مرز ميان عشق و نفرت

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: آيا باور داريد مرز باريکي ميان عشق و نفرت وجود دارد؟ دانشمندان بريتانيايي با انجام تحقيقات جامعي اين امر را به صورت علمي ثابت کرده اند.زماني که شما به دشمن تان نگاه مي کنيد نفرت همان مسيري را در ذهن مي پيماد که عشق و اين همان نتيجه يي است که محققان آن را در مجله معتبر «Public Library Of Science» به چاپ رسانده اند.سمير زکي و جان پال رومايا از دانشگاه کولگ لندن، مديريت اين تحقيقات را بر عهده داشتند. آنها با اسکن مغزي افراد متفاوت موفق شدند نقشه فعاليت هاي ذهني انسان ها را هنگام مواجهه با عوامل نفرت زا و عشق هاي هيجان انگيز ترسيم کنند. در گوشه يي از اين گزارش آمده است؛ «اين وابستگي دليلي است براي اينکه چرا در زندگي عشق و نفرت تا اين حد به يکديگر نزديک هستند. نتايج ما نشان مي دهد در مغز، يک الگوي واحد از فعاليت ها در رابطه با کينه ورزيدن و علاقه داشتن شکل مي گيرد.»در اين آزمايش به 17 نفر از زنان و مردان عکس هايي از عشاق سابق، همکاران و رقبا، آشنايان و حتي برخي چهره هاي سياسي و اجتماعي نشان داده شد. زماني که چهره دشمنان به نمايش درمي آمد، محققان از MRI براي پيدا کردن الگوي متمايزي در مغز استفاده مي کردند.پروفسور زکي و رومايا اين الگو را «مدار نفرت» ناميدند. همچنين فعاليت هايي از «مدار نفرت» در همان بخشي از مغز که پيشتر «مدار عشق» در آنجا يافت شده بود، شناسايي شد. زکي در اين رابطه عنوان کرد؛ «تقريباً همان فعل و انفعالاتي که در آزمايش هاي مربوط به عشق و علاقه به آنها دست يافتيم، در مورد نفرت نيز صدق مي کرد. من تا حدودي شگفت زده شدم که چطور عشق مي تواند تغيير شکل دهد و به نفرت تبديل شود.»

به گفته اين محققان هنگام رودررو شدن با شخصي که از آن تنفر داريد، بخشي از مغز فعال مي شود که اين بخش، ناحيه مربوط به نقد و نکوهش (البته با انديشه صحيح) رفتارهاي احتمالي افراد است.

چنين کنش هاي مغزي در پوتامن و اينسولا - دو ناحيه يي که هنگام مشاهده فرد مورد علاقه فعال مي شوند - نيز رخ مي دهد. به گفته زکي، دانشمندان منطقه مربوط به اعمال پرخاشگرانه و شرايط پريشاني آور را به يکديگر مربوط دانسته اند. اما تفاوت بزرگي در اين بين وجود دارد. بخش بزرگ تري از قشر مخ - منطقه مربوط به قضاوت و نتيجه گيري - زمان عشق غيرفعال مي شود اما در زمان نفرت نه. اين شايد همان مصداق جمله معروف «عشق انسان را کور مي کند»، باشد. در جاي ديگري از تحقيقات آمده با وجودي که هر دو احساس حواس و مناطق يکساني را درگير مي کند، اما انسان هاي عاشق در مورد شريک شان کمتر قضاوت مي کنند يا خرده مي گيرند، اما زمان روبه رو شدن با رقيب نفرت انگيزشان بيشتر در اين موارد تمرکز مي کنند؛ «به نظر مي رسد در زمينه نفرت، شخص مورد تنفر مي خواهد قضاوت شما را در مجموع کارها و اعمالش ببيند، هر چند بيشتر اين مسائل به نوعي به آسيب رساندن ختم مي شوند.» طبيعي است مثل هر نظريه و تحقيق ديگري، نتايج منتشرشده اين آزمايش هم مخالفان يا موافقان خود را داشته باشد. به عنوان مثال دکتر کامرون کارتر استاد روانشناسي و مدير مرکز منابع تصويري دانشگاه کاليفرنيا در ديويس با طرح اين پرسش نظرش را مطرح مي کند؛ «آيا اين مطالعات با چيزهايي فراتر از نشان دادن عکس فرد مورد نفرت هم، همين نتايج را به دست مي دهد؟» وي مي گويد؛ «به نظرم جالب است و البته آزمايشي مقدماتي انجام شده. آنها فعاليت هاي متفاوت را در بخش هاي متفاوت مشاهده کرده اند و سپس در مورد اينکه اين فعاليت ها چه مفهومي مي دهند، تفکر کرده اند.» طبق ادعاي زکي تجربيات وي اين مطلب را مي رساند که نفرت بيشتر محاسبه گر است در حالي که عشق اعتمادگر است.کارتر مي افزايد؛ «افراد آزمايش هاي مختلفي را انجام داده اند که حالات و چهره هاي گوناگون در آن دخيل بوده؛ چهره افراد داخل گروه، چهره افراد خارج گروه، چهره افراد خندان، چهره افراد نژادهاي متفاوت. اما اين انسان ها نمي توانستند استنتاج مطمئني از آن چهره ها داشته باشند.»او به اين نکته اشاره مي کند که در آزمايش زکي و رومايا با حداکثر سرعت از داوطلبان پرسيده اند چه احساسي نسبت به چهره نمايش داده شده دارند و سپس اسکنر را فعال کرده اند.

با اين وجود تيم تحقيق مايل است از نتايج به دست آمده به عنوان راهنمايي براي آزمايش هاي بعدي استفاده کند؛ «ما آزمايش هاي اکتشافي زيادي براي پيگيري داريم و حتي يکي از آنها مي توانند مطالعه عشق باشد. به عنوان مثال عشق هاي رمانتيک مستقيماً به يک شخص ربط پيدا مي کنند، اما نفرت مي تواند به يک گروه يا فردي از اعضاي آن گروه مربوط باشد.» براي زکي چنين چيزي کينه و عداوت را بسيار پيچيده تر از عشق نشان مي دهد.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 344]