گزار ش روز شواهدى از زنده بودن چهار ديپلماتايرانى دربند رژيم صهيونيستى

واضح آرشیو وب فارسی:ايران ورزشی: گزار ش روز "شواهدى از زنده بودن چهار ديپلماتايرانى دربند رژيم صهيونيستى
شواهد متعددى از زنده بودن ديپلمات هاى ايرانى دربند رژيم صهيونيستى بر خلاف ادعاى نيروهاى لبنانى رباينده، مقامات و رسانه هاى صهيونيستى حكايت دارد. به گزارش فارس، محسن موسوى كاردار، احمد متوسليان وابسته نظامى سفارت، كاظم اخوان عكاس و خبرنگار خبرگزارى جمهورى اسلامى ايران و تقى رستگار مقدم راننده آنها روز چهارم ژوئيه ۱۹۸۲ ميلادى كه بيروت در محاصره نظاميان رژيم صهيونيستى بود، هنگام انتقال از شمال لبنان به بيروت در ايست بازرسى منطقه «برباره»در شمال بيروت توسط فالانژهاى لبنانى ربوده شدند. براساس اطلاعاتى كه از منابع «نيروهاى فالانژيست »، ارتش لبنان، احزاب و شخصيت هاى مسيحى لبنان به دست آمد، افراد پست بازرسى« برباره»، چهار ايرانى ربوده شده را پس از ربودن به مركز خود در شرق جاده برده و از آنجا براى كسب تكليف با ستاد مركز شوراى جنگ در منطقه «كرنتينا » در بيروت تماس مى گيرند كه به آنها دستور داده مى شود كه ايرانيان را به كرنتينا اعزام كنند. همان شب بشير جميل فرمانده نيروهاى فالانژيست، شخصاً از ايرانيان بازجويى مى كند و در پاسخ تماس هايى كه از سوى دفتر رياست جمهورى و وزارت امور خارجه لبنان براى آزادى ايرانى ها با وى گرفته مى شود، تأكيد مى كند كه ايرانى ها آزاد شده اند و به دليل بسته بودن راه هاى ورودى پايتخت، آنها از همان جاده ساحلى به سوى طرابلس بازگشته اند. دو روز بعد اتومبيل آنها كه در كوچه اى نزديك مركز حزب بعث وابسته به عراق در شهر طرابلس پارك شده بود، پيدا شد و تحقيقات نشان داد كه اتومبيل بعداً به منظور رد گم كردن به طرابلس برده شده و در نزديكى دفتر حزب بعث پارك شده تا چنين وانمود شود كه ايرانى ها در بازگشت به طرابلس توسط حزب بعث وابسته به عراق كه با ايران در حال جنگ بود، ربوده شده اند. با اين حال، تحقيقات و تماس هايى كه از راه هاى مختلف با مسئولان حزب بعث در لبنان به عمل آمد، نشان داد كه آنها كوچكترين اطلاعى از سرنوشت ايرانيان ندارند. در ۷ ژوئيه ۱۹۸۲راديو رژيم صهيونيستى خبر داد فالانژيست ها كه چهار ديپلمات سفارت ايران در بيروت را بازداشت كرده اند، رئيس هيأت را آزاد و سه نفر ديگر را به نقطه نامعلومى انتقال داده اند اما گزارش هايى كه بعداً از منابع داخل نيروهاى فالانژيست به دست آمده حاكى از آن بود كه چهار ايرانى به مدت ۲۰روز در زير زمين ستاد مركزى كرنتينا نگهدارى و مورد بازجويى قرار گرفته اند و سپس به زندان آدونيس منتقل شده اند. نيروهاى فالانژيست در مارس ۱۹۸۴ ايرانيان را از زندان آدونيس به زندان گوستا در منطقه عجلتون منتقل كردند و نكته جالب اين كه آنها سه ماه يك بار نگهبانان زندان ايرانيان را تعويض مى كردند. در نوامبر ۱۹۸۴ فرماندهان نيروهاى فالانژيست درجه حفاظت از ايرانى ها را به شدت بالا بردند و كمى بعد آنها را از زندان عجلتون در منطقه «متن» به نقطه دور افتاده اى به نام«دير قطاره»در كوهستان هاى شرق منطقه جبيل كه بسيار مستحكم بود، منتقل كردند. سال ،۱۹۸۶ يك افسر مسيحى ارتش لبنان به استناد « ايلى ابى طالع» رئيس ركن چهارم نيروهاى فالانژيست، مسئول هماهنگى بين اطلاعات خارجى و اقدامات امنيتى، اطلاع داد كه گروگان هاى ايرانى از «قطاره» با قايق از طريق دريا به كرنتينا در بيروت منتقل شده و در زندان مخصوص اطلاعات خارجى در زير زمين«شوراى جنگ» مورد بازجويى مجدد قرار گرفته اند كه براساس اين گزارش، گروگان هاى ايرانى پس از مدتى از كرنتينا به زندان «اوپرلى» در نزديكى «جونيه» منتقل شده اند. همان منبع در دسامبر ۱۹۸۸ اطلاع داد كه ايرانيان را طى تدابير شديد حفاظتى از اوپرلى به جونيه برده و از آنجا آنها را با يك قايق به يك كشتى رژيم صهيونيستى كه در دريا انتظار مى كشيد انتقال داده اند و ظاهراً اين نقل و انتقال ها با بروز اختلاف و درگيرى بين ژنرال ميشل عون فرمانده سابق ارتش لبنان و سمير جعجع فرمانده نيروهاى فالانژيست و بمباران بخش شرقى بيروت و احتمال سقوط برخى از مناطق ارتباط داشته است. سه نفر از مجموع يازده نفر افرادى كه در تأمين حفاظت اين نقل و انتقال شركت داشتند، شناسايى و به طور غير مستقيم مورد سؤال قرار گرفتند و هر سه نفر انتقال افراد خارجى از اوپرلى به بندر جونيه و از آنجا به كشتى رژيم صهيونيستى را تأييد كردند و تنها يكى از آنها گفت كه وى مى دانسته افراد منتقل شده ديپلماتهاى ايرانى بوده اند. در سپتامبر ،۱۹۸۹ پير يزبك نماينده سابق نيروهاى فالانژيست در قدس كه اينك در پاريس به سر مى برد، طى تماسى كه از طريق يكى از دوستان نزديكش با وى به عمل آمد، تأكيد كرد كه گروگان هاى ايرانى زنده هستند و وى مى تواند مدارك لازم براى اثبات اين موضوع را تهيه و ترتيب آزادى آنها را در مقابل مبلغ بسيار بالايى بدهد. نامبرده پس از چند سفر به لبنان و سوريه و بررسى جوانب امر، اطلاع داد كه گروگانهاى ايرانى به رژيم صهيونيستى منتقل شده اند و امكان تهيه مدارك مورد نظر وجود ندارد. در سپتامبر ،۱۹۹۰ منصور رحمه از بازرگانان معروف مسيحى در بخش شرق بيروت كه روابط بسيار نزديكى با سمير جعجع دارد، در ملاقاتى در هتل سامرلند بيروت تأكيد كرد كه ديپلماتهاى ايرانى زنده اند و مدتى است كه به رژيم صهيونيستى منتقل شده اند وحتى وقتى كه آنها در لبنان بودند تصميم پيرامون سرنوشت آنها در دست موساد بود. در نوامبر ۱۹۹۰ يك شخصيت بسيار معتبر و آگاه مسيحى در لبنان به يكى از شخصيتهاى سياسى مسلمان اين كشور تأكيد كرد كه سمير جعجع، گروگانهاى ايرانى را به رژيم صهيونيستى فروخته است. وى پيرامون اين كه رژيم صهيونيستى چه سودى از نگهدارى گروگانهاى ايرانى مى برد گفته بود كه به عقيده وى رژيم صهيونيستى مى خواهد آنها را با يك خلبان رژيم صهيونيستى كه در لبنان ناپديد شده و گفته مى شود كه توسط سپاه پاسداران ايران اسير شده است، مبادله كند. هيچ يك از منابعى كه مدعى به قتل رسيدن گروگان هاى ايرانى هستند، نتوانستند براى اثبات اين ادعا دليلى ارائه دهند. علاوه بر اين، منابع مذكور تاريخ هاى متضادى را براى كشته شدن ديپلمات هاى ايرانى ذكر كرده اند كه مهمترين آنها عصر همان روز بازداشت (۴ژوئيه ۱۹۸۲) در كرنتينا؛ ۲۰ روز پس از ربوده شدن در اواخر ژوئيه يا اوايل اوت ۸۲؛ سال ،۱۹۸۳ سال ۱۹۸۴ و ژانويه ۱۹۸۶ در جريان حركت نظامى سمير جعجع عليه ايلى حبيقه در اثر بمباران منطقه كرنتينا نام برده شده است. كليه مراجعى كه پيرامون سرنوشت چهار ايرانى تحقيقاتى كرده اند (ازجمله امريكايى ها) متوجه اين تضاد شده و اعتراف كرده اند كه پاسخى براى اين تضاد ندارند. در حالى كه، از نظر اصول منطق، وقتى يك خبر به چند شكل متضاد بيان مى شود، اصل خبر با همه شكل هاى بيانى اش، مردود شناخته مى شود. در همين راستا، سمير جعجع در ملاقاتى در تاريخ ۲۰ نوامبر ۱۹۹۰ ادعا كرد كه هر چهار ايرانى در روز بازداشت در ستاد فرماندهى «نيروهاى فالانژيست در كرنتينا به دستور تلفنى ايلى حبيقه اعدام شده و اجسادشان در خرابه هاى واقع در پشت ستاد فرماندهى انداخته شده و با بلدوزر روى آنها خاك ريخته اند. با همه افرادى كه توسط سمير جعجع به عنوان شهود يا عاملان اين حادثه معرفى شدند، مصاحبه هاى دقيقى به عمل آمد و معلوم شد كه آنها خطوط اصلى يك سناريو را حفظ كرده و تكرار مى كنند، اما در توضيح جزئيات حادثه دچار گيجى و تناقض گويى مى شوند و اطلاعات ضد و نقيض مى دهند و لذا ثابت شد كه ادعاى شهادت اين افراد به منظور صحنه سازى و گم كردن حقيقت بوده است. در ۳۰ مارس سال ۲۰۰۰ ميلادى، طى ديدارى كه اعضاى خانواده گروگان هاى ايرانى با ايلى حبيقه مسئول سابق اطلاعات و سپس فرمانده نيروهاى فالانژيست به عمل آوردند، وى اظهار داشت كه هيچ اطلاعى از كشته شدن گروگان ها ندارد و شخص سمير جعجع در جريان انتقال احتمالى آنها به رژيم صهيونيستى دخالت داشته و همچنين وى به مكان نگهدارى (زندان) آنها و زمان انتقال آنها به رژيم صهيونيستى اشاره كرد.
دوشنبه 17 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايران ورزشی]

[مشاهده در: www.iran-varzeshi.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 110]