تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1866326719
پاکستان؛ نوزادی ناخواسته و پردردسر
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بین الملل > آسیای میانه و قفقاز - نوزاد تازه متولدشده باراک اوباما هنوز چند ماهی از تولدش نگذشته که نفسهایش به شماره افتاده است. چهل و چهارمین رئیس‌جمهوری ایالات‌متحده پس از راه‌یابی به کاخ سفید بی‌پرده تأکید کرد که محور سیاست خارجی دولتش افغانستان است و مهار جنگ در این کشور بیش از حد انتظار به درازا کشیده، حالا اما ورق برگشته است. افغانستان باز هم به محاق فراموشی سپرده شده است. پرده نمایش جدید کاخ سفید با کارگردانی جدید هنوز بالا نرفته سقوط کرده است. حالا تئاتری دیگر در راه است با بازی پاکستان. دیگر باراک می‌تواند استراتژی خود را تغییر دهد. ابتدا پاکستان و پس از آن افغانستان. همیشه و همیشه پاکستان قلب تندروهای بین‌المللی بوده است. همه تروریست‌هایی که در بریتانیا به اتهام فعالیت‌های تروریستی بازداشت شدند یا مظنون باقی ماندند همه و همه روزهایی را در پاکستان گذرانده‌اند. پاکستان از روزهای استقلال در 1947 تا شکست اتحاد جماهیر شوروی سابق در افغانستان در 1989 همواره متحد بی‌قید و شرط ایالات متحده بوده است. در دهه نود میلادی بود که واشنگتن ناگهان به خود آمده و ادعا کرد که پاکستان در‌خصوص برنامه تولید تسلیحات هسته‌ای به متحد خود دروغ گفته‌است. در همان روزها بود که کاخ سفید جامه تحریم‌های اقتصادی و نظامی را بر تن دوست سابق خود کرد. روزهای یازدهم و پانزدهم ماه می سال 1998 بود که هندوستان پنج آزمایش هسته‌ای خود را ثبت کرد. دو هفته بعد از این تاریخ پاکستان هم مقابله به مثل کرد. دامنه‌ای از انتقادهای بین‌المللی راهی اسلام‌آباد شد. سردسته این منتقدان هم ایالات‌متحده بود. در آن زمان هم گوش‌مالی پاکستان توسط ایالات‌متحده ملایم و نه چندان جدی بود. ایالات‌متحده روشی را برای درمان به کار برد که در نهایت منجر به انعقاد قرارداد هسته‌ای میان ایالات‌متحده و هندوستان شد. حرکتی که احساسات ضد‌آمریکایی را در قلب پاکی‌ها نهادینه کرد و البته اطمینان به آمریکایی‌ها را از دل دولتمردان پاکستانی برای همیشه ربود. آخرین قرارداد هسته‌ای با هندوستان به معنی برداشته شدن سه‌دهه منع قانونی ایالات‌متحده برای افزایش دامنه همکاری‌های هسته‌ای و تجاری با این کشور بود. اما منتقدان بر این باورند که واشنگتن با یک حرکت به نیم قرن تلاش برای عینیت بخشیدن به معاهده منع تکثیر تسلیحات هسته‌ای پایان داد. علاوه بر این در همین فاصله زمانی کشورهایی مانند کره‌شمالی هم به تسلیحات هسته‌ای دست یافتند. اسلام‌آباد که از جانب واشنگتن تحریم شد عبدالقدیر‌خان پدر دانش هسته‌ای پاکستان هم متقاعد شد که حالا دیگر ایالات‌متحده جامه دشمن را بر تن کرده‌است. بسیاری از تحلیلگران بر این باورند که سیستم‌های اطلاعاتی پاکستان در آن زمان هم از فروش تکنولوژی هسته‌ای به کشورهایی مانند کره‌شمالی و لیبی توسط عبدالقدیر‌خان آگاهی داشتند. یازدهم سپتامبر که رخ داد عبدالقدیر‌خان و رئیس سابق سازمان اطلاعاتی پاکستان ژنرال حمید گل استراتژی یکسانی را در برابر این حادثه اتخاذ کردند. به ادعای این دو نفر آنچه در یازدهم سپتامبر رخ داد نتیجه فعالیت مشترک سازمانهای اطلاعاتی ایالات متحده و اسرائیل بود. این ادعا یعنی آنکه سیا و موساد در مرگ سه هزار نفر در چند ثانیه در خاک ایالات متحده دخالت داشتند. هر دو نفر در این خصوص گفتند: چگونه است که هواپیماها از مسیر مشخص خود منحرف می‌شوند اما جت‌های ارتش برای مهار آنها هیچ حرکتی انجام نمی‌دهند و به راحتی اجازه می‌دهند تا برج‌های دو قلو در چند ثانیه منفجر شوند؟ میلیون‌ها پاکستانی از جمله بسیاری از روزنامه‌نگاران این کشور تفسیر خان و ژنرال گل از این واقعه را باور کردند. طالبان هم در این میانه در تبلیغات خود ادعا کرد که آمریکایی‌های کشته شده در یازدهم سپتامبر قربانی بازی سیاسی رهبران خود شدند. به سختی می‌توان باور کرد که آصف‌علی زرداری رئیس‌جمهوری پاکستان و حامد کرزای همتای افغان او به واشنگتن آمدند و بعد بی‌ثمرترین سفرها را به باور آوردند. نه از موفقیت خبری بود و نه از شکست. نه چیزی به دست آمد و نه فرصتی از دست رفت. نه تشویقی و نه تنبیهی. انگار اصلاً دیداری رخ نداده است. زرداری در واشنگتن درست مانند یک پادشاه مورد پذیرایی قرار گرفت. دستور داد و با جیب‌های پر از دلار آمریکا به وطن بازگشت. او می‌دانست که کنگره دقیقاً مبلغ مورد نیازش را تصویب نخواهد کرد اما به هر حال آنچه به دست آمد از هیچی بهتر بود. در سفر به واشنگتن آقای زرداری تنها نبود. پسر بیست و یک ساله او و بی‌نظیر بوتو نخست‌وزیری فقید پاکستان هم پدر را همراهی کرد. بی‌نظیر بوتو پیش از مرگ فرزندش را به عنوان جانشین خود انتخاب کرد. حالا اما زرداری عهده‌دار موقت ریاست حزب مردم است تا آن را چند سال بعد به فرزندش واگذار کند. پسر بوتو قرار است روزی عهده‌دار سمت ریاست‌جمهوری دومین کشور دارای اکثریت مسلمان پس از اندونزی شود. زرداری بیش از اندازه به ایالات متحده نزدیک است و همین دوستی بیش از اندازه است که محبوبیت مردمی را از او سلب کرده است. زرداری در میان ژنرال‌های ارتش هم جایگاهی ندارد. حتی نخست‌وزیر و کابینه‌اش هم چندان زرداری را مورد اطمینان نمی‌دانند. بسیاری زرداری را مردی می‌دانند که به راحتی در خصوص امنیت موجود در این کشور دروغ می‌گوید. شهری در پاکستان باقی نمانده است که ساکنان حداقل یک بار به مدد یک عامل انتحاری صدای انفجار را نشنیده باشند. از زمانی که زرداری به کاخ ریاست جمهوری راه یافته‌است تاکنون 9 هزار پلیس و شهروند جان خود را در فعالیت‌های تروریستی از دست داده‌اند. البته در این رقم هزار نفری که ارتش ادعا می‌کند در شهر بونر و اطرافش ظرف یک ماه اخیر کشته شده‌اند لحاظ نشده است. هنوز قریب به 500 هزار شبه‌نظامی در شمال غرب پاکستان کنترل بخش‌هایی از کشور را عهده‌دار هستند. دو میلیون نفر در پاکستان آواره شده‌اند و با این حجم از آوار‌‌گی بدیهی است که ارتش از قدرت کافی برای ادامه این مبارزه برخوردار نیست. دو سال پیش بود که در همان حوالی ارتش با نیروهای طالبان درگیر شد و البته خسارت جانی فراوانی را متحمل شد. هنوز اما طالبان همان جا ایستاده است. در بهشتی که در همجواری با افغانستان برای خود ساخته است. زرداری مدت‌ها بود که از ایالات متحده برای خرید تجهیزات نظامی کمک خواسته بود و حالا پس از بازگشت از واشنگتن اسلام‌آباد این نقدینگی را در اختیار دارد. ریچارد هالبروک که از جانب باراک اوباما برای ماموریت در افغنستان و پاکستان انتخاب شده است از جمله سیاستمداران آمریکایی است که خواهان دخیل دادن اعضای قبیله‌های مرزی پاکستان در روند مبارزه با طالبان است. این در حالی است که در جبهه مقابل سناتور جان‌کری از دموکرات‌های ایالت ماساچوست بعید می‌داند که پاکی‌ها علاقه‌ای به کنار گذاشتن سنت آمریکاستیزی پس از قریب به شصت سال داشته باشند. این روزها سازمانهای نظر‌سنجی آمریکایی ادعا می‌کنند که پاکی‌ها اندک اندک در حال آمریکا دوستی هستند. این در حالی است که سال‌هاست از امپراتوری بریتانیا تا رهبران اتحاد جماهیر شوری سابق عزم خود را برای مهار نیروهای قبیله‌ای در آسیای میانه به کار گرفته‌اند و موفق نشده‌اند. حقیقت این است سربازان خارجی که در اطراف مرز مشترک پاکستان و افغانستان مبارزه می‌کنند گلوله‌هایشان را برای مهار طالبان به هدر نمی‌دهند، آنها شلیک می‌کنند تا خود زنده بمانند. منبع: واشنگتن تایمز/ ترجمه: سارا معصومی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 590]
-
گوناگون
پربازدیدترینها