حمله ایران به سرزمین‌های اشغالی اسرائیل: آغاز فصل جدید در منطقه

در اولین ساعات یکشنبه بیست و ششم فروردین، جمهوری اسلامی ایران وعده داد که پس از سال‌ها مقابله غیر مستقیم با رژیم صهیونیستی، به دلیل حمله اسراییل به ساختمان کنسولگری ایران در دمشق که منجر به شهادت جمعی از مستشاران نظامی عالی رتبه ایران شد، فصل جدیدی از این رویارویی را باز کند.

به دیدگاه جمهوری اسلامی ایران، حمله اسراییل به سفارت ایران در دمشق در سیزدهم فروردین ماه، نشانه ای از تجاوز رژیم صهیونیستی به خطوط قرمز بود؛ زیرا سفارتخانه و کنسولگری هر کشوری به عنوان قسمتی از خاک آن کشور در نظام دیپلماتیک محسوب می‌شود، و این حمله به نوعی تلاش رژیم صهیونیستی برای گسترش تنش‌ها با ایران به حساب می‌آید.

پیش از حمله اسراییل به کنسولگری ایران در دمشق و مرگ سردار زاهدی و ۶ نفر دیگر از مستشاران همراه او، مستشاران نظامی سپاه پاسداران به مقامات غیر دیپلماتیک هدف تروریست‌های صهیونیستی در اماکن مختلف وارد شده بودند. این ترورها در طی سال‌ها و به ویژه ماه‌های اخیر افزایش یافته بود و شاید در این دوره فواصل زمانی بین حملات کمتر و سرعت اجرای آن‌ها بیشتر شده بود، که این نباید از نظر ایران باعث دوری از هدف اصلی حملات موشکی و پهپادی به اسرائیل شود.

در یکی از این حوادث، در منطقه قنیطره، سردار محمدعلی الله دادی به همراه جهاد مغنیه در تاریخ ۲۸ دی ۱۳۹۳ به شهادت رسید. سپس در تاریخ ۲۰ فروردین ۱۳۹۷، ۲ فروند جنگنده F-۱۵ رژیم صهیونیستی از حریم هوایی لبنان حمله به پایگاه هوایی تیاس در استان حمص سوریه انجام دادند و ۷ نفر شهید شدند.

۴ سال بعد، در تاریخ ۱۸ اسفند ۱۴۰۰، جنگنده‌های ارتش رژیم صهیونیستی حمله دیگری به حومه شهر دمشق صورت داد که در آن ۲ نفر از نیروهای سپاه پاسداران به نام‌های احسان کربلایی پور و مرتضی سعیدنژاد به شهادت رسیدند. در تاریخ ۱۱ فروردین هم در حمله دیگری، دو تن از نیروهای سپاه پاسداران به نام‌های مقداد مهقانی جعفر آبادی و میلاد حیدری شهید شدند.

دو سرباز سپاه به نام‌های محمدعلی عطایی و پناه تقی‌زاده در تاریخ ۱۱ آذر ۱۴۰۲ به دلیل حمله هوایی اسرائیل به شهادت رسیدند.

اما ترورهای اسرائیل در سال ۱۴۰۲ تنها به این پایان نرسید. در ماه دی همان سال، در حمله رژیم صهیونیستی به منطقه زینبیه در حومه دمشق، سردار سید رضی موسوی که یکی از فرماندهان ارشد سپاه بود و مسئول پشتیبانی جبهه مقاومت در سوریه بود، به شهادت رسید.

همچنین در تاریخ ۳۰ دی ماه سال گذشته، در حمله هوایی اسرائیل به دمشق، ۵ مستشار نظامی سپاه به نام‌های حجت‌الله امیدوار(حاج صادق)، علی آقازاده، حسین محمدی، سعید کریمی و محمدامین صمدی و همچنین تعدادی از نیروهای سوریه به شهادت رسیدند.

اگرچه هیچ کشوری تاکنون به این میزان اقدام جسارتمندانه علیه اسرائیل و قتل عام‌های این رژیم را نداشته است، ایران در برابر این رفتارهای خصمانه و ترورهای اسرائیل، با حملات موشکی به خاک اسرائیل و حتی به کنسولگری ایران واکنش نشان داده است.

پس از مدت‌ها سکوت جهان عرب در مقابل جنایات و تجاوزات رژیم اسرائیل، حمله‌ای که ایران در روز یک شنبه با استفاده از موشک‌ها و پهپادها به سرزمین‌های اشغالی اسرائیل انجام داد، باید به یاد داشته شود. این حمله، عملیاتی بود که قبلاً در تاریخ عربستان نداشته‌ایم. ممکن است برخی از افراد در داخل کشور به علت مشکلات اقتصادی و هزینه‌هایی که برای این حمله به‌کار رفت، انتقاد کنند. اما باید دقیق‌تر به این موضوع نگاه کنیم. این حمله ایرانیان بر ضد رژیم صهیونیستی بود و نباید فکر شود که باید همراه با خونریزی و کشتار انجام می‌شد. بیشتر یک هشدار بود که در قالب دفاع مشروع انجام شد، در شرایطی که نهادهای بین‌المللی در برابر تجاوزات اسرائیل حتی در حمله به کنسولگری ایران بی‌تفاوت بودند.

از این حقیقت نمی‌توانیم فراموش کنیم و باید به‌رسمیت بگیریم که از این تاریخ، رژیم صهیونیستی دچار مشکلاتی شده است و این حمله می‌تواند به عنوان شروعی جدید در روابط اسرائیل با سایر کشورها محسوب شود، به‌ویژه که ممکن است ملت‌های عربی این موضوع را بیشتر از هر کسی درک کرده باشند.