صاحبان برند ایرانی از پسر خاله‌شان مدل می‌سازند!

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: صاحبان برند ایرانی از پسر خاله‌شان مدل می‌سازند!

اگر از دانش و اطلاعات دهخدا درباره مد این کلمه غریب و غربی سراغ بگیرید با این تعریف روبرو می شوید:«لغتی فرانسوی به معنی روش و طریقه موقت که طبق ذوق و سلیقه اهل زمان، طرز زندگی،لباس پوشیدن و غیره را تنظیم می‌کند.» با شکل گیری مد و راهیابی آن به زندگی اجتماعی همه اقشار جامعه به ویژه جوان‌ها ظهور شرکت ها و برندهای مختلف در دنیای مد و پی بردن به اهمیت تبلیغات در میزان فروش، در قدم‌های بعدی نیاز به افرادی احساس شد که مبلغ خوبی برای پوشاک و محصول این شرکت‌ها باشند و با مدد گرفتن از چهره، فیزیک و جذابیت‌های ظاهری خود عاملی برای فروش بیشتر این شرکت ها شوند. با گذشت زمان مدلینگ به شغل و مد به صنعتی تبدیل شد که در بخش‌های مهمی از اروپا؛ کشورهای ایتالیا و فرانسه و البته در امریکا به عنوان حرفه ای جذاب، در آمد زا و با جایگاه اجتماعی مطرح شد. در ایران مدل‌ها جز در مواردی خاص درآمد آنچنانی از این راه ندارند. عده ای از سر علاقه وارد این حرفه می شوند و بعضی از جوانها با تصور اینکه کار پردرآمدی است رویای مدل شدن را در سر می پرورانند. نشستن پای صحبت های یکی از جوانان علاقمند به این عرصه انتخاب خوبی است تا از زیر وبم، ریزه کاری ها و همه مشکل‌های موجود در حرفه ای به نام مدلینگ مطلع شد. بهشاد بردبار،39 ساله و فارغ التحصیل رشته گرافیک است.معتقد است مدل بودن در ایران شغل محسوب نمی شود، چون مدل‌ها درآمدی از این راه کسب نمی کنند. او 15سال در زمینه کارهای تبلیغاتی و گرافیک کار کرده و حدود یک سال و نیم قبل از طریق موسسه دوازده وارد حرفه مدلینگ شده است. او درباره نحوه ورود خود به این رشته می گوید: روی علاقه‌ای که به این کار داشتم همیشه دنبال راهی برای وارد شدن به این عرصه بودم، اما مرکزی را پیدا نمی کردم که در ایران به این رشته بپردازد تا اینکه با موسسه فرهنگی هنری دوازده آشنا شدم. فکر می کنم هنوز هم تنها مرکزی است که به شکل قانونی و با مجوز در این زمینه فعالیت می کند، برخلاف موسسه‌های دیگر فعال در این زمینه اهداف مالی ندارد و با هدف ساماندهی مد و پوشاک در کشور کار می کند، عرف و موازینی که در جامعه وجود دارد را رعایت می کند، برای مثال کلاس‌های این موسسه برای خانم‌ها و آقایان مجزا برگزار می شود. محیط دوستانه و طبق موازین است. این موسسه بیشتر در پی کشف استعداد و فراهم کردن عرصه برای کسانی است که به این رشته علاقه دارند. و بعد اضافه می کند: مدل بودن برای من صرفا علاقه است و به آن به عنوان شغل نگاه نمی کنم، چون در ایران درآمد زا نیست. این فتو مدل مرد ایرانی درباره میزان درآمد و شرایط کار مدل های مرد ایرانی می گوید: در ایران به اینکار بها داده نمی شود؛ برای مثال برندی ایرانی برای ارایه محصول‌اش از مدلی استفاده نمی کند که تولید و طرحش را بهتر عرضه کند. معمولا به این قضیه خوب نگاه نمی کند. برخی دیدشان این است که پسرخاله‌شان هم می تواند اینکار را برای‌شان انجام بدهد. بعد می گوید طرف اتفاقا قدش هم خیلی بلند است، فامیلشان که قد بلند هم هست را می آورند و مجبور نیستند پولی هم به او بدهند.نمی شود گفت آنچنان درآمدی دارد. با اینکه پروژه‌هایی که کار کرده‌ام برایم درآمد داشته،اما با هزینه های زندگی امروز جامعه اصلا به حساب نمی آید. برای مثال در سال گذشته سه الی چهار مورد کار کرده ام و در نهایت 400 هزار تومان برای من درآمد داشته است. این میزان درآمد حتی برای یک ماه هم کافی و مناسب نیست، بنابراین نمی شود به عنوان شغل روی آن حساب کرد. او با بیان اینکه وقتی مدل قرار است روی استیج یا مقابل دوربین قرار بگیرد به میکاپ و هیر استایل نیاز دارد و همه این موارد هزینه دارد افزود: معمولا برندها این هزینه ها را متقبل نمی شوند و اگر هم قبول کنند به این موارد به شکل سطحی و پیش پا افتاده می پردازند. ترجیح می دهم وقتی می خواهم جلوی دوربین بروم بهترین باشم و بنابراین برای آن از 50 تا 100 هزار تومان هزینه می کنم. گاهی لباس هم باید ببرم؛مثلا صاحب برندی می خواهد شلواری را تبلیغ کند و فقط شلوار را به من می دهد. پیراهن و کفش را باید خودم ببرم.باید لباس ها را با هم ست کنم و اگر نداشته باشم ناچار به خریدن هستم یا اینکه باید از جایی یا کسی بگیرم. این cat walker ایرانی با توضیح اینکه مدل بودن را حرفه ای مثل بازیگری می داند و معتقد است مدل باید هنر داشته باشد تا جلوی دوربین منظوری را برساند درباره تفاوت های کار در زمینه cat walk , photo model گفت: در کار فتو مدل، تصویر ثابتی از مدل وجود دارد و باید با میمیک ثابتی که دارد منظوری را برساند. ممکن است لباسی که پوشیده است اسپورت، جوان پسند و شاد باشد. باید با میمیک صورت،نگاه و طرز دید شادابی موجود در محصول را برساند. در فتو مدل قد و هیکل زیاد مطرح نیست و چهره مهم است. اما در cat walk باید هنر مشخصی را مقابل کسانی که به طور زنده تماشایش می کنند داشته باشند. فیزیک مناسب، بدن روی فرم و قد بلند نیازهای این کار است. در این کار طرز نگاه هم مهم است، اینکه مدل بتواند بیننده را جذب کند. این مدل جوان درباره استاندارهای فیزیکی موجود در زمینه مدلینگ در ایران گفت: مواردی تعریف شده است، اما استاندارها در هر کشوری متفاوت است. در ایران حداقل قد برای مدل های مرد باید 80 1سانتی متر باشد، البته فکر می کنم 180 تا 190سانتی متر برای cat walk بهترین اندازه قد است. نیازهای اصلی برای ورود به این عرصه علاقه و آشنایی با آن است. خیلی از جوان ها چون شغلی ندارند و کار پیدا نمی کنند با خودشان فکر می کنند که بروند مدل شوند، در حالی که اینطور نیست. باید حتما علاقه وجود داشته باشد و در ذات صاحب هنری باشند. مد هنر است ،از لحظه ای که طراح قلم را برمی دارد و طرحی می زند، تا لحظه ای که طرح روی پارچه می رود و دوخته می شود تا زمانی که مدل باید آن لباس را بپوشد، با هنر در ارتباط است. عکاس و گریمورها هنرمند هستند، بنابراین در این رشته با هنر و هنرمند سروکار داریم و مدل هم باید هنر در ذاتش باشد. اینطور نیست که هر کس چهره خوبی داشته باشد بتواند مدل شود. بردبار درباره مقایسه شرایط کار حرفه ای در زمینه مد در ایران و کشورهای دیگر گفت: در حال حاضر تحولی دراین عرصه در حال شکل گیری است. اما هنوز حرفه ای نیستیم و با کشورهای دیگر فاصله داریم. هنوز این حرفه در ایران جا نیفتاده و فرهنگ مان این حرفه را نمی پذیرد. در گذشته دید خوبی نسبت به بعضی حرفه‌های هنری وجود نداشت و هنوز هم این دید تا حدودی حاکم است. روی تو به عنوان مدل نگاه خوبی وجود ندارد؛ وقتی می فهمند کار تو این است که لباس بپوشی و جلوی دوربین بروی، می گویند برو کار درست و حسابی برای خودت پیدا کن. اگر مدلی بپذیرد که اشکالی ندارد بگذار راجع به من اینطور فکر کنند،وقتی وارد کار شده و مطرح می شود، همه رفتارهای اجتماعی و شخصی‌اش زیر ذره بین می رود. این مدل ایرانی معتقد است جوان‌های ایرانی هرگز نمی توانند به مدلینگ به عنوان شغل نگاه کنند. او در این زمینه به برنا گفت: اگر هم چنین چیزی باشد در موارد محدودی صاحبان برندهای معروف از مدل می خواهند برای دیگران کار نکند و این شرکت‌ها نمی توانند آنقدرها برای مدل درآمد زا باشند. و شخص ناچار است با شرکت‌های دیگر کار کند یا سراغ کار دیگری جز مدلینگ برود. فکر نمی کنم شرکتی درایران وجود داشته باشد که بتواند برای جوانی که کار مدلینگ انجام می دهد، یک میلیون در طول سال،تولید درآمد داشته باشد.یک میلیون تومان حداقل درآمدی است که جوانی می‌تواند داشته باشد. می‌خواهم بگویم شرکتی نمی تواند حتی این حداقل درآمد را برای جوانی فراهم کند. او هم چنین درباره تفاوت‌های موجود در شرایط کار آقایان و خانم‌های مدل به برنا گفت: خانم‌ها شرایط کارشان با آقایان تفاوت دارد. گاهی بعضی شرکت‌ها می خواهند مدل ها حجاب را رعایت نکنند و طبیعی است که خانم هایی که می خواهند حجاب‌شان را رعایت کنند این موضوع را قبول نمی کنند. خانم‌ها این مشکلات را اضافه بر مشکل‌های دیگر دارند، اما در حالت کلی از نظر درآمد آنچنان فرقی با آقایان ندارند.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 144]