واضح آرشیو وب فارسی:فارس: فارس گزارش میدهددکوری به نام پل عابر پیاده/ پلی که بر روی عابران مسدود است
پل عابر پیاده اتوبان 22 بهمن زنجان در حالی از یک طرف با نردهها مسدود شده است، که این پل نیاز اصلی مردم برای گذر از یک اتوبان پر تردد است و با بسته شدن آن خطرات بسیاری مردم و عابران را تهدید میکند.
به گزارش خبرگزاری فارس از زنجان، پلهای عابر پیاده که در گذرگاههای عرضی غیر همسطح روگذر طبقهبندی شده است، نمونهای از امکانات مناسب شهری برای تسهیل عبور و مرور پیاده با هدف افزایش ایمنی تردد، جلوگیری از حوادث ناگوار و کاهش مشکلات ترافیکی است. از زمان ساخت پلها قانون شکنیهای بسیاری توسط افراد از جمله سالمندان و کودکان به بهانه ناتوانی در عبور از پل صورت میگیرد و برای این کار علت هم دارند، چرا که برخی از پلهای استان واقعا برای گذر افراد نامناسب هستند. آنچه مشاهده میشود، شهرداری زنجان نیز کیفیت پلها را بر اساس برخورداری یک منطقه در نظر گرفته و هر قدر منطقه محرومتر باشد، کیفیت سازههای پل و نوع رفت و آمد در آن هم کمتر میشود. در زنجان نیز 13 پل عابر پیاده با صرف هزینههای کلان ساخته شده اما با این وجود، گویا پلها تنها محلی برای نصب بیلبوردهای تبلیغاتی شهرداری است و گذر بسیاری از عابران پیاده از عرض خیابان آن هم درست زیر پل هوایی در شهرها به امری عادی و همیشگی تبدیل شده است، گویا شهرداری باید قبل از احداث پل فرهنگسازی آن را باید انجام میداد. یکی از پلهایی که این روزها دکوری شده و رفت و آمدی در آن صورت نمیگیرد؛ پل عابر پیاده اتوبان 22 بهمن(در نزدیکی پل زیر گذر رو گذر سه راه امجدیه به کوی فرهنگ) است، پلی که پس از سالها قربانی گرفتن و کشته و زخمی چندین نفر بالاخره ساخته شد، اما عمر این پل زیاد نبوده و هماکنون قریب به 10 روز است که پل بسته شده است.
*پلی که به تدبیر شهرداری بسته شد اقدام جالب شهرداری در بستن این پل جالب توجه است، چرا که یک طرف پل بسته و طرف دیگر باز است و اگر شخصی از طرف دیگر پل قصد عبور آن را داشته باشد، اصلا متوجه مسدود شدن آن نخواهد بود و پس از رسیدن به پلههای پایانی ناگهان با نردههای جوش خورده مواجه میشود و به ناچار یا باید برگردد. از طرفی وقتی از روی پل فلزی اتوبان 22 بهمن رد میشوی، سازههای آن درزهای متعددی دارد که از آن میتوان همه فضای پایین را با جزئیات تمام مشاهده کرد، همینها است که موجب شده تجربه عبور از پلهای فلزی برای همه ما بدل شود به لرزشهای پل و تاحدودی حس نا امنی، همین باعث میشود، در شرایطی قرار بگیری که حاضر هستی عرض پرخطر خیابانی را طی کنی ولی از پلههای بی شمار پل عابر پیاده رد نشوی. برخی از افراد هم که از ابتدا اعتقاد چندانی به پل عابر پیاده نداشتند، گذر از اتوبان و خطرات آن را جان خریده و اصلا پل را نادیده میگیرند، پلی که ظاهرا فقط به عنوان دکور خودنمایی میکند و عابران پیاده اعتنایی به آن نمیکنند. بارها و بارها صحنه گذر یک عابر پیاده از اتوبان را شاهد هستیم، پایش را داخل اتوبان میگذارد، خودرویی با سرعت در حال گذر است، دوباره به عقب برمیگردد، دوباره عزم رفتن میکند و چند لحظه بعد، صدای ترمز ماشین به گوش میرسد، راننده از داخل ماشین فریاد میزند، پس این پل رو برای چی ساختند، عابر هم با کمال خونسردی پاسخ میدهد، مگر نمیبینی پل بسته است. دوباره عابری از راه میرسد، ابتدا عابر سمت چپ را نگاه میکند و در تلاش است از عرض خیابان عبور کند، با سرعتی شبیه دویدن به خط وسط اتوبان میرسد، دوباره عزم خود را جزم کرده، نگاهی به سمت راست انداخته و پایش را داخل خیابان میگذارد و چند لحظه بعد صدای بلند ترمز ماشین و بوقهای مکرر به گوش میرسد و صدای اعتراض رانندگان بلند میشود. برخی از رانندگان هم برای تنبیه کسانی که از پل عابر پیاده رده نشده و اتوبان را برای گذر انتخاب میکنند، نه تنها از سرعت خود کم نمیکنند، که بر آن میافزایند و بوقهای کر کننده را چاشنی این تنبیه می کنند، تا عابر پیاده متوجه نهایت عصبانیت آنها شود. *عدم فرهنگسازی از دلایل استفاده نکردن مردم از پلهای عابر پیاده است آنچه مسلم است، نادیده گرفتن پلها معضلی است که از یک سو مسؤولان شهرداریها را که با صرف وقت زیاد، مطالعه، مکانیابی، تامین بودجه و احداث آنها را برعهده گرفتهاند، دلسرد و از سوی دیگر رانندگان و در نهایت خود عابران را گرفتار میکند، اما این بار خود شهرداری هم در ضعف این فرهنگسازی دخیل است، چرا که بسته شدن یک طرفه پل موجب شده مردم دیگر اعتمادی به آن نداشته و اصلا از پل استفاده نکنند. یکی از اهالی این منطقه درباره بسته شدن پل میگوید: پس از سالها پلی برای این منطقه ساخته شد که حوادث ناشی از تصادف کاهش یابد، اما از همان ابتدای کار پل صدا میداد و بسیاری از اهالی از ترس افتادن از پل رد نمیشدند و ترجیح میدادند با به جان خریدن خطرات از اتوبان رد شوند. این شهروند با بیان اینکه پلههای زیاد پل نیز یکی از دلایل عدم استفاده از این پل است، گفت: متاسفانه برخی از سالمندان به علت نفسگیر بودن رد شدن از پل، امکان استفاده از آن را ندارند. وی با بیان اینکه طی سنوات گذشته حوادث بسیاری در این اتوبان رخ داده است، افزود: پس از احداث پل وضعیت بهتر شد و حال که وجود پل برای رانندگان عادی شده است و پل از طرف شهرداری مسدود شده، همین امر ممکن است موجب افزایش حوادث شود. *در دست اقدام است معاون حمل و نقل و ترافیک شهردار زنجان نیز با بیان اینکه تعداد پلهای عابر پیاده شهر زنجان 13 مورد است و برای ساخت دو پل دیگر برنامهریزی شده است، گفت: شهر زنجان سه پل مکانیزه دارد و پل مقابل بیمارستانهای آیتالله موسوی، ولیعصر و میدان روزبه زنجان برای مکانیزه شدن انتخاب شده است. سمانه شاددل با اشاره به مشکل پل واقع در اتوبان 22 بهمن گفت: این پل مشکل سازهای دارد و شهرداری منطقه آن را برای تعمیرات بسته است. *شهرداری تدبیر کند با وجود اظهارات معاون حمل و نقل و ترافیک شهردار زنجان حال سؤال اینجاست، اگر پل مشکل سازهای دارد، چرا پس از این همه مدت شهرداری به فکر حل مشکلات آن افتاده است، اصلا اگر مشکل سازهای داشته چرا نصب شده است و اگر هم پل به قصد تعمیر بسته شده، پس چطور طی 10 روز گذشته هیچ اقدام رو به جلویی برای ساخت و رفع نواقص پل انجام نشده است. اگر پل مشکل سازهای دارد، چرا شهرداری فقط یک طرف آن را مسدود کرده، اهالی محل به کدامین گناه باید، مسیر طولانی و پر از استرس پل را بپیمایند و در طرف دیگر با راه بسته مواجه شوند، آیا همین اقدام شهرداری خود موجب خطرات جانی برای عابران نمیشود، اگر پل به علت تعمیرات بسته شده پس چطور تابلویی مبنی بر اینکه پل بسته است، در محل نصب نشده که رانندگان نیز هنگام عبور از پل نکات ایمنی را بیشتر رعایت کنند. گذشته از این پل مشکلی که شهر زنجان درباره پلهای عابر پیاده دارد، مثال یک روز و دو روز نیست و بارها شاهد آن بودهایم که پل مکانیزه مقابل دادگستری زنجان به علت عدم تامین قطعات و یا مشکلات فنی از حرکت میایستد و مردم مجبور به طی کردن دهها پله میشوند. انتهای پیام/73005/ک40
1395/05/30 :: 13:08
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 76]