واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بین الملل > آسیای میانه و قفقاز - فاطمه بوتو رئیسجمهوری پاکستان آصف علی زرداری که کمتر از یک سال دیگر تا استعفایش زمان باقیست نیت کرده است تا با کمک هفتمین ارتش مجهز جهان به مصاف نیروهای نه چندان حرفهای پاکستان در مناطق شمالغربی این کشور برود. از چند ماه پیش تا کنون شایعاتی در خصوص سقوط پاکستان در دامان طالبان هر روز از رسانههای تصویری به گوش میرسد و در رسانههای چاپی به دفعات خوانده میشود. روزی هزار بار این جمله را میشنویم:" مغولها به دروازه رسیدهاند." هر بار هم دولت هشدار میدهد که اگر ملت پشت دولت را خالی کند روند سقوط پاکستان در دستان طالبان تسریع خواهد شد . حالا اما زمان فرافکنی گذشته است. آصف علی زرداری مدتهاست که از مصیبت های داخلی برای بهرهبرداری بینالمللی استفاده میکند و این فرمانبرداری به آن جا رسیدهاست که حتی شخص اول مملکت در برابر حملات امریکاییها به شهروندان غیرنظامی هم سکوت میکند. به نظر میرسد که زرداری جنگی را آغاز کردهاست که دولتش توانایی به پایان رساندن آن را ندارد. پس از حادثه یازدهم سپتامبر و فراز و فرودهای آن روز شوم ، نخبگان سیاسی در پاکستان برای نخستین بار دست از حمایت از متحد سنتی خود برداشتند. آن متحد هم کشوری نبود جز ایالات متحده. زمانی که نیروهای ایالات متحده ابتدا به افغانستان حمله کردند و پس از آن به عراق، نخبگان سیاسی پاکستان در مسیر خلاف جهت آب شنا کردند. آنها از شهروندان کشورهای مورد حمله قرار گرفته خواستند تا در برابر آمریکاییها مقاومت کنند. همزمان اما احزاب مسلمانی که بر دولت های محلی هم نفوذ داشتند اندک اندک در مرزهای شمال غربی مستقر شدند. در پاکستان عمدتا احزاب مسلمان در انتخابات عمومی چندان موفق عمل نمیکنند. به طور معمول این احزاب شاید از کرسی شوراهای محلی تنها چند جایگاه را به خود اختصاص میدهند. اما در انتخابات سال 2002 میلادی به ناگاه ورق به نفع همین احزاب به ظاهر کماهمیت برگشت . این احزاب با احراز آرای قابل توجه موفق به سهمخواهی از قدرت و حضور در ائتلاف شدند. زنجیره این حوادث برای نخبگان پاکستانی به معنای به صدا درآمدن زنگهای خطر بود. در 2008 اما پس از آنکه زرداری در نمایشی پارلمانی موفق به راهیابی به کاخ ریاست جمهوری شد، بازی مجددا برعکس شد. زرداری از خطوط قرمز ضدامریکایی هموطنان خود عبور کرده و البته در مسیر تقویت طالبان قرار گرفت. جالب اینجاست که بحث طالبان هم همزمان با روی کار امدن زرداری پررنگ شد! طالبان اما از همان ابتدا خواهان برقراری احکام شریعت در منطه دره سوات بود. دقیقا همان مکانی که الان ارتش پاکستان هفتههاست خود را با مناقشه در آن سرگرم کرده است . البته جنگنده های امریکایی هم هر روز بر فراز آن پرواز میکنند. زرداری با یک دست آنچه را که شبهنظامیان میخواستند به آنها داد. نه انتخاباتی برگزار شد و نه رفراندومی اما طالبان با مجوز زرداری قوانین خود را در دره سوات اجرا کردند. با دست دیگر اما زرداری انگشتان خود را به نشانه نارضایتی از افزایش فعالیت های تروریستی بالا برده و از این فرصت طلایی برای به صف کشیدن نخبگان در مسیر سیاسی خود بهرهبرداری کرد. این مسیر هم بیشک ادامه حمایتهای پاکستان از ایالات متحده است. دولت پاکستان بازی را به گونهای ادامه داد که بر همه نخبگان سیاسی و مذهبی مسلم شد که طالبان در حقیقت تهدیدی هستند برای اعتبار نخبگان حاضر در کراچی، اسلامآباد و البته لاهور. هفتههاست که نیروهای طالبان به تهدید ارزشها و سبک زندگی و حتی جان این نخبگان متهم میشوند. طالبان یک سال است که خواب را بر دولت و مردم پاکستان حرام کردهاند. آنچه این گروه تروریستی در طول سیصد و شصت و پنج روز گذشته انجام داد بیشک بی حمایت دولت ممکن نبود. طالبان برای این پیشرفت تقریبا یک شبه به حامی قدرتمند نیاز داشت.اگر دولت به مدد طالبان نیامده بود بیشک این گروه نمیتوانست به این حد از هماهنگی دست یابد. بازی دو گانه زرداری اما به خوبی جیبهای دولت را مملو از دلارهای امریکا کرد. بازیگران اما آنچنان طبیعی برخورد کردند که ریچارد هولبروک نماینده اعزامی اوباما به افغانستان و پاکستان هم در کنگره حمایت جانانهای از زرداری کرده و اعلام کرد که در شرایطی که دلارهای بیشتر راهی اسلام آباد نشود این کشور نمیتواند از عهده مهار طالبان بر آید. زمانی که تعداد آوارهگان ناشی از درگیری میان طالبان و ارتش پاکستان قریب به دو میلیارد نفر اعلام میشود لازم به هیچ توضیحی نیست که ارتش پاکستان در سوات هموطنان غیرنظامی خود را به گلوله بستهاست. ارتش با تمام تلاشهایش هنوز تنها کنترل سی و هشت درصد از منطقه درگیر را در اختیار دارد. چندان خوشبیننباشید که این رقم ظرف چند ماه آتی کاهش چشمگیری خواهد داشت. فاطمه بوتو برادرزاده نخست وزیری فقید پاکستان بینظیر علی بوتو است. او در حال حاضر بر روی کتابی در خصوص تحولات پاکستان کار میکند که قرار است در سال 2010 منتشر شود. فارین پالیسی 15 می 2009/ترجمه: ستاره سعیدی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 295]