واكنش ارگان هفتگي سپاه پاسداران به احتمال اجرايي شدن تهديد اسرائيل بهانه هاي حمله عامل پيروزي نيستند

واضح آرشیو وب فارسی:واحد مرکزي خبر: واكنش ارگان هفتگي سپاه پاسداران به احتمال اجرايي شدن تهديد اسرائيل بهانه هاي حمله عامل پيروزي نيستند
در پي اوج گرفتن تهديدها عليه ايران به خصوص از سوي اسرائيل محافل رسمي و غيررسمي داخلي و خارجي به تحليل اين ماجرا پرداختند. از جمله نشريه صبح صادق ارگان سپاه با انتشار مقاله يي به قلم رضا گرمابدري به اين مساله واكنش نشان داد. متن مقاله نشريه سپاه كه روي سايت تابناك قرار گرفته به اين شرح است.تهديدات«اسرائيل در ماه آوريل (فروردين) به آموزش پنج روزه دفاع غيرنظامي پرداخت. شائول موفاز معاون نخست وزير و وزير حمل و نقل اسرائيل در 6 ژوئن (17 خرداد) تهديد كرد؛ اگر ايران به برنامه هسته يي خود ادامه دهد ما حمله خواهيم كرد. در همين ماه اسرائيل 100 جنگنده اف 15 و اف16 را به همراه تانكرهاي سوخت و بالگردها به سوي يونان اعزام كرد تا براي نمايش جنگي به تمرين بپردازند. اين هواپيماها 1400 كيلومتر پرواز كردند و اين معادل مسافت لازم براي رسيدن به تاسيسات هسته يي ايران در نطنز است.ايهود اولمرت نخست وزير اسرائيل در ماه ژوئن (خرداد) پس از بازگشت از ديدارش با بوش به هموطنانش گفت؛ «ما درباره پرداختن به موضوع تهديد ايران به توافق رسيديم. اكنون بسياري از ابهامات من در مورد ابزار، زمان و عزم امريكا حل شده است. جرج بوش وخامت تهديدهاي ايران و لزوم دفع آن را درك مي كند و قصد دارد تا قبل از پايان دوره رياست جمهوري اش اقدامي انجام دهد مشكل ايران به توجه فوري نياز دارد. من هيچ دليلي براي تاخير نمي بينم، آن هم به اين بهانه كه هفت ماه ديگر رئيس جمهور جديدي در كاخ سفيد خواهد بود.» «مانور بزرگ نيروي هوايي اسرائيل بر فراز آب هاي مديترانه در اواسط ماه ژوئن بار ديگر حدس و گمان در مورد احتمال حمله نظامي اين كشور به تاسيسات هسته يي ايران را افزايش داده است. هرچند ارزيابي مورد قبول اين است كه توانايي متعارف ارتش اسرائيل محدودتر از آن است كه به طور كلي تاسيسات هسته يي ايران را نابود كند ولي انجام حملات هدفمند و موثر خواهد توانست پيشرفت برنامه هاي هسته يي ايران را چند سالي به تاخير بيندازد. اسرائيل حدود 500 جنگنده پيشرفته آماده پرواز دارد از جمله جنگنده هاي اف 16 و اف15 كه در برد معمولي پرواز خود قادرند به غرب ايران برسند و در صورت لزوم مي توانند عمليات سوخت گيري در آسمان را انجام دهند. تجهيزات ضد رادار اين جنگنده ها اين امكان را مي دهد بدون آنكه مورد تجسس يا مورد حمله قرار گيرند از آسمان كشورهاي عربي عبور كرده و وارد حريم هوايي ايران شوند. اين جنگنده ها به بمب هاي سنگركوب مجهزند كه در صورت اصابت به هرگونه تاسيساتي از جمله مراكز هسته يي ايران خسارت شديدي به هدف وارد مي كنند. استفاده اين جنگنده ها از شليك موشك با سيستم هدايت ماهواره يي به آنها اين امكان را مي دهد كه از فاصله دور و در ارتفاع زياد عمليات خود را انجام دهند و حتي تعدادي از آنها مي توانند خارج از حريم هوايي ايران بمانند. حدس بر اين است كه اسرائيل ده ها موشك دوربرد از نوع جريكو داشته باشد كه قادر به حمل كلاهك هاي هسته يي تا فاصله يي نزديك به خليج فارس هستند. موشك هاي نوع متعارف جريكو نيز به راحتي مي توانند به خاك ايران برسند ولي به دليل علني شدن كاربرد اين موشك ها در اسرائيل هر زماني كه مورد استفاده قرار گيرند شايد آن عنصر غافلگيرانه لازم براي چنين عملياتي را نداشته باشند.اسرائيل با ايران مرز مشترك ندارد بنابراين نيروهاي زميني در چنين عملياتي كاربرد ندارند، اما در صورت حمله هوايي به ايران، اسرائيل كماندوهاي خود را براي كمك به هدايت اين عمليات و تهيه گزارش از نتيجه آن، در نقاطي از خاك مستقر خواهد كرد. اسرائيل همچنين مي تواند از واحدهاي ويژه و ضربت براي رديابي و نابود كردن سكوهاي موشك انداز ايران استفاده كند قبل از آنكه اين كشور بخواهد دست به مقابله به مثل بزند.» اين روزها بخش قابل توجهي از مطالب رسانه هاي غربي اختصاص به تهديدات رژيم صهيونيستي عليه ايران دارد. همان گونه كه در فرازهاي آغازين بحث به دو مورد از سوي نشريه «سانفرانسيسكو كرونيكل» مورخ 12 تير 87 و خبرگزاري «رويترز» مورخ 12 تير 87 اشاره شد. فرآيند طي شده توسط رژيم صهيونيستي كه براساس تحليل هاي متقن در جهت رسيدن به اهداف مشخص و شناخته شده است، نشان مي دهد كه اين رژيم براي مقابله و محروم ساختن ايران از فناوري هسته يي صلح آميز طرح كلي و چندمرحله يي را مدون كرده است. اختصاص يكي از اين مراحل به برخورد نظامي با ايران ايجاب مي كند اين موضوع به دقت مورد بررسي قرار گيرد. طبق روال معمول صهيونيست ها اقدام خود در اين عرصه را با كار رسانه يي آغاز كردند. در دو مورد پيش گفته به نقل از نشريه «سانفرانسيسكو كرونيكل» و خبرگزاري «رويترز» كاملاً مشخص است كه آنها درصدد بزرگ نشان دادن توانايي خود هستند. در گزارش اول مطالب به گونه يي چينش شده اند كه گويا كار به شكل دقيق و گام به گام در حال اجرا است و گفت وگوي اولمرت با بوش به معناي توافق و رضايت كامل طرفين از چنين اقدامي است و از اين حيث مانعي براي تهاجم نظامي به ايران وجود ندارد. در گزارش دوم نيز براي تضمين موفقيت مورد نظر صهيونيست ها با ناديده گرفتن موانع اصلي كه از ناحيه توانمندي هاي ايران ايجاد مي شود، با بزرگ جلوه دادن توان نظامي صهيونيست ها به ويژه در بعد هوايي همه چيز را تمام شده فرض كرده است. گزارش هاي ديگري نيز در اين خصوص وجود دارند كه با چنين پيش فرض هاي تمناجويانه يي تنظيم شده اند و به جاي ترسيم واقعيات به تصوير آرزوها پرداخته اند، اما نمي توان از برخي گزارش هايي كه واقعيات را بيشتر لحاظ كرده اند چشم پوشيد. لكن در هر صورت تلاش صهيونيست ها طي چند هفته اخير تثبيت پيروزي خود در تهاجم احتمالي به ايران در عرصه رسانه ها است. اگر بايد اعتراف كرد در جهان معاصر معمولاً جنگ ها از طريق رسانه ها آغاز مي شود بايد به اين امر مهم نيز اعتراف كرد كه در تعيين سرنوشت جنگ عوامل ديگري هستند كه موثر هستند و مي توانند تا حد زيادي جاي رسانه را بگيرند. جنگ ها با بهانه شروع مي شوند و بهانه رژيم صهيونيستي در تهاجم احتمالي به ايران فعاليت هاي هسته يي صلح آميز ايران است، بايد در نظر داشت بهانه ها عامل پيروزي نيستند. بهانه ها مي توانند آتش جنگ را شعله ور كنند و پيروزي از قواعد ديگري پيروي مي كند.عوامل پيروزي 1- آگاهي عمومي؛ با وجود تلاش هاي گسترده امريكايي ها، صهيونيست ها و غربي ها در مخدوش نشان دادن فعاليت هاي هسته يي ايران، گزارش هاي آژانس بين المللي انرژي اتمي به ويژه گزارش و سخنان اخير رئيس آژانس نشان داد كه ايران در فعاليت هاي هسته يي خود هيچ گونه انحرافي نداشته و اين چيزي است كه افكار عمومي مردم دنيا از جمله كساني كه در سرزمين هاي غصب شده فلسطين زندگي مي كنند، از آن مطلع هستند.2- حقانيت؛ پايبندي ايران به قوانين آژانس بين المللي انرژي اتمي و تاييد آن از سوي آژانس و نيز برخورداري بسياري از كشورهاي جهان از حق استفاده از دستاوردهاي غني سازي اورانيوم و از همه مهمتر اينكه رژيم صهيونيستي ضمن فعاليت جدي هسته يي به دور از چشم هر ناظر بين المللي چندصد بمب اتمي در اختيار دارد، اين حق مسلم را براي ايران ايجاد مي كند كه بايد از هرگونه دستاورد هسته يي صلح آميز برخوردار باشد و هر مجموعه يي كه با اين اقدام حق مخالفت كند، عملي ناصواب و زورگويانه مرتكب شده است.3- شكل گيري اراده جنگ؛ پس از پيدا شدن بهانه جنگ، اراده جنگ افروزي نيز شكل مي گيرد زيرا بهانه جويان گمان مي كنند با يافتن بهانه جنگ سكوي پرتاب به ميدان جنگ را در زير پاي خود دارند. در اين مرحله به واسطه تكوين يافتن اراده جنگ اقدامات مقدماتي لازم براي ورود به جنگ انجام مي گيرد اما سرجمع اين اقدامات براي جنگ افروزي كفايت نمي كند و هر اتفاق پيش بيني نشده يي مي تواند اين اراده را تضعيف كند.4- تصميم براي آغاز جنگ؛ در مرحله شكل گيري اراده جنگ فاصله با متن جنگ زياد است زيرا توجه به كليات است اما در مرحله تصميم براي آغاز جنگ فاصله با ميدان جنگ بسيار اندك است چرا كه محاسبات دقيق تر و موضوع از عمق بيشتري برخوردار مي شود. از آنجايي كه سرنوشت بحث در اين مرحله مشخص مي شود عناصر موثرتر وارد حوزه بررسي مي شود و تا مشخص شدن وضعيت هر يك از عناصر از حوزه بحث خارج نمي شوند. به عبارتي هيچ جنگي آغاز نمي شود مگر اينكه وضعيت برخي از عناصر موثر مشخص شود. به عنوان مثال مي توان به برخي از اين عناصر اشاره كرد؛الف) اطلاع دقيق از توان خود و يقين حاصل كردن از برتري قدرت خود نسبت به دشمنب) شناخت دقيق از توانمندي هاي دشمنج) اطمينان از به پايان بردن جنگ در زمان مشخصد) اطمينان از دسترسي به اهداف از پيش تعيين شدههـ) تضمين درباره اينكه قادر است تلفات خود را در سقف مشخصي حفظ كندو) دارا بودن توان لازم براي حفظ روحيه مردمي و انسجام سياسي،اجتماعي در داخل ز) يقين داشتن نسبت به پيروزي كامل در جنگح) قدرت پيش بيني و مهار حوادث غيرمترقبه در ارتباط با جنگط) آشنايي و اطمينان كامل نسبت به نوع، شيوه، سطح و نحوه واكنش دشمنچنانچه با اين شاخص ها جنگ هاي اخيري را كه امريكا و رژيم صهيونيستي در منطقه به راه انداخته اند مورد مطالعه قرار گيرد ارزش اين عناصر و نقش آنها در شكست برنامه جنگي اين دو كشور متجاوز به روشني آشكار مي شود.اگر امروزه ابزار جنگ تحول بسيار يافته و فراتر از تصور انسان پيچيده و حيرت آور شده عوامل جانبي و دخيل در جنگ هم به همان ميزان و چه بسا بيشتر متحول و در سرنوشت جنگ تاثيرگذار شده اگر چه در ظاهر چندان به چشم نيايد.افكار عموميدر شرايط حاضر آگاهي عمومي در داخل ايران و حتي سرزمين هاي اشغالي و نيز در سطح جهاني نسبت به فعاليت هاي هسته يي صلح آميز ايران به نفع رژيم صهيونيستي نيست و دروغ هاي تحقيرآميز دولتمردان امريكا به شهروندان امريكايي و مردم جهان در بحث سلاح هاي كشتارجمعي رژيم بعثي عراق و مواردي از اين قبيل مردم جهان را نسبت به اين گونه ادعاهاي فريبكارانه به شدت مشكوك نموده تا جايي كه براي پذيرش برخي از حقايق خود را نيازمند شنيدن آن حقايق از زبان هاي ديگر مي دانند. در چنين اوضاع و احوالي نمي توان اميد چنداني به فعاليت هاي رسانه هاي رسوا شده داشت. حقانيت ايجاد و اثبات شده براي ايران با شرحي كه گذشت توان مقابله ايران و زمينه پذيرش جهاني آن را چند برابر كرده كه تنها به مقابله ايران در پاسخ به يك تهاجم نظامي ختم نخواهد شد. روزنامه «گلف نيوز»( مورخ 10/4/87) با توجه به اين نكته نوشته است؛ «اگر اسرائيل آنقدر احمق باشد كه پس از اين تهديدات به ايران حمله كند، آنگاه بايد به ايران حق داد تا به شيوه خودش انتقام بگيرد.» عامل «حقانيت» جمهوري اسلامي ايران آنقدر تنومند و توانمند است كه قادر است بارهاي سنگين جمهوري اسلامي را تا مقصد نهايي حمل كند و يقيناً در يك درگيري احتمالي نظامي تنومندتر و توانمندتر خواهد شد و اين مساله يي است كه رژيم صهيونيستي و هر متجاوز احتمالي ديگري هم نمي تواند بدون دغدغه اساسي از كنار آن بگذرد. اگر چه شواهد نشان مي دهد رژيم صهيونيستي با جوسازي و تبليغات و تراشيدن بهانه واهي درباره فعاليت هسته يي صلح آميز ايران خود را در مرحله شكل گيري اراده جنگ قرار داده اما كاملاً مشخص است گام هايش براي ورود به مرحله بعد يعني «تصميم براي آغاز جنگ» بسيار لرزان و سست است زيرا وضعيت اين رژيم نسبت به عناصر اساسي و موثر در جنگ كاملاً آشفته و نابسامان است. رژيم صهيونيستي قادر نيست به نسبتي دست يابد كه در مقايسه با ايران او را برتر نشان دهد. آمار 500 فروند جنگنده پيشرفته كه به دلايل ويژه نمي توان از به كارگيري تعداد مشخصي از آنها اطمينان حاصل كرد شاخص دقيقي براي مقايسه توانمندي ها نيست زيرا جنگ دو سو دارد و بخشي از آن در هوا و هواپيما معنا پيدا مي كند. اين قياس كمي مردود كه قوي ترين بخش ارتش رژيم صهيونيستي يعني نيروي هوايي را با چالش جدي مواجه مي كند به نحوي جدي تر ساير بخش هاي اين ارتش را به چالش مي كشاند. بايد پذيرفت كشوري مانند ايران كه با توطئه استكبار هشت سال درگير يك جنگ سنگين و تمام عيار بود و دشمنانش پس از پايان جنگ به آن همچنان چنگ و دندان نشان داده اند، از عهده پنهانكاري و اختفا در حوزه مسائل نظامي خوب برآمده باشد، لذا دشمن با وجود برخورداري از فناوري هاي نوين هيچ گاه نمي تواند نسبت به شناخت توانمندي هاي ايران اطمينان حاصل كند، حاصل آنكه شناخت از توانمندي هاي دشمن يك اصل تعيين كننده در جنگ است. براي اثبات ناتواني هاي بزرگ فناوري هاي جديد، كافي است عمليات پيروزمندانه فتح فاو و عبور حيرت آور نيروهاي ايراني از اروند در زير نگاه تيز ماهواره هاي استكبار را به خاطر آورد. چون آغازگر جنگ هميشه پايان دهنده جنگ نمي تواند باشد، زمانبندي جنگ در صورت بروز احتمالي آن از دست رژيم صهيونيستي خارج خواهد شد و از آنجايي كه براي رژيم صهيونيستي جنگ در خارج از جدول زمانبندي شده امكان ندارد، خسارات بسيار سنگيني متوجه آن خواهد شد. اين مساله در جنگ 33 روزه به بهترين نحو نمودار شد و با تحليل رفتن توان رزمي و روحي ارتش رژيم صهيونيستي بسيار زود و سراسيمه دست به دامن آتش بس شدند و حمايت هاي مادي و معنوي امريكا هم نتوانست بيش از چند روز بر پايداري صهيونيست ها در جنگ بيفزايد. مشكل بعدي براي رژيم صهيونيستي در جنگ احتمالي با ايران وضعيت اهداف است. صهيونيست ها و ديگر دشمنان ايران درخصوص اهداف مورد نظر خود در ايران به نظر قطعي نرسيده و نخواهند رسيد. جنگ و تهاجم براي نابودي اهداف ناشناخته يا كم شناخته با لحاظ كردن صدمات جدي كه به مهاجم وارد خواهد شد به معناي جنگ براي هيچ است. در يكي از گزارش هاي اخير «مركز مطالعاتي شوراي روابط خارجي واشنگتن» در ارتباط با اين مساله آمده است؛ «ايران به اين دليل كه دائماً به دليل برنامه هسته يي خود احساس خطر مي كند براي بدترين احتمالات خود را آماده كرده است. تاسيسات هسته يي خود را در مكان هاي مختلف، پراكنده و كاملاً محافظت شده بنا كرده است.» در همين گزارش اين پرسش اساسي مطرح شده است؛ «چگونه 200 جنگنده مي تواند صدها هدف پراكنده در كل مساحت جغرافيايي ايران را كه بيش از يك ميليون و 600 هزار كيلومتر مربع است، هدف قرار دهد؟» يقيناً كسي قادر نيست با قطعيت به اين پرسش پاسخ دهد. حال آنكه پاسخ صحيح و قطعي به اين پرسش بخش مهمي از يك درگيري مهم به شمار مي آيد.حمله هوايي و نابودي محتومبرخي از كارشناسان نظامي غيرايراني معتقدند با توجه به توانمندي هاي آشكار ايران در بخش هوايي در صورت تهاجم احتمالي هواپيماهاي اسرائيلي به ايران حداقل 20 درصد آنها نابود خواهند شد. اين كارشناسان با گذاشتن علامت سوال در برابر تلفات وارد آمده به اسرائيلي ها در اين مرحله از ناحيه توانمندي هاي پنهان ايران انديشناك از آن عبور مي كنند و اما اظهارنظر درباره تلفات ناشي از مقابله به مثل ايران به لحاظ دامنه گسترده آن چنان هول انگيز است كه كسي جرات ورود به آن را ندارد. در حال حاضر سكوت در برابر آن قوي ترين مهار است براي يك انفجار اجتماعي در سرزمين هاي اشغالي. اين موضوعي است كه شايد سرنوشت اصلي يك جنگ احتمالي در آن رقم بخورد. آيا اسرائيل محاسبه كرده تحمل چه ميزان تلفات و خسارات را دارد و آيا تضميني براي حفظ تلفات در آن سقف را دارد و مهم تر آنكه اگر ميزان تلفات لحظه به لحظه بيش از آن مقداري شد كه پيش بيني كرده بود، چه خواهد شد؟ و...صهيونيست ها به خوبي مي دانند در يك جنگ احتمالي به غير از آغازگري كه تنها مي تواند از يك جهالت آميخته با حماقت برآمده باشد، هيچ چيز ديگر آن در اختيار صهيونيست ها نيست. معناي چنين حركت پرهزينه يي اين است كه سد عظيمي را بشكني و در پايين دست آن در برابر سيل عظيم و مها رنشدني كه به راه افتاده است به دنبال پناهگاه بگردي. سرنوشت و فرجام چنين حركتي از پيش معلوم و مشخص است. تمام جامعه شناسان و جمعيت شناسان معتقدند كساني كه ساكن سرزمين هاي اشغالي هستند فاقد هرگونه مشخصه يي هستند كه مي تواند مفهوم ملت را ايجاد كند. به عبارتي آنها تنها در رو و سطح با هم ارتباط دارند و در زير و ريشه هيچ در هم تنيدگي و استحكامي كه حيات، بقا و استمرار يك ملت را تضمين مي كند، ندارند. اين تك انسان هايي كه در ظاهر به هم نزديك و در باطن از يكديگر بسيار دور هستند، براي وضعيت قرمز و خطرناك چونان بناي روي آب محسوب مي شوند. هر نسيم پيش از توفان مي تواند آنها را نابود كند و با در گرفتن توفان تكليف روشن است. چنانچه ايران اسلامي ناچار شود بخشي از خشم انساني و اسلامي خود را در ازاي يك تهاجم نسنجيده از سوي رژيم صهيونيستي در سرزمين هاي اشغالي تخليه كند، در اندك زماني كه خارج از تصور رهبران صهيونيسم است جامعه سياسي اجتماعي رژيم صهيونيستي از هم فرو خواهد پاشيد. كساني كه افكار شيطاني و مستكبرانه در سر دارند و گمان مي كنند پيش از هر اقدام ايران پيكره دفاعي ايران را فلج خواهند كرد و بدين ترتيب از پاسخ كوبنده ايران مصون خواهند بود، خوب مي دانند حداكثر ارزش آرامش بخش و تسكين دهنده اين ادعا تا زماني است كه آنها دست از پا خطا نكرده اند. در غير اين صورت چنين رويا و آرزوي خوشي در كمتر از يك چشم برهم زدن جاي خود را به كابوسي تمام نشدني خواهد داد. يقيناً پاسخ كوبنده و ويرانگر ايران به يك تهاجم احتمالي از سوي رژيم صهيونيستي در نهايت منجر به ندامت كساني خواهد شد كه ديگر نيستند.فهم اين مساله براي سران رژيم صهيونيستي در مقطع تصميم گيري و مردم ساكن سرزمين هاي اشغالي كه همچون اسيراني براي حفظ جان صهيونيست ها سپر آنها واقع شده اند مي تواند ايجاد تنبه و هوشياري كند كه تصميم ايران اسلامي بر پاسخ و واكنش قاطع و ويرانگر به هر تعدي و تجاوز بيگانه است؛ واكنشي كه بي درنگ در حجمي عظيم و گسترده همچون صاعقه هاي مرگ بر سر دشمن فرو مي ريزند.«انستيتوي واشنگتن» به عنوان يكي از فكر انباره هاي امريكا در گزارشي كه چندي پيش در رابطه با تهاجم احتمالي رژيم صهيونيستي به ايران منتشر ساخت از منظري ديگر به پيامدهاي آن پرداخت و ضمن تاييد يك تهاجم نظامي نوشت؛ «بحث در اين مورد كه يك تهاجم نظامي تا چه حد مي تواند تاسيسات هسته يي ايران را نابود كند بحثي گمراه كننده و اشتباه است. حتي اگر فرض كنيم كه تمام تاسيسات مزبور را بتوان با خاك يكسان نمود هيچ دليلي وجود ندارد كه ايران نخواهد يا نتواند دوباره آنها را بازسازي كند. بنابراين بايد به دنبال راه حل ديگري رفت و آن اين است كه در كنار شكل گيري يك حمله نظامي، ايران را بايد به نحوي متقاعد كرد كه دست از فعاليت هاي هسته يي خود بكشد. دل بستن به حمله نظامي در صورتي كه حجيم و گسترده باشد محققاً ضامن پيروزي قاطع نيست چرا كه جامعه بين المللي را متقاعد خواهد كرد كه تلاش هاي ايران قابل درك و توجيه كننده بوده است.» در ميان مسائل مرتبط با يك جنگ احتمالي ميان ايران و رژيم صهيونيستي يا امريكا يك موضوع از همه مهم تر و تعيين كننده تر است. چيزي كه ذهن تمام تحليلگران نظامي و سياسي را به خود مشغول كرده است اينكه واكنش ايران به يك درگيري احتمالي با اين دو كشور چگونه خواهد بود. براي موفقيت در جنگ به ويژه جنگ دفاعي به هر ميزان دهليزهاي تاريك و ناشناخته و دست نيافتني بيشتر باشد احتمال موفقيت، لطمه وارد ساختن و پيروزي بيشتر است. يعني درست وضعيتي كه در حال حاضر ايران در آن به سر مي برد. با افزايش گمانه هايي كه اين روزها متخصصان خارجي در اين باره ارائه مي كنند كار بر دشمنان ايران سخت تر مي شود و پيدا و پنهان نگه داشتن اين امور از سوي ايران باعث ايجاد بي تصميمي يا اتخاذ تصميمات سست نزد دشمن شده است. بدون داشتن شناخت صحيح از چنين دهليزهاي تاريك و ناشناخته نمي توان يك جنگ سرنوشت ساز را مديريت كرد.سايه مرگ بر سر دشمن مهاجمآغاز كردن جنگ در چنين وضعيتي حركت در سايه مرگ و فرو رفتن در كام مرگ است. ايران اسلامي آماده است تا در زماني نامشخص با آزاد ساختن سفيران مرگ از دهليزهاي ناپيدا نابخردان مستكبر را عبرت آيندگان كند. «مگنوس رانسترب» عضو مركز مطالعات «تهديدهاي نابرابر» دانشكده دفاع ملي استكهلم سوئد مي گويد؛ «يك چيز براي دستگاه اطلاعاتي امريكا بسيار مهم است و آن پيش بيني واكنش ايران است... شديداً ترديد دارم كه اگر ما (امريكايي ها) به ايران حمله كنيم آيا مي توانيم عواقب آن را تحمل كنيم يا خير؟» به نظر مي رسد چنين دغدغه يي براي اسرائيلي ها بيشتر باشد. ديوانگان نمي توانند به بهانه ديوانگي آسيب رسان و رها باشند. ايران آماده است هر ديوانه رهايي را به بند بكشد اگرچه آن ديوانه رژيم صهيونيستي باشد.
شنبه 22 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: واحد مرکزي خبر]

[مشاهده در: www.iribnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 276]