واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: سیاست > چهره ها - دکتر مرتضی نورائی در جریان وقایع تاریخی ،تاریخ توسط زمان حال نوشته نمی شود بلکه تولید سند صورت می گیرد. نگارش تاریخی در دوره های زمانی بعد از وقایع رخ می دهد. به عبارت بهتر نگارش زمان نزدیک به حال یا زمان حال تاریخ نویسی نیست، بلکه اقدامی است که می خواهد به تاریخ و تاریخ نگاری آینده شکل بدهد و خوانندگان آینده را در مسیری که دوست دارند، می خواهد هدایت می کند. این رویکرد همانند این است که امروز واقعه ای رخ داده که امکان دارد مورد علاقه من یا شما باشد یا نباشد، همین موضوع سبب می شود که ما وقایعی را ثبت کنیم که بتوانیم از آن طریق قضاوت آیندگان را به نفع خود ویا به ضرر دیگران تغییر دهیم ، چنین اقدامی نه تنها تاریخ نگاری نیست بلکه ضد تاریخ می باشد . نگارش تاریخ باید به گونه ای باشد که آرا و قضاوت های مختلف در اختیار آیندگان قرار گیرد و آنگاه آن افراد بتوانند خود در این مورد خاص قضاوت مناسبی داشته باشند و یا در مورد آن قضاوت کنند. اما آن چیزی که تحت عنوان تاریخ شفاهی در جامعه امروز ما وجود دارد تاریخ نگاری نیست بلکه تولید شواهد شفاهی برای کاربر همراه شواهد دیگر ازجمله کتبی است. در جهان امروز کانون های خبری متعددی وجود دارد که برای قضاوت درست تر باید آنها را در اختیار داشت همچنانکه در آینده نیز افراد برای قضاوت باید به اسناد مختلف دسترسی داشته باشند تا بتوانند صحنه های تاریخی را بازسازی کنند به ترتیبی که نه تنها به اسناد موجود بلکه باید به روزنامه هاو تاریخ شفاهی نیز احاطه داشته باشند. تاریخ سازی در این جهت صورت می گیرد که که ما بخواهیم قضاوت آیندگان را در اختیار داشته باشیم. بنابراین از هرطریقی تلاش می شود تا زمان حال به آینده تحمیل شود بنابراین سعی می کنیم تا هویت امروز ما در برابر چشم آیندگان بهتر نشان داده شود تا به آیندگان ثابت کنیم که توانستیم به خوبی از فرصت ها بهره بگیریم . تولید مواد در قالب تاریخ با هدف در اختیار گرفتن قضاوت آیندگان در بهترین شرایط ضد تاریخ محسوب می شود زیرا ممکن است که آینده را اغوا کنیم نتیجه سوء این اقدام این است که آیندگان برای قضاوت دچار سردر گمی می شوندچون افراد تلاش می کنند که شخصیت خود را برای نسل آینده بهتر جلوه بدهند بدین صورت این اقدام غیر علمی، است . ام اگر کار تولید اسناد و مستندات در موازی باهم امروز صورت پذیرد شاید راه برای ایجاد همدلی با آیندگان و آیندگان با درگذشتگان باشد. راهی که اسباب هویت و افتخار باشد. دانشیار گروه تاریخ دانشگاه اصفهان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 84]