تور لحظه آخری
امروز : پنجشنبه ، 24 آبان 1403    احادیث و روایات:  پیامبر اکرم(ص):برترین ایمان آن است که معتقد باشی هر کجا هستی خداوند با توست.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

خرید یخچال خارجی

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

زانوبند زاپیامکس

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

قیمت سرور dl380 g10

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

اوزمپیک چیست

خرید اکانت تریدینگ ویو

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

نگهداری از سالمند شبانه روزی در منزل

بی متال زیمنس

ساختمان پزشکان

ویزای چک

محصولات فوراور

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

دوربین سیمکارتی چرخشی

همکاری آی نو و گزینه دو

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

الک آزمایشگاهی

الک آزمایشگاهی

خرید سرور مجازی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

لوله و اتصالات آذین

قرص گلوریا

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1829332370




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

انتقاد روزنامه جمهوری اسلامی از احمدی نژاد: نمی توانستی در جلسه مجمع تشخیص حرفت را بزنی و نروی بست نشینی؟


واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: انتقاد روزنامه جمهوری اسلامی از احمدی نژاد: نمی توانستی در جلسه مجمع تشخیص حرفت را بزنی و نروی بست نشینی؟
روزنامه جمهوری اسلامی در مقاله ای نوشت: ایران کشور امام رضا(ع) است، امام اخلاق و گفتگو، اما نسبت ما با این امام همام که خود را سفره نشین کرمش هم می‌دانیم چیست؟ واقعا ارتباط ما با این امام در چه ویژگی‌هایی است جز اینکه در یک پهنه جغرافیایی هستیم؟ جز اینکه راه مشهدش به روی ما باز است و بی‌ویزا و گذر نامه می‌توانیم برآن خاک بهشتی گذر کنیم؟ برای جواب دادن این پرسش هم باید زبان در کام کشیم و چنانکه قیامت، دیگر جوارح به پاسخ برمی خیزند، امروز هم با تامل در رفتار مان، جواب را دریابیم و دریابند بزرگان و صاحب نامانی که در کشور "امامِ گفتگو" تک گویی می‌کنند و بلندگو برمی دارند و آنچه خود می‌پسندند می‌گویند بدون اینکه برای طرفی که بمباران می‌کنند "حقِ پاسخگویی" قائل باشند. بدتر از این کسانی هستند که در جلسات مشترک و در محافل و مجامع، کنار هم می‌نشینند و رخ به رخ، لبخند، بر لب می‌شکنند اما از هم جدا که می‌شوند "سنگِ کلام" برمی دارند و به سمت سر یکدیگر، پرت می‌کنند! معلوم نیست که حواس شان به فضای نکته سنج و مچ گیر رسانه و افکار عمومی هست یانه، که اگر باشد به تقصیر باید فلکشان کرد که چنین فضای جامعه را برهم می‌زنند و اگر حواس شان جمع نباشد هم باید به خاطر این قصور، به چوب بست شان. مگر نمی‌دانند ملت عزادار است و نیازمند همدلی که چنین تیغ برکف به میدان می‌آیند؟ مگر نمی‌دانند در کرمانشاه، هزار زخم ناسور و نیازمند مرهم همدلی و همراهی داریم که چنین " زخم افزا" می‌شوند؟ مگر نمی‌بینند که فضای گسترده رسانه‌های مجازی که تا جیب کت و البته فکر همه ما نفوذ کرده است، کاه را به کوه تبدیل می‌کند چه رسد به کوه‌هایی که از کینه و نخواستن و برنتافتن می‌سازند. آیا حالا در این "مرگ هنگام" وقت این حرف هاست؟ آیا الان باید دست بر یقه همدیگر بگذارند؟ آیا به لحظه اکنون باید بسط بنشینند برخی‌ها و آن سخنان را بگوید کسی که باید تدبیری بیش از این داشته باشد؟ من نمی‌دانم در این اندوهکده بعد زلزله جای آن حرف‌ها بود؟ آیا نمی‌شد در همان مجمع تشخیص مصلحت که همه شان کنار هم می‌نشینند و به مصلحت می‌اندیشند، اندکی هم به مصلحت افکار عمومی و ذهن توفان زده جامعه می‌اندیشیدند و سنگ‌ها شان را همان پشت در بسته وامی کندند و به کنار حرم حضرت عبدالعظیم نمی‌آوردند؟ آیا به مصلحت بود آن گفته ها؟ ما را با این روش و مرام، معلوم نیست نسبتی با امام گفتگو و اخلاق باشد و یا اینکه نسبت "مامونی" به جای "مامومی" ننشسته باشد! خوب است کسانی که دنیا را به تحمل و بردباری می‌خواندند و داعیه مدیریت جهانی داشتند می‌توانستند خود را در هنگام عصبانیت مدیریت می‌کردند. کاش صاحبان قدرت و تریبون، یاد می‌گرفتند از امام رضا که با کافران و پیروان دیگر ادیان فقط به سخن نیکو، مناظره می‌فرمود اما اینان در برابر چشم مردم از برادر ایمانی و ملی خود یقه می‌درند. تریبون برمی دارند و هرچه به ذهن شان می‌رسد می‌گویند و می‌بافند و.... حیف است جامعه‌ای که امامِ گفتگو و اخلاق را ولی نعمت خود می‌داند، گرفتار کسانی شود که به دعوا و چالش، نعمت‌ها را نابود و کرامت‌ها را منکوب می‌کنند. کاش به فقر گفتگو دچار نمی‌شدیم تا می‌توانستیم، از این ورطه‌های هولناک، عبور کنیم.

تاریخ انتشار: ۰۸:۰۸ - ۲۷ آبان ۱۳۹۶ - 18 November 2017





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 119]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


سیاسی

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن