بررسی صوت جنجالی ظریف در برنامه "جهان آرا " | آخرین اخبار ایران و جهان

واضح آرشیو وب فارسی:آخرین نیوز: بررسی صوت جنجالی ظریف در برنامه "جهان آرا "
دکتر ابوالفضل ظهره‌وند (سفیر اسبق ایران در ایتالیا و افغانستان) شب گذشته مهمان برنامه جهان آرا بود و موضوع این برنامه درباره صوت تاسف بار و جنجالی ظریف بود که از یک شبکه معاند سعودی فرسی زبان سر درآورد؛ همچنین در این برنامه امیرحسین ثابتی، مجری این برنامه در خصوص حواشی این صوت، ارتباط تصویری با داریوش سجادی روزنامه نگار سابق ایرانی و تحلیلگر مسائل سیاسی و ساکن آمریکا برقرار کرد.

به گزارش آخرین نیوز، برخی از اظهارات مهم داریوش سجادی روزنامه نگار سابق ایرانی و تحلیلگر مسائل سیاسی در این برنامه در ادامه می آید: - انتشار فایل صوتی آقای ظریف، محصول رقابت درون گروهی برای سوزاندن او به عنوان یکی از نامزدهای احتمالی ریاست جمهوری است ضمنا این کار به اصولگرایان نمی‌چسبد. رد این مسئله را باید در کسی جستجو کرد که نامزد اصلی وزارت امور خارجه در دولت روحانی بود. - بی مبالاتی آقای ظریف در مصاحبه اخیر، غیر قابل انکار است زیرا در رأس دیپلماسی خارجی کشور قرار دارد. - این نوع صحبت‌ها را دیپلمات‌های بازنشسته بعد از سال‌ها برای درج در کتاب خاطرات مطرح می‌کنند. - مطرح کردن دوگانه «دیپلماسی» و «میدان» اشتباه است. - اساسا اتکای دیپلماسی به نیروی نظامی است زیرا نظام بین‌المللی بر قدرت بنا شده است. - دوگانه ترسیم شده توسط آقای ظریف به شدت زیر سوال است. - وقتی توانستیم آمریکا را به برجام برگردانیم که غنی‌سازی را به 20 درصد رساندیم. - پیشنهاد ترامپ به ایران برای مذاکره بلافاصله بعد از به شهادت رساندن سردار سلیمانی اتفاقی نیست. - سفر آقای پوتین به ایران و رفتنش ابتدا نزد رهبری، علامتی بود که می‌خواست بگوید به نیروهای دولت روحانی اعتمادی ندارم. - بر خلاف ادعای ظریف، سردار سلیمانی بود که موفق شد پوتین را متقاعد به حمایت هوایی در سوریه کند. - دولت تدبیر و امید 5 سال مملکت را معطل سرمایه‌گذاری غربی‌ها نگاه داشت اما بدانیم بهبود رابطه با آمریکا بدون به رسمیت شناختن رژیم صهیونیستی رویاپردازی است.

برخی از اظهارات مهم دکتر ابوالفضل ظهره‌وند (سفیر اسبق ایران در ایتالیا و افغانستان) نیز در این برنامه در ادامه می آید: - دوگانه «دیپلماسی» و «میدان» قبلا هم بوده به خاطر نوع تفکری که بوده در حالیکه نمی‌توان بین این دو تفاوت قائل شد. - معتقدم حضور میدانی، فضای دیپلماسی را پوشش می‌دهد. - بدون حضور افرادی مثل سردار سلیمانی، جایگاهی در صحنه سیاسی نداشتیم. در دنیای قدرت، سفیر یک کشور وقتی مورد احترام است که طرف مقابل بداند کشور او در عرصه «میدان» چقدر توانمندی دارد. - نگاه وزارت خارجه در دهه 70 این بود که اصلا نیروی نظامی نمی‌خواهیم، می‌رویم با دیپلماسی تنش‌زدایی می‌کنیم. - همین بی اعتنایی‌ها بود که در «بُن» همه دستاوردهایمان را به ثمن بخس واگذار کردیم و شدیم محور شرارت - در تیم مذاکره‌کننده قبلی حضور داشتم، هر جا جدیت لازم داشت کاملا جدی بودیم و فهرست خواسته‌هایمان را ارائه می‌کردیم، طوری که خانم اشتون جا زد و گفت باید از بروکسل اجازه بگیرم. مذاکره با شوخی و خنده و دوستت دارم نمی‌شود. - زمان مأموریتم در افغانستان، دیپلماسی و میدان مکمل هم بودند یکدفعه تفکری ساده‌انگارانه برای تنش‌زدایی با جهان آمد و رفتند در لابی هتلی در اروپا با نمایندگان غربی مذاکره کردند و هیچ ظرفیتی هم برای ایران ایجاد نشد. - مصاحبه اخیر، بوی مسائل جناحی می‌دهد؛ جای بیانش هم الان و اینجا نبود، مرکز اسناد انقلاب اسلامی و بعد از مسئولیت، جا و زمان مناسب است. نمی‌شود در مذاکره در مورد نوه‌مان صحبت کنیم و بگوییم یک خودکار پرت کردیم و آخرش عنوان کنیم نتوانستیم خط قرمزها را رعایت کنیم.

سه شنبه, 07 ارديبهشت 1400 ساعت 01:23

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: آخرین نیوز]

[مشاهده در: www.akharinnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 372]