دوبادكنك

واضح آرشیو وب فارسی:خراسان: دوبادكنك
بچه ميمون از درخت بالا رفت و تاب خورد، تاب خورد و تاب خورد تا اين كه نگهبان را ديد كه به طرف قفس مي آمد.

نگهبان برايش غذا گذاشت و رفت بچه ميمون پايين پريد و غذايش را خورد، بعد به بيرون از قفس نگاه كرد، بچه ها به او خنديدند.

بادكنك هاي رنگي قشنگي در دست آن ها بود، ميمون به بالاترين شاخه درخت رفت و از آن بالا به بادكنك ها نگاه كرد.

روز بعد بچه ميمون برگ هاي درخت را ديد كه تكان مي خوردند.

باد تندي وزيد و وزيد و بادكنك زردي از دست دختركي رها شد و رفت و رفت و رفت، چسبيد به بالاي قفس.

بچه ميمون با خوشحالي از درخت بالا رفت و با زحمت زياد نخ بادكنك را گرفت اما نتوانست آن را توي قفس بياورد، دستش را روي بادكنك كشيد و آن را بغل كرد.

باد مي وزيد و بچه ميمون نخ را رها نمي كرد، مي ترسيد باد آن را با خود ببرد، او ساعت ها روي شاخه درخت نشست.

ظهر نگهبان براي ميمون غذا آورد به او نگاه كرد، ولي بچه ميمون اعتنايي نكرد و بادكنك را محكم تر چسبيد.

چند نفر جمع شدند و به بچه ميمون خنديدند.

در بين بچه ها، دختركي بود كه بادكنك قرمز داشت، دخترك نگاهي به بادكنك بچه ميمون كرد به طرف قفس راه افتاد و به نگهبان گفت: مي خواهم بادكنكم را به بچه ميمون بدهم!

نگهبان گفت: اين بچه ميمون از صبح تا حالا آن بالا نشسته و چيزي نخورده است.

بعد سرش را خاراند و گفت: باشد، در قفس را باز مي كنم.

زود بادكنك را توي قفس بينداز و برو.

نگهبان در قفس را باز كرد و دخترك بادكنك را توي قفس رها كرد، بعد عقب عقب برگشت و ميمون را نگاه كرد.

بچه ميمون وقتي بادكنك قرمز را ديد انگشتانش را باز كرد و بادكنك زرد آرام آرام بالا رفت، بالا و بالاتر.

بچه ميمون از درخت پايين آمد و بادكنك قرمز را بغل كرد.

از خوشحالي چند بار بالا و پايين پريد و دندان هايش را به دخترك نشان داد.

دخترك خوشحال شد و لبخند زد و دندان هايش را به ميمون نشان داد، بعد دنبال بادكنك دويد، دويد و دويد تا نخ بلندش را گرفت.

حالا هر دو بادكنك داشتند.
پنجشنبه 11 مهر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خراسان]

[مشاهده در: www.khorasannews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 110]