واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: تعزیه کوتاه جذابتر و فراگیرتر است / تعزیه نمایشی ملی مذهبی استدر شهرهای بزرگ که مردم گرفتارترند و وقت کمتری برای دیدن تعزیه صرف میکنند، باید گوشهها و فقرههای تعزیه را حذف کنیم و آن را به یک ساعت اجرا برسانیم تا تعزیه جذابتر و همهگیرتر شود.محمدحسین ناصربخت، استاد دانشگاه و کارگردان تئاتر، در گفتگو با خبرنگار تئاتر"مهر"، درباره تعزیه گفت: "امروز صنعت تکیهسازی بعد از وقفهای چندساله دوباره احیا شده و بانیان متعهدی این قضیه را دنبال می کنند. ضمن اینکه این ایام، همه محلات تهران تکیه برپا کرده اند و سنت تعزیه خوانی رواج دارد. من فکر می کنم هنوز مردم تعزیه را دوست دارند و استقبال زیادی هم از آن می کنند."
وی افزود: "امروز مردم گرفتارتر از گذشته هستند و تعزیه ها باید کوتاهتر اجرا شوند. این قابلیت در تعزیه وجود دارد و اگر گوشهها و فقره ها را از تعزیه برداریم، بدون آنکه به روح آن لطمه ای وارد شود، تعزیه کوتاه و متناسب با شرایط روز جامعه می شود. در قدیم هم همینطور بوده، اگر مجلس گردانی می دید مجلس تعزیه شرایط لازم را برای اجرای مثلا 4 ساعت ندارد، همین کار را می کرد .هر چند در مناطق تعزیه خیز مثل اصفهان و خوانسار اگر تعزیه کمتر از 4 ساعت اجرا شود، مردم اعتراض می کنند."ناصربخت ادامه داد: "در کشور ما که در حال گذار است، از آیین ها و سنن بیشتر استقبال می شود و این را می توان در شهرستان ها که گرفتاری کمتری دارند، مشاهده کرد. تعزیه جزو پرطرفدارترین نمایش های ایرانی است. من در زواره تعزیه 7ساعته دیدم که مردم تا آخرین لحظات نمایش با آن همگام بودند. معتقدم تعزیه در بدترین شرایط دوام می آورد. همانطور که تاریخ ما نشان می دهد."این استاد دانشگاه در ادامه افزود: "اگر به خاطرات هاشم فیاض و غیره مراجعه کنیم، می بینیم در دوران رضاخانی که تعزیه ممنوع شده بود، با گذاشتن مراقب، به طور مخفی تعزیه خوانده می شد. برای همین تعزیه در هر برهه ای از زمان باز هم طرفدار دارد و از بین رفتنی نیست. تعزیه یک نمایش ملی و مذهبی است."وی گفت: "من هر حرکتی که باعث رشد و ارتقاء تعزیه شود، دوست دارم و از آن حمایت می کنم. فکر می کنم حرکتی که امروز با عنوان "همایش های عاشورایی" آغاز شده و ما شاهد آن هستیم، حرکت خوبی است. فکر می کنم دفاع از نمایش سنتی یعنی دفاع از هویت ایرانی. این مفهوم کاملا جدید است و شعار قدیمی و منسوخ شده به حساب نمی آید. امروه قدرتمندان و صاحبان فرهنگ های بزرگ تصمیم دارند خرده فرهنگ ها را از بین ببرند و ما مسئولیم در برابر این تهاجم مقاومت کنیم. یکی از راههای مقابله حفظ دستاوردهای ملی است. بنابراین هر حرکتی که باعث احیا و دفاع از این دستاوردها باشد قابل ستایش است و من از آن حمایت می کنم. من فکر می کنم باید از تمام کارهای فرهنگی را دفاع کرد. چه در آن شرکت مستقیم داشته باشیم و چه نداشته باشیم."ناصربخت در پاسخ به اینکه ریشه اصلی تعزیه از کجاست، گفت: "تعزیه ریشه ایرانی دارد و جزو فرهنگ ملی و مذهبی ماست. ضمن اینکه یک نظریه وجود دارد که تعزیه پس از اسلام از آیین ها و مراسمی برداشت شده که ایرانیان در گذشته برای قهرمانان و اساطیر خود برپا می داشتند."وی افزود: "ولی ما اطلاع دقیقی از اینکه آن موقع چه اتفاقی می افتاده نداریم. مثلا در گذر سیاوش همین قدر می دانیم که یک آیین مذهبی برگزار می شده و حاضرین در این جمع، ضمن ارتباط حسی خالصانه با این مراسم، دسته روی و نوحه سرایی می کردند. این مراسم امروز خیلی به عزاداری امام حسین(ع) شبیه است. چون آنجا هم شبیه خوانی می شد. با توجه به این شباهت ها می شود گفت که ممکن است از آنجا آمده باشد، ولی اینکه آیا دقیقا این اتفاق افتاده یا نه سندی بر صحت آن نداریم."
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 555]