سلامتي باشد .
پي نوشت :

1.وسائل الشيعه،ج17،ص54.
2.بحار الانوار،ج62،ص126.

منبع:مجله قدر(ش19)

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 125]