محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829947366
چرا The Evil Within 2 یکی از بهترین عناوین سبک ترس و بقا در دهه اخیر است؟
واضح آرشیو وب فارسی:پردیس گیم:
چرا The Evil Within 2 یکی از بهترین عناوین سبک ترس و بقا در دهه اخیر است؟ "ترجمه شده از وبسایت Whatculture با اندکی دخل و تصرف" با اینکه نسخه‌ی اول The Evil Within یک عنوان تحسین‌برانگیز بود، اما مشکلات بسیاری در خود داشت. نه تنها بازی در زمان عرضه یک فاجعه‌ی تکنیکی قلمداد می‌شد که در دریایی از باگ‌ها و افت فریم‌ها غرق شده است، بلکه بسیاری از خصیصه‌های منفی عناوین ناامیدکننده‌ی سبک ترس و بقا را با خود به یدک می‌کشید. اولین تلاش استدیوی Tango Gameworks با The Evil Within هر چند در بسیاری از موارد موفق عمل کرده بود، اما به جای اینکه حرف جدیدی برای گفتن داشته باشد، تاکید بسیاری را بر کلیشه‌های سبک اعمال کرده بود. با سه سال فرصتی که توسعه‌دهندگان برای یادگیری از اشتباهات گذشته داشته‌اند، بسیاری از عناصری که طرفداران از آن ناراضی بودند، اصلاح شده است (خوشبختانه دو نوار سیاه در بالا و پایین تصویر نیز از بین رفته‌اند). استدیوی Tango حالا قصد توسعه‌ی یک عنوان ترس و بقای مدرن را کرده است که با حفظ هویت متفاوت این سری، گام‌های مهمی از نوآوریِ خالص را برداشته است که نتیجه‌ی آن بشدت موفقیت‌آمیز بوده است. The Evil Within 2 با دمیدن روحی تازه به یک سبک کلاسیک که بسیاری در صنعت بازی، آنرا را مرده می‌خواندند (حداقل در فضای عناوین AAA)، قدمی رو به جلو را برای ترس و بقا برداشته است. قدمی که بعد از Resident Evil 4 بشدت نیاز به آن احساس می‌شد. حالا ثابت شده است که سبک ترس و بقا در سال 2017 نیز می‌تواند تازگی‌های خود را داشته باشد.
10- لحظات پر زرق و برقِ اکشن، هیچوقت به تمرکز اصلی بازی تبدیل نمی‌شوند درست مانند نسخه‌ی اول، The Evil Within 2 از لحظات اکشن عظیمی در طول گیم‌پلی خود برخوردار است اما خوشبختانه این لحظات به دفعات زیاد اتفاق نمی‌افتند و هنوز می‌توانند به فرمول ترس و بقای بازی، پایبند بمانند. تمرکز بازی بر روی رویارویی‌های کم‌تعداد با دشمنان یا حتی یک موجود تنها، باعث شده است که در صورت دست‌کم گرفتن این چالش، با تهدیدی بزرگ مواجه شوید که مبارزات بازی را بشدت تنش‌زاتر از قبل می‌کند. در نتیجه، به دلیل اینکه یک دشمن معمولی در بازی به راحتی می‌تواند خط سلامتی شما را خالی کند، بنابراین رویارویی با گروه بزرگی از دشمنان، بشدت هیجان‌انگیز و استرس‌زا می‌باشد. شما هیچوقت قرار نیست در مبارزات بازی، حس قدرتمند بودن را داشته باشید و در بیشتر مواقع از مبارزات با زخم‌های بزرگ و منابع ته‌کشیده، بیرون خواهید آمد. برخلاف نسخه‌ی قبل، The Evil Within 2 درک کرده است که هر چقدر هم که در بازی پیشروی کنیم، دشمنان باید یک تهدید واقعی باقی بمانند و این به معنی آن است که مبارزات در بازی همیشه با اهمیت‌تر از فقط یک نشانه‌گیری ساده می‌باشد.
9- بازی به جای اینکه به مکانیک‌های کلاسیک تکیه کند، بر روی آن توسعه یافته است با اینکه نشانه‌های همیشگیِ این سبک مانند گلوله‌های محدود، خط سلامتی کوتاه و مدیریت منابع، هنوز در قلب The Evil Within 2 وجود دارد اما بازی هیچوقت بصورتی همه‌جانبه بر روی این ستون‌ها تکیه نکرده و همیشه چیزی جدید را به آنها اضافه می‌کند. برای مثال، مدیریت منابع هنوز در بازی وجود دارد اما حالا در بطن یک سیستم گیم‌پلیِ "ریسک و پاداش" قرار گرفته است که در آن بازیکنان وضعیت را سبک و سنگین کرده و تصمیم می‌گیرند که آیا وضعیت فعلی، ارزش آن را دارد که منابع و گلوله‌های خود را در راستای ماموریت‌های اصلی و فرعی استفاده کنند و با شکست دادن دشمنان و البته کاهش مهمات خود، به قابلیت‌های جدیدی دست پیدا کنند؟ از کشتن دشمنان ماده‌ای به نام "ژل سبز" بدست می‌آید که قابلیت‌های جدیدی مانند آزاد شدن از چنگ دشمنان با استفاده از بطری‌های شیشه‌ای، یا قابلیتی با نام Stun-Kick که دشمنان را برای لحظه‌ای متوقف کرده و فاصله‌ی لازم را برای تیراندازی به آنها فراهم می‌کند. با تمام نکات مثبتی که در Resident Evil 7 شاهد بودیم، بازی ایده‌های جدیدِ بسیاری کمی را درون خود داشت که از دیگر عناوین سبک تقلید نشده بودند. به جز تغییری اساسی در زاویه‌ی دوربین (چیزی که The Evil Within 2 به راحتی آنرا در یکی از مراحلش پیاده‌سازی می‌کند)، RE7 بخاطر بازگشت به ریشه‌ها و فرمول گیم‌پلی جذابی که از سالها گذشته پیاده‌سازی شده است، مورد تحسین قرار گرفته است و این موضوع که چه چیز جدیدی به این سبک تزریق کرده است، به اندازه‌ی کافی موردبررسی قرار نگرفته است. در طرف دیگر The Evil Within 2 توسط گذشته، دست و پای خود را نبسته است و هیچوقت بدون اضافه کردن چیز جدیدی، به تکرار مکانیک‌های آشنا و قدیمی نمی‌پردازد.
8- تعادلی بی‌نقص از ترس روانشناسانه و خشونت The Evil Within به طور کلی عنوانی عالی بود اما از ترس‌هایی آشنا بهره می‌برد. تکیه کردن به طراحی‌ها و نمادهای قدیمی و آَشنا که طرفداران سبک به آن عادت کرده‌اند، از ترس آن کاسته بود. مثلا فرار کردن از فردی که با اره‌برقی به دنبالتان افتاده است، دیگر به اندازه‌ی قبل وحشتناک و دلهره‌آور نیست. نسخه‌ی دوم خوشبختانه با عوض کردن مقدار زیادی از ترس خشنونت‌آمیز با ترس روانشناسانه، دوباره به تله‌ی قبل نمی‌افتد. با حداکثر آزادی عمل برای استفاده از تخیل و دیوانگی، این نسخه از یک واقعیت کاملا نو و با پتانسیل استفاده کرده است تا به راحتی هر بلایی که می‌خواهد بر سر شخصیت اصلی بازی یعنی سباستین بیاورد. در نتیجه، بازی فقط زنجیری پیوسته از هیولاهای عجیب و غریب نیست که با خشونت خود تمام صفحه را با خون بپوشاند (البته در این نسخه نیز تعدادی زیادی از این موارد وجود دارد)، در عوض بازی پر از تکه‌هایی از ترس روانشناسانه است که طراحی شده‌اند تا شما را بترسانند، نه اینکه با صحنه‌های ناخوشایند، حالتان را به هم بزنند.
7- مبارزات بازی هم به عنوان اکشن و هم به عنوان ترس و بقا جواب می‌دهد برخلاف عناوین دیگرِ این سبک، The Evil Within 2 ترسی از اینکه بازیکنان را با اسلحه‌های قوی حمایت کند، ندارد. حتی پس از فقط چند ساعت به راحتی می‌توانید به اسلحه‌های متنوعی از جمله هفت‌تیر، شات‌گان، اسلحه‌ی اسنایپر و حتی یک کمان پیشرفته که گلوله‌هایی آهنی، الکتریکی و انفجاری پرتاب می‌کند، دسترسی پیدا کنید. این ممکن است برای این مدت زمان کم، مقدار بسیاری سلاح باشد اما بازی هیچوقت مبارزات تنش‌زا و هوشمندانه را قربانی لحظات اکشن بی‌مغز نمی‌کند. در عوض محدودیت گلوله‌ها کمک کرده است تا آسودگی خاطری که از داشتن اسلحه‌های بسیار بدست می‌آورید، به تنش و استرس بیشتر تبدیل شود. بله، به راحتی می‌توانید با دو گلوله‌ی انفجاری، چند دشمن معمولی را از پای دربیاورید اما اگر به یک هیولای عظیم در مسیرتان برخوردید، ممکن است فقط در چند دقیقه با تمام شدن مهماتتان، از پای دربیایید. نه تنها مبارزات بازی بصورت هوشمندانه طراحی شده‌اند بلکه در هنگام مبارزه نیز حس خوبی را منتقل می‌کنند. شات‌گان‌ها حس سنگینی دارند و صدای منفجر کردن سر دشمنان، رضایت بخش است. چه برای بار اول آنرا بشنوید و چه برای بار صدم. با این حقیقت که مبارزات همیشه تنش‌زا و سنگین باقی می‌ماند، The Evil Within 2 استاندارد جدیدی را برای عناوین سبک ترس و بقا در بخش مبارزات به ثبت رسانده است.
6- متعادل سازی ترس‌های اصیل و لحظات بامزه با اینکه بازاریابیِ پیرامون بازی با لحن و ارائه‌ای بسیار جدی صورت گرفته است اما بازی از همان ساعات ابتدایی ثابت می‌کند که کمی از حس غیرجدی و الهام‌گیری از فیلم‌های ترسناک کم‌خرج که در نسخه‌ی گذشته بود را نیز حفظ کرده است. بنابراین با اینکه بازی با افزایش تنش در صحنه‌های حساس، شما را در بسیاری از موارد می‌ترساند، اما در کنار اینها، وقت خود را نیز به سرگرم‌کردن شما با دیالوگ‌های مزه‌پران و دشمن‌هایی که جوک‌هایی مریض‌گونه می‌گویند، اختصاص داده است. در بازی یک حس و حال Twin Peaks (یک سریال تلویزیونی موفق و مشهور) نیز موج می‌زند؛ زمانی که بخواهد ترسناک و وحشت‌زا بشد، اینکار را می‌کند اما خیلی راحت می‌تواند احمقانه (به روشی خوب!) نیز باشد. مثل رویکرد جذابی که شخصیت اصلی با نوشیدن قهوه، خط سلامتی خود را پر می‌کند. اینگونه رویکردها می‌تواند با کمی بی‌سلیقگی به ضرر بازی تمام شوند اما شوخی‌های تاریک The Evil Within 2 به طبیعتِ غیرقابل پیش‌بینیِ این عنوان اضافه می‌کند.
5- طراحی موجودات حیرت‌انگیز است با اینکه نسخه‌ی اول در بخش طراحی دشمنان بسیار جذاب عمل کرده بود اما در بیشتر مواقع نمی‌توانستیم آنها را از هیولاهایی که در عناوینی مانند Resident Evil و Silent Hill دیده‌ایم، متمایز کنیم. The Evil Within 2 از طرفی دیگر، اساس طراحی‌های نسخه‌ی اول را برگزیده است و حالا آنها را بسیار به یاد ماندنی‌تر از قبل کرده است. هنوز تمرکز بسیار زیادی بر روی ترس‌های ژاپنی در موجودات بازی وجود دارد اما ظاهر و رفتار هر نوع از موجودات، بسیار متفاوت تر از بقیه‌ی دشمنان شده است. البته طراحی‌ها هنوز شباهت‌هایی را به موجودات عناوین دیگر دارند اما این نسخه موفق شده است که به اندازه‌ی کافی از هویت این سری را به موجوداتش تزریق کند تا حس اصیل و تازه‌ای را منتقل کنند.
4- مخلوطی از سبک‌ها به لطف طبیعت غیرواقعی سیستم STEM که دنیای بی‌ثبات The Evil Within را به وجود آورده است، بازی می‌تواند بدون اینکه چیزی را توضیح بدهد، به راحتی بین انواع مختلفی از ترس‌ها انتقال پیدا کند. بوسیله‌ی تغییرات پی‌درپیِ واقعیت و ظواهری از داخل ذهن سباستین که هولناک‌ترین ترس‌های او را به این دنیا تزریق می‌کند، هیچ وقت نمی‌توانید پیش‌بینی کنید که در گوشه و کنار بازی چه چیزی انتظارتان را می‌کشد. به لطف این دنیای آزادانه، بازی می‌تواند به راحتی به سبک‌های مختلف ورود و خروج پیدا کند و از طیف وسیعی از الهام‌گیری‌ها بهره ببرد. برای مثال گشتوگذار در شهر آلوده به خطرِ Union، حال و هوایی دارد که انگار از فیلم Dawn of the Dead الهام گرفته است؛ در حالی که پرده‌های بلند و قرمز و طراحی‌های مربوط به آشیانه‌ی آنتاگونیستِ داستان، حس و حالی بسیار مشابه به Twin Peaks را منتقل می‌کند. ترس زمانی که تازه باشد، بهترین تاثیر را دارد و یافتن راهی که بتوان بین سبک‌های مختلف جابه‌جا شد، به این معنی است که The Evil Within 2 هیچوقت به باتلاق تکرار فرو نمی‌رود و همیشه بازیکنان را با ترسناک و غیرمنتظره ماندن سوپرایز می‌کند.
3- تاکیدی بر بقای واقعی برخلاف مفهومی که اسم این سبک منتقل می‌کند، عناوین ترس و بقای بسیار کمی وجود دارند که مستقیما تمرکز خود را بر روی بخش بقا قرار داده باشند. درست است که در بیشتر عناوین بازیکنان اغلب مجبور می‌شوند که از مهمات خود با دقت استفاده کنند تا به بخش داستانی بعدی برسند، اما خیلی از آنها از طراحی مراحل یا مبارزاتی بهره‌مند نیستند که حس یک بازمانده‌ی واقعی را به شما منتقل کنند. به لطف طراحی سندباکس، The Evil Within 2 این جنبه را به تمرکز بازی تبدیل کرده است. تمام وظایفی که در بازی انجام می‌دهید در راستای این است که کمی بیشتر در این دنیای بی‌رحم دوام آورده و این عنصر با جستجوی بی‌وقفه برای مهمات، منابع و اسلحه‌های جدید که شما را به یک جنگنده بهتر تبدیل می‌کند، بسیار پررنگ‌تر شده است. با غارت محیط‌های بازی و یادگیری از اشتباهات دیگر قربانیان، بازی به شما این حس را منتقل می‌کند که شما زنده مانده و پیشرفت کرده‌اید، در صورتی که دیگران به طرز فجیعی شکست خورده‌اند. این حقیقت و احساس، پاداش فوق‌العاده‌ای است که شما را به ادامه دادن تشویق می‌کند.
2- ترس بازی فقط به لحظات خطی و مشخص شده اختصاص ندارد برخلاف عناوین دیگر که لحظات ترسناک خود را برای صحنه‌های پرزرق‌وبرق و بزرگ خود نگه داشته‌اند، The Evil Within 2 برای نمایش ترس خود نیازی به تکیه کردن به این لحظات عظیم و اسکریپت شده ندارد. بازی هنوز هم دارای این لحظات به یادماندنی و بزرگ است اما همینطور محیط‌های بازی پر از ترس‌های کوچک و غیرخطی است که بصورت طبیعی در حین گیم‌پلی شما را سوپرایز می‌کنند. گشت و گذار در یک خانه‌ی معمولی و دیدن یک سایه بر روی دیوار یا شنیدن صدای کوبیده شدن به پنجره از طبقه‌ی پایین، به اندازهای کافی است که شما را تا مرز ترس برده و مجبورتان کند که با حداکثر دقت تمام گوشه و کنار محیط را جست‌وجو کنید. این باعث شده است که بازی برای دریافت لقب "ترسناک"، نیازی به یک ترس لحظه‌ای بزرگ در انتهای مرحله نداشته باشد.
1- مناطق سندباکس، چیزی جدید را ارائه می‌دهند با قاطعیت می‌توان گفت که بزرگترین ویژگی The Evil Within 2 که آن را به یک تجربه‌ی ترس و بقای انقلابی تبدیل کرده است، طراحی جهان‌بازی است که در برخی مراحل آن وجود دارد. با اینکه در ابتدا به نظر می‌رسید The Evil Within 2 فقط برای هم‌جهت شدن با موج عناوینی که این روزها عناصر سندباکس را به گیم‌پلی خود اضافه کرده‌اند، پا در این مسیر گذاشته است، اما بازی با قدرت این تغییر جهت خود را توجیه می‌کند. The Evil Within 2 زمانی در بهترین حالت خود قرار دارد که با فراهم کردن بسیاری از محیط‌های متنوع شما را برای گشتوگذار به حال خود رها می‌کند. به تکامل رسیدن در این محیط‌های باز، حیرت‌انگیز است و مناطق به اندازهای بزرگ هستند که حس یک سندباکس تمام‌عیار را منتقل کنند و از آن طرف به اندازهای محدود هستند که باعث می‌شوند هر چیزی که در آنها پیدا می‌کنید هنوز خاطره‌انگیز و پرجزئیات باقی بماند و گیم‌پلی در منجلاب تکرار فرو نرود. همه چیز زمانی تحسین‌برانگیز می‌شود که بدانید، گشتوگذار کردن در محیط فقط با منابع و مهمات پاداش داده نمی‌شوند و داستان‌های کاملا مستقل و جدید، کات‌سین‌هایی مخصوص و سوپرایزهایی شگفت‌انگیز در گوشه و کنار تاریک بازی انتظارتان را می‌کشند. این عنصر کلیدی باعث شده است که Union به دنیایی منسجم و پیچیده تبدیل شود. در هر جایی که می‌بینید، می‌توان ترس را پیدا کرد و با باز کردن طراحی مراحل و اهدای آزادی عمل به مخاطب، The Evil Within 2 این سبک را در مسیری هدایت کرده است که می‌تواند آینده‌ی ترس و بقا را رقم بزند. پردیسی‌های عزیز این 10 مورد، عواملی بودند که باعث می‌شود از دید ما The Evil Within 2 یکی از بهترین بازی‌های ژانر ترس و بقا طی یک دهه اخیر باشد. اما دیدگاه شما در این رابطه چیست؟ از نظر شما The Evil Within 2 شایسته این جایگاه است و یا با ما مخالف هستید؟ خوش‌حال می‌شویم تحلیل خود را به اشتراک بگذارید ... در همین رابطه: نقد و بررسی پردیس‌گیم بر بازی The Evil Within 2 مترجم: علیرضا رزمجویی
18 آبان 1396
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پردیس گیم]
[مشاهده در: www.pardisgame.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 138]
-
علم و فناوری
پربازدیدترینها