واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: فرهنگ > چهرهها - اکبر نبوی شاید این دست تقدیر شگفت بود که من اولین نقد سینمایی خود را بر فیلم «پرواز در شب» آقای ملاقلیپور نوشتم؛ در سال 1365. و شاید هم باز این بازی شگفتانگیز تقدیر بود که 10 سال بعد یعنی در سال 1375 دوستی و رفاقت صمیمانه من و رسول ملاقلیپور آغاز شد. و باز انگار این دست تقدیر بود که من عزیزترین و صمیمیترین دوست خود در عرصه سینما را در سال 1385 از دست دادم. نمیدانم هرچه که بود و هست تقدیر با همه ما بازیهای شگفتانگیز و درس آموزی دارد. زنده یاد رسول ملاقلیپور بیگمان یکی از پرانرژیترین هنرمندان عرصه سینما در این مرز و بوم بود. بارها گفته و نوشتهام که رسول در سینما زندگی میکرد و البته این به آن معنا نیست که سینما غایت آمال او بود بلکه نگاه رسول به سینما به مثابه پنجرهای بود که هم آن بخش از زوایای پیدا و پنهان روح و جان هنرمند خود را به ما بنمایاند و هم دریچهای بود برای آنکه نگاه و منش خود را به زندگی برای همه ما (دیروز، امروز و فردا) نشان دهد. رسول (این را هم قبلاً گفته و نوشتهام) در چند موضوع پیشگام بود. یک: او نخستین کسی بود که در سال های بعد از انقلاب به ویدئوکلیپ یا نماهنگ در آثار خود، آنجا که فضای داستان نیازمند آن بود توجه نشان میداد. در اینباره بنگرید به نماهای درخشان ویدئوکلیپ او در فیلمهای «افق»، «پناهنده» و... دو: رسول نخستین کسی بود از میان سینماگران که به وجه انسانشناختی آدمهای درگیر جنگ توجه جدی نشان میداد. او برای نخستین بار به همه ما نشان داد که حتی به دشمن هم میتوانیم نگاه سیاه مطلق نداشته باشیم و همین طور به فرزندان میهن نگاه سفید مطلق. نگاه درون کاو و روانشناختی رسول در «پرواز در شب» از دید من یکی از نمونههای بسیار مهم در بنیانگذاری توجه و رویکرد انسانی در سینمای دفاع مقدس است. از طرف دیگر رسول نخستین بنیانگذار سینمای اجتماعی دفاع مقدس نیز هست. مسیری که بعدها ابراهیم حاتمی کیا، عزیزالله حمیدنژاد، مجتبی راعی، کمال تبریزی و. . . ادامه دادند. اما کارنامه سینمایی رسول را همه میدانیم که نمیتوان صرفاً در حوزه سینمای دفاع مقدس دید و خلاصه کرد. اساساً رسول یکی از جدیترین سینماگران اجتماعی این کشور است. او که خود از طبقات پایین اجتماع برخاسته بود به شدت غمگسارانه و دردمندانه و حتی میتوان گفت راهحلجویانه به آدمها و پدیدههای اجتماعی نگاه میکرد و میکوشید درک و دریافت هنرمندانه خود را از جامعه به مخاطب عرضه کند. شاید فیلمهایی چون «مجنون»، «خسوف»، «پناهنده»، «نسل سوخته» و... بتواند گوشهای از آن نگاه دردمندانه را برای ما بازگویی کند. اما در حوزه سینمای اجتماعی دفاع مقدس بیتردید یکی از بیپرواترین و عصیانگرترین هنرمند سینماگر رسول ملاقلیپور بود. شلاق نگاه هنرمندانه رسول انگار هیچ گاه نمیخواست که از ضربه زدن به وجدان اجتماعی دست بردارد. حتی وقتی رسول میخواهد مناسبات اجتماعی پس از جنگ را تصویر کند در فیلمهایی مثل «قارچ سمی» شجاعانه و از موضع یک هنرمند به نقد قدرت سیاسی و اقتصادی میپردازد. در یک کلام رسول ملاقلیپور یکی از متعهدترین سینماگران این مرز و بوم به مردم، ایران و فرهنگ آسمانی این سرزمین بود. امروز زادروز آن هنرمند بزرگ است. از دید من تنها هفدهم شهریور ماه زادروز او نیست، او برای من و ما در تک تک آثارش متولد شده است. با این نگاه ما باید برای هنرمندانی همچون رسول ملاقلیپور به تعداد آثاری که خلق کردهاند جشن تولد بگیریم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 368]