کاهش مدت زمان خواب به کمتر از ۷ ساعت می‌تواند به قلب آسیب برساند.

یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که خواب کمتر از ۷ ساعت در شبانه‌روز می‌تواند به قلب آسیب برساند. به عنوان مثال، تقریباً یک سوم جمعیت آمریکا به جای هفت تا هشت ساعت خواب توصیه شده، هر شب فقط پنج تا شش ساعت خواب می‌بینند.

براساس گزارش ایسنا و به نقل از آی‌ای، افرادی که هر روز زود از خواب بیدار می‌شوند، بچه‌های خود را برای مدرسه آماده می‌کنند و به سرعت برای رسیدن به مترو و محل کارشان عجله می‌کنند و در عین حال شب‌ها تا دیروقت بیدار می‌مانند تا کارهای خود را انجام دهند، در معرض خطر اختلالات خواب قرار دارند.

تحقیقات نشان می‌دهد که حدود یک سوم جمعیت آمریکا نیز به همین شکل عمل می‌کنند و به جای هفت تا هشت ساعت خواب توصیه شده، هر شب فقط پنج تا شش ساعت خواب می‌بینند.

اختلالات خواب می‌توانند به طور مزمن و مداوم باشند و حتی خواب کمی خفیف نیز می‌تواند در آینده خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی را افزایش دهد.

بررسی‌های انجام شده بر روی هزاران نفر نشان می‌دهد که افرادی که گزارش می‌کنند کمبود خواب را تجربه می‌کنند، در آینده نسبت به افرادی که خواب کافی دارند، بیشتر به بیماری‌های قلبی عرضه می‌شوند

یک پژوهش تازه از دانشگاه کلمبیا نشان می‌دهد که کاهش مدت زمان خواب می‌تواند تأثیرات مضری بر روی بدن داشته باشد. بر اساس این مطالعه، پس از شش هفته کاهش مدت خواب، سلول‌های پوشش دهنده رگ‌های خونی با اکسیدان‌های مضر پر می‌شوند و این سلول‌ها، که به خواب کافی نیاز دارند، قادر به فعال‌سازی دفاع آنتی‌اکسیدانی برای مبارزه با مولکول‌های مضر نمی‌باشند. این سلول‌های محروم از خواب می‌توانند منجر به تشکیل نخستین مراحل بیماری‌های قلبی و عروقی شوند.

دکتر سانجا جلیک، مدیر مرکز پزشکی خواب در دانشگاه کلمبیا و رهبر این مطالعه، اظهار می‌کند که این پژوهش، شواهد اولیه‌ای را ارائه می‌دهد که نشان می‌دهد کمبود خواب می‌تواند به بیماری قلبی منجر شود. وی افزود که تا به حال، مطالعات اپیدمیولوژیکی تنها ارتباطی بین خواب و سلامت قلبی را نشان داده‌اند، اما این مطالعه می‌تواند عوامل زیادی که قابل شناسایی و کنترل نیستند را در نظر بگیرد. تنها مطالعات تصادفی و کنترل شده می‌توانند نشان دهند که آیا این ارتباط واقعی است و چگونه کاهش مدت زمان خواب می‌تواند به بیماری قلبی منجر شود.

پژوهش‌های قبلی به کمبود خواب مزمن توجه نکرده‌اند و تنها تأثیرات چند شب محرومیت شدید از خواب را مورد بررسی قرار داده‌اند. جلیک می‌گوید که بسیاری از افراد به تأخیر انداختن زمان خواب خود تمایل دارند و این الگوی خواب بی‌نظم در بزرگسالان رایج است. تیم پژوهشی نزدیک به ۱۰۰۰ زن را در واشنگتن بررسی کرد و ۳۵ زن سالم که معمولاً هر شب ۷ تا ۸ ساعت خواب می‌کنند را برای شرکت در مطالعه انتخاب کردند. این زنان به‌طور معمول شروع به خوابیدن می‌کردند، اما به مدت شش هفته، ۱.۵ ساعت دیرتر امی‌روند و از خواب برخی میزانی کمتری برخوردار هستند. در ادامه مطالعه، اثرات این تغییرات بر روی سلول‌های پوشش دهنده رگ‌های خونی مورد بررسی قرار گرفت.

نتایج این پژوهش نشان داد که کاهش مدت زمان خواب منجر به تجمع اکسیدان‌های مضر در سلول‌های پوشش دهنده رگ‌های خونی می‌شود. این تجمع اکسیدان‌ها می‌تواند به آسیب رگ‌های خونی و التهاب آنها منجر شود و در نتیجه فرایند‌های بیماری قلبی و عروقی را تسریع کند. به عبارت دیگر، کاهش مدت زمان خواب می‌تواند یک عامل ریسک برای بیماری‌های قلبی و عروقی باشد.

با این حال، لازم به ذکر است که این پژوهش تاکنون در مورد مکانیسم دقیق ارتباط بین کاهش مدت زمان خواب و بیماری‌های قلبی و عروقی اطلاعات کافی ارائه نکرده است. نیاز به مطالعات بیشتری وجود دارد تا مکانیسم‌های بیولوژیکی و مولکولی این ارتباط به طور دقیقتر مشخص شوند.

به طور کلی، این پژوهش اهمیت خواب کافی و سلامت قلبی را تأیید می‌کند. برای حفظ سلامت قلبی، مهم است که به مدت کافی خواب ببرید و روال خواب منظمی داشته باشید. اگر با مشکلات خواب مواجه هستید، مشاوره با پزشک خواب می‌تواند کمک کننده باشد. همچنین، رعایت عوامل سلامتی عمومی مانند فعالیت بدنی منظم، تغذیه سالم و کاهش استرس نیز برای حفظ سلامت قلبی بسیار مهم است.