ذوب آهن بهترین نماینده ایران در آسیا در 15 سال گذشته بود

واضح آرشیو وب فارسی:سایت رسیک: ذوب آهن در دیدار نهایی شکست خورد، اما آنها با این نمایشی که داشتند می‌توانستند پیروز شوند. ذوب آهن در دیدار نهایی بازی پایاپایی به نمایش گذاشت، آن هم بر خلاف نماینده‌های پیشین ایران در آسیا.

فوتبال ایران پس از قهرمانی‌های استقلال و پاس در سال‌های 1991 و 1993 قهرمانی دیگری در سطح جام باشگاه‌ها و لیگ قهرمانان آسیا کسب نکرد.

در تمام این سال‌ها تنها سه نماینده از ایران به فینال لیگ قهرمانان رسیدند: استقلال، سپاهان و ذوب آهن.

استقلال در فصل 99-1998 به فینال رسید. آبی‌ها میزبان بازی‌های نیمه‌نهایی و فینال بودند و در دیدار نیمه‌نهایی مقابل دالیان چین، با گل دقایق پایانی علیرضا اکبرپور توانستند بازی را به تساوی بکشانند و در نهایت با گل طلایی علی موسوی پیروز شدند.

استقلالی‌ها در دیدار نهایی به مصاف جوبیلو ایواتا رفتند. آنها در آن دیدار به روشنی یک کلاس پایین‌تر از حریف ژاپنی خود بودند و دو بر یک باختند. ژاپنی‌ها بسیار بر بازی مسلط بودند، در نیمه اول کار را تمام کردند و در نیمه دوم به اداره بازی پرداختند. آنها برای پیروزی هیچ نیازی به حمایت حدود 20 هزار طرفدار ایرانی حاضر در ورزشگاه از آنها (!) نداشتند.

باید نزدیک به یک دهه صبر می‌کردیم تا نماینده دیگری از کشورمان را در فینال ببینیم. این بار سپاهان در سال 2007 به فینال رسید. آنها البته در این راه کاوازاکی فرونتاله را به سختی و با ضربات پنالتی پس از 180 دقیقه بدون گل بردند. سپاهانی‌ها در فینال مقابل اوراوا ردز نتوانستند کار خاصی از پیش ببرند و در اصفهان به تساوی یک بر یک رسیدند و در ژاپن، سرخپوشان اوراوا حاکم مطلق میدان بودند و سپاهان توان لازم برای گل‌زنی به آنها را نداشت.

تیم‌هایی که به نیمه‌نهایی رسیدند

در فصل 96-1995، سایپا به مرحله نیمه‌نهایی رسید اما مقابل ایلهواچونما که در نهایت قهرمان شد در وقت اضافی شکست خورد. آنها در آن فصل چهارم شدند. فصل بعد، پرسپولیس در مرحله نیمه‌نهایی سه بر یک به پوهانگ استیلرز، قهرمان آن دوره سه بر یک باخت و در نهایت سوم شد. پرسپولیسی‌ها فصل بعد هم نماینده ایران بودند و این بار چهارم شدند. سرخپوشان در فصل‌های 2000-1999 و 01-2000 باز هم سوم شدند؛ به این ترتیب، یکی از دو غول سنتی فوتبال ایران تاکنون به فینال مهم‌ترین رقابت‌های باشگاهی آسیا نرسیده است.

استقلالی‌ها در فصل 02-2001 دوباره میزبان بازی‌های نهایی بودند ولی این بار هم سوم شدند. البته دیدارهای نیمه‌نهایی در یکی از نامتعارف‌ترین شرایط ممکن جوی برگزار شد و تیم‌ها مجبور شدند در توفان شدید و بارش تگرگ، در زمین مملو از آب آزادی بازی کنند، اما باز آنیانگ ال‌جی چیتاز کره جنوبی در همان اوضاع عجیب بهتر از استقلال کار کرد و توانست به فینال برسد. استقلال هم در نهایت سوم شد.

اما ذوب آهن با اقتدار به فینال رسید. ذوبی‌ها سه قهرمان سابق آسیا را شکست دادند. آنها در دیدار دشوار نیمه‌نهایی در خانه الهلال هم یک بر صفر پیروز شدند و در دیدار نهایی هم در سطحی بازی کردند که اگر بالاتر از سئونگنام نبود، پایین‌تر هم نبود. مردان منصور ابراهیم‌زاده در بازی نهایی در دقایق بدی گل خوردند و گل‌های حریف هم با کمی خوش‌اقبالی به ثمر رسید.

ذوب آهن در فینال باخت، اما این اولین بار در 15 سال گذشته بود که تیمی از ایران تا این حد به قهرمانی نزدیک شده بود. سپاهان و استقلال در فینال‌های خود مانند ذوب آهن متقاعدکننده نبودند و اگر آن بازی‌ها تکرار هم می‌شد احتمالا باز هم زردپوشان و آبی‌پوشان شکست می‌خوردند؛ اما ذوب آهن می‌توانست در این بازی برنده شود. آنها باختند و قهرمانی را از دست دادند، اما این احتمال کاملا وجود داشت که آنها بتوانند برنده شوند. اگر این اتفاق می‌افتاد، ذوب آهن رکورد عجیبی از خود به جای می‌گذاشت و تیمی می‌شد که بدون هیچ گونه سابقه قهرمانی در لیگ داخلی، قهرمان آسیا می‌شود. آن هم با پیروزی مقابل سئونگنام که افتخارات پرشماری در رقابت‌های داخلی و خارجی کسب کرده است.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت رسیک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 167]