بي نظمي هاي ضربان قلب و شيوه هاي درمان

واضح آرشیو وب فارسی:سایت رسیک: مشكلات مربوط به ضربان يا ريتم قلب زماني روي مي دهد كه ايمپالس هاي الكتريكي كه ضربان قلب را هماهنگ مي سازند ، درست عمل نكنند و منجر به تپش شديد ، خيلي كند و يا نامنظم شوند. آريتمي ها شايع و معمولا بي خطرند. اكثر افراد گاهي اين مشكلات را تجربه مي كنند اما برخي از اين بي نظمي ها دردسرسازند و حتي گاهي علايم و نشانه هاي خطرناكي را سبب مي شوند. علائم: آريتمي ها ممكن است نشانه اي نداشته باشند.
در واقع پزشك پيش از شما بايد آنها را تشخيص دهد اما اغلب ريتم غيرطبيعي قلب باعث بروز نشانه هاي قبل توجهي مي شود كه عبارتند از: - حالت ارتعاش در قفسه سينه - تپش قلب شديد - ضربان قلب كند - درد قفسه سينه - تنگي نفس - منگي - سرگيج - بيهوشي يا حالتي نزديك به آن علائم مشخص هميشه نشانگر وجود يك مشكل جدي نيست. برخي افراد كه آريتمي را حس مي كنند غالبا مشكل عمده اي ندارند در حالي كه برخي بيماران كه مبتلا به آريتمي هاي خطرساز هستند ممكن است نشانه اي نداشته باشند. علل بي نظمي هاي ضربان قلب قلب به چهار بخش توخالي شامل دو دهليز در قسمت بالايي و دو بطن در بخش پاييني قلب تقسيم مي شود. طي يك ضربان قلب، پمپ ها در يك چرخه دوفازي عمل مي كنند.

ابتدا ، دهليزهاي كوچكتر كه كمتر عضلاني هستند منقبض شده و بطن ها را پر از خون مي كنند سپس با انقباض بطن هاي پرقدرت، خون آنها تخليه مي شود و در اين حالت دهليزها در مرحله استراحت قرار دارند و پرمي شوند. جريان خون مناسب نيازمند هماهنگي ريتميك اين سيستم پمپ كننده است. همچنين مستلزم كنترل مناسب ضربان قلب كه در حالت نرمال 60 تا 100 ضربان در دقيقه است. هم نوازي اين دو فاكتور به وسيله سيستم الكتريكي قلب صورت مي گيرد. در يك شخص سالم كه از سلامت قلب نيز بهره مند است احتمال آريتمي بدون محرك خارجي مانند شوك الكتريكي يا استفاده از داروهاي مخدر وجود ندارد. علت آن است كه قلب سالم عناصر غيرطبيعي مانند بافت صدمه ديده ندارد.

صدمه بافتي ممكن است از مشكلات متفاوتي حاصل شود كه شايع ترين آنها سابقه حمله قلبي است و مي تواند توليد و هدايت ايمپالس هاي الكتريكي را بر هم زند. در يك قلبي كه دچار بيماري يا نقصي شده توليد و هدايت ايمپالس هاي الكتريكي ممكن است دچار بي ثباتي شود كه اين امر منجر به ايجاد آريتمي ها مي گردد. انواع آريتمي ها آريتمي هاي قلب ممكن است در نتيجه سوء عملكرد سيستم الكتريكي در هر فازي روي دهد. پزشكان اين بي نظمي ها را نه تنها براساس محلي كه آغاز مي شوند (دهليزها و بطن ها) بلكه به واسطه سرعت ضرباني كه ايجاد مي نمايند تقسيم بندي مي كنند: 1) تاكي كاردي: اين واژه به ضربان قلب بيش از 100 ضربان در هر دقيقه اشاره مي كند. 2) برادي كاردي:در اين حالت ضربان قلب كند مي شود به طوري كه ميزان آن در حالت استراحت به كمتر از 60 ضربان در دقيقه مي رسد. بايد توجه داشت كه همه تاكي كاردي ها و برادي كاردي ها نشاندهنده وجود بيماري نيستند براي مثال هنگام ورزش ضربان قلب سريع تر مي شود تا اكسيژن كافي و مورد نياز را به عضلات برساند.

تقسيم بندي فراتر اين آريتمي ها شامل: 1- تاكي كاردي هاي دهليزي (فيبريلاسيون دهليزي ، ارتعاش دهليزي، SVT، سندرم ولف – پاركينسون – وايت) 2- تاكي كاردي هاي بطني شامل تاكي كاردي بطني (VT) ، فيبريلاسيون بطني، و سندرم QT طولاني 3- برادي كاردي ها شامل سندرم گروه سينوسي بيمار انسداد هدايت الكتريكي و 4- ضربان هاي نارس مي شود. در اينجا به برخي از انواع شايع تر آريتمي ها اشاره مي شود: 1) SVT تاكي كاردي فوق بطني SVT به يك سري ضربان هاي سريع قلب گفته مي شود كه در حفرات فوقاني قلب آغاز مي شوند. SVT ممكن است زماني كه يك راه اضافي در دهليز، گروه دهليزي بطني (AV) يا بين دهليز و بطن وجود دارد، روي دهد. 2) سندرم ولف – پاركينسون – وايت WPW در اين سندرم، يك پل غيرطبيعي بافتي، دهليز و بطن را به هم وصل مي كند. اين راه اضافي به نام راه فرعي، اين امكان را فراهم مي كند كه ايمپالس هاي الكتريكي از دهليزها به بطن ها جريان يابند بي آن كه از گره دهليزي بطني عبور كنند. 3) فيبريلاسيون دهليزي (AF) شايع ترين نوع آريتمي يا بي نظمي ضربان قلب است كه طي آن ضربان دهليزي نامنظم و سريع مي شود.

AF باعث تنفس كوتاه، حالت رخوت، تپش قلب، ايستايي خون در دهليز و ديگر مشكلات مربوط به كاهش برونده قلب مي شود. جدي ترين خطر آن وقوع ترومبوآمبوليسم است (بسته شدن يك رگ خوني در نتيجه لخته اي كه از محل ايجاد خواهد شده و به حركت درآمده است). در واقع در فيبريلاسيون دهليزي مكان هاي متعددي در دهليز ايمپالس هايي را به صورت ناهماهنگ مي فرستند. در نتيجه ضربان دهليزي تند و سريع مي شود. گروه دهليزي بطني كه به عنوان يك مركز هماهنگ كننده عمل مي كند، تنها به برخي از اين ايمپالس ها امكان مي دهد به طر بخش هاي پاييني سيستم الكتريكي حركت كرده بطن ها را تحريك نمايند. در نتيجه ريتم قلب نامنظم، و معمولا (نه هميشه) تند مي شود.

فيبريلاسيون دهليزي ممكن است گهگاه روي دهد اما مي تواند طولاني مدت هم باشد كه در اين صورت حاد خواهد بود. نحوه تشخيص آريتمي اگر پزشك به وجود آريتمي مشكوك بشود، آزمايشات تشخيصي را براي تاييد بي نظمي ضربان قلب توصيه نموده و تعيين مي كند آيا وجود اين آريتمي مسوول بروز علايم است يا خير. الكتروكارديوگرام (ECG) تست ساده اي است كه فعاليت الكتريكي قلب را ثبت مي كند. نمودار ECG شامل يك سري از امواج است كه رويدادهاي الكتريكي قلب را نشان مي دهد. با بررسي دقيق توالي منحني هاي الكتريكي در ECG، پزشكان قادر به تشخيص آريتمي ها خواهند بود. گاهي اوقات ثبت ECG در مدت 24 ساعت به طور پيوسته انجام مي شود ، در حالي كه بيمار به طور عادي به فعاليت هاي روزانه خود مشغول است. اين تست براي تشخيص آريتمي هايي كه ممكن است طي الكتروكارديوگرافي در حالت استراحت در مطب پزشك مشخص نشوند، انجام مي شود. امكان ثبت نمودار الكتروكارديوگرام از طريق تلفن نيز ميسر است.

تست ECG همراه با ورزش (يا تست ورزش) به پزشكان اين امكان را مي دهد كه ECG را تحت فعاليت ورزشي ثبت كنند. اين كار به تشخيص آريتمي هايي كه ممكن است در حالت استراحت روي ندهند ، كمك مي كند. روش هاي درماني شيوه هاي متعددي براي درمان ضربان هاي سريع و نامنظم قلب وجود دارد. داروهاي ضدآريتمي با تغيير سيگنال هاي الكتريكي داخل قلب عمل مي كنند. با اين كار، داروهاي فوق جايگاه هاي غيرنرمال در قلب را از آغاز ضربان بي نظم و سريع بازمي دارند. دفيبريلاتورهاي بازگرداننده (ضربان) قابل كاشت در قلب (ICD) وسيله اي است كه در داخل بدن قرار داده مي شود و بهنگام نياز آماده انتقال يك شوك الكتريكي به قلب است تا ضربان قلب را به حالت عادي برگرداند. براي درمان فيبريلاسيون دهليزي معمولا جراحي انجام نمي شود.

در صورت اقدام به جراحي ، جراح راه هاي الكتريكي غيرطبيعي را بريده و جدا مي كند يا آن كه مكان هاي غيرطبيعي در قلب را كه باعث آريتمي مي شوند حذف مي كند. تكنيك آبليشن باكاتاتر يك روش غيرجراحي است كه بخش هاي غيرنرمال راه الكتريكي كه باعث بي نظمي ضربان قلب مي شود را تخريب مي كند. انتخاب شده عضله قلب كه شامل مسير الكتريكي غيرطبيعي است را در ناحيه اي بسيار كوچك تخريب مي كند. در اين صورت ناحيه فوق از هدايت ايمپالس هاي بعدي كه باعث تسريع ضربان قلب مي شوند، بازمي ايستد. روش فوق براي درمان بسياري از انواع ضربان هاي شديد قلب كاربرد دارد. ميزان موفقيت آن بالاست و مشكلات زيادي را به دنبال نخواهد داشت. بيماراني كه تحت اين عمل قرار مي گيرند مي توانند فعاليت هاي خود را از سر گيرند. بكارگيري تكنيك آبليشن نيازي به بيهوشي ندارد و بي حسي موضعي و استفاده از داروهاي آرامبخش كفايت مي كند. گرچه روش آبليشن تهاجمي است و مستلزم وارد كردن كاتاتر به بدن است اما تكنيكي است كه بيمار را براي هميشه از مصرف داروهاي ضدآريتمي راحت مي كند و شانس يك زندگي طبيعي را به او مي دهد.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت رسیک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 2085]