محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829457529
تکلیف نظام مدیریت بحران روشن نیست/تهران برای مواجهه با اثرات زلزله آماده نیست
واضح آرشیو وب فارسی:ایلنا: رییس پژوهشکده مدیریت بحران پژوهشگاه زلزله: تکلیف نظام مدیریت بحران روشن نیست/تهران برای مواجهه با اثرات زلزله آماده نیست
رییس پژوهشکده مدیریت بحران پژوهشگاه زلزله از بلاتکلیفی قانون نظام مدیریت بحران و رفت و برگشت آن بین مجلس و دولت خبر داد. کامبد امینی‌حسینی (رییس پژوهشکده مدیریت بحران پژوهشگاه زلزله) در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، با بیان اینکه از نظر راهبردها و سیاست‌های کاهش ریسک سوانح و مدیریت بحران مشکل چندانی نداریم، گفت: سیاست‌های کلی نظام در مورد پیشگیری و کاهش اثرات ناشی از سوانح که در سال ۱۳۸۴ توسط مقام معظم رهبری ابلاغ شده است، از راهبردهای مترقی در این حوزه حتی در سطح جهانی محسوب می‌شود. در صورت اجرای به موقع این سیاست‌ها بخش اعظمی از مشکلات موجود در زمینه مدیریت بحران رفع شده بود، ولی در اجرا مشکلات زیادی وجود دارد و عزم جدی در سطوح میانی در این زمینه در دهه قبل دیده نشده است. او با اشاره به قانون تشکیل سازمان مدیریت بحران کشور تصریح کرد: هر چند قانون مذکور از چارچوب نسبتا قابل قبولی در زمان خود برخوردار بود، اما در اجرا با چالش‌های زیادی روبرو شد و به دلیل محدودیت‌های منابع انسانی و مالی نتوانست به اهداف از پیش تعیین شده خود برسد و در حال حاضر نیز این قانون بین دولت و مجلس در رفت و برگشت است و تکلیف نظام مدیریت بحران چندان روشن نیست. از این رو ضروری است با توجه به نظرات متخصصان امر، در بازنگری این قانون نقاط ضعف آن شناخته شده و تلاش شود از نظر ضمانت اجرایی و تامین منابع مورد نیاز، بندهای قانونی لازم در سند گنجانده شود. وی خاطرنشان کرد: یکی از بندهای مهم سیاست‌های کلی نظام بحث توانمندسازی مردم برای کاهش اثرات سوانح و مدیریت بحران بود. اگر در چارچوب این سیاست‌ها برنامه‌های اجرایی تدوین و نهادینه می‌شد، امروز باید در هر محله ظرفیت‌های لازم برای مواجهه با زلزله وجود می‌داشت تا در صورت بروز بحران می‌توانستیم از این ظرفیت‌ها استفاده کنیم و بسیاری از کمبودهای موجود برطرف شده بود. البته اخیرا با تصویب برنامه "مدرسه ایمن – جامعه تاب آور" توسط ستاد عالی آمادگی عمومی در برابر زلزله می‌توان امید داشت تا ظرفیت‌سازی در سطوح محلی در سالهای پیش رو به تدریج ایجاد شود. امینی حسینی با بیان اینکه ایران از نظر توانمندی علمی در جهان در خصوص موضوع زلزله جزو کشورهای صاحب‌نام است، تصریح کرد: متاسفانه در بعد اجرایی رتبه مطلوبی نداریم. این مساله سبب شده که وضعیت ریسک زلزله در اغلب شهرهای ما نظیر تهران نامطلوب باشد. در شهر تهران به دلیل اینکه از نظر سیاسی، اجتماعی و اقتصادی شرایط ویژه‌ای حاکم است، شهرداری تهران و سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران به عنوان مسئول اجرایی در حوزه مدیریت بحران در قانون تعیین شده است. اقدامات این مجموعه برای کاهش ریسک زلزله و مدیریت بحران شهر تهران در سالهای اخیر چندان باعث دستیابی به اهداف مندرج در اسناد بالادستی نشده و متاسفانه در حال حاضر شهر تهران برای مواجهه با اثرات زلزله چندان آماده نیست. او با اشاره به برنامه‌ای که در سال ۸۴ تدوین شده بود، بیان کرد: بیش از ۱۲ سال پیش طرحی در شهرداری با عنوان طرح جامع پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران تدوین شد و این طرح در مراجع ذیربط نیز به تصویب رسید. در چارچوب این طرح، ۱۵ برنامه در حوزه‌های مختلف باید در شهر تهران انجام می‌شد تا ریسک زلزله در تهران تا سطح قابل قبول کاهش یابد. از میان این برنامه‌های اولویت‌دار در سالهای گذشته تنها تعداد معدودی، آن هم به صورت ناقص به اجرا گذشته شده است. اگر این طرح به موقع انجام می‌شد، علاوه بر اینکه آسیب‌پذیری شهر تهران کاهش می‌یافت، امروز ظرفیت‌های مقابله با تبعات زلزله احتمالی نیز تا میزان زیادی ارتقا یافته بود. به نظر می‌رسد این برنامه چندان در اولویت مسئولان ذیربط نبوده و از این رو وضعیت تهران نسبت به ده سال قبل چندان بهبود نیافته است. او با تاکید بر اینکه وضعیت ریسک شهری مثل تهران را نمی‌توان با انجام اقدامات مقطعی چندان بهبود داد، یادآور شد: مشکل شهر تهران انباشت آسیب‌پذیری به دلیل ده‌ها سال ساخت و ساز بی‌رویه، رشد بیش از حد جمعیت، گسترش به سمت مناطق پرخطر، ضعف زیرساخت‌ها و همچنین نبود فرهنگ ایمنی در جامعه است. طبیعتا رفع این مشکلات نیاز به برنامه‌های مدون و جامع در بازه‌های زمانی مختلف دارد و نمی‌توان توقع داشت در یک بازه زمانی یک ماه یا دوماهه اقدامی اساسی در این رابطه انجام شود. او ادامه داد: باید برنامه‌های کوتاه‌مدت، میان مدت و بلند مدت داشته باشیم و این برنامه‌ها به اجرا گذاشته شوند نه اینکه به سرنوشت طرح‌های اولویت‌دار قبلی دچار گردند. به عنوان مثال در برنامه‌های کوتاه مدت می‌بایست ظرفیت‌های مقابله را بهبود بخشید و با ایجاد برنامه‌های محله محوری تلاش کرد در صورت رخداد زلزله غافلگیر نشویم و مردم بتوانند واکنش مناسب را بروز دهند. در میان مدت لازم است نسبت به بهسازی بافت‌های فرسوده و ناکارآمد و نیز زیرساخت‌های شهری متمرکز شد به طوریکه بعد از پایان زمان اجرای این برنامه‌ها (۵ تا ۷ سال) ساختار شهری در برابر زلزله ایمن باشد. در بلندمدت نیز باید ساختمان‌های خصوصی را مقاوم‌سازی و نوسازی نمود تا ریسک زلزله در تهران به حد قابل قبول کاهش یابد. البته در صورت تامین منابع انسانی و مالی این برنامه‌ها را می‌توان به صورت موازی دنبال کرد.
۱۳۹۶/۱۰/۱۱ ۰۹:۳۱:۵۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایلنا]
[مشاهده در: www.ilna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 60]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها