واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: عکاسی صلح، عکاسی انسانیت
مریم فرطوسی
تقریبا هر روز صفحههای روزنامهها و خبرگزاریها یک یا چند عکس از جنگهایی که به جان بشریت افتاده، در خود دارند. در این میان گاه عکسهای نیز دیده میشود که در اوج بیرحمی موشکها و سنگدلی گلولهها، احساسات زیبای انسانی را روایت میکنند. عکس پسری که پدر و مادر پیرش را به دوش گرفته و یا کودکی که دست خواهر یا برادرش کوچکترش را گرفته، نمونهای این تصاویرند؛ تصاویری که میتوان دهها نمونه مشابه برای آنها ذکر کرد.
چه چیزی باعث میشود که در میان آتش و دود و خون و در جایی که جان هیچکس در امان نیست، یک عکاس بتواند چنین دقیق روح زیبای انسانی را ببنید و عکسی ثبت کند که چهره کریه جنگ را به چالش میکشد؟ آیا این موضوع اتفاقی است؟ اگر این تصاویر به صورت تصادفی ثبت میشوند، تعداد قابل توجهشان را چگونه میتوان توجیه کرد؟
نگارنده این سطور باور دارد ثبت تصاویری با مضمون صلح در بحبوحه جنگ به هیچ وجه اتفاقی و تصادفی نیست، بلکه نتیجه فهم مفهوم صلح از سوی عکاس و احاطه او به این موضوع است. یک عکاس آموزش دیده که میداند جنگ چیست و صلح کدام است، دقیقا میداند، زاویه دوربین خود را به کدام سو، تنظیم کند. او میداند چه چیزی را باید روایت کند.
جیک لینچ مدیر مرکز مطالعات صلح و درگیری در دانشگاه سیدنی استرالیا و پژوهشگر ارشد مدرسه ارتباطات ژوهانسبورگ آفریقای جنوبی درباره روزنامهنگاری صلح میگوید که این شکل از روزنامهنگاری روندی است که در آن ویراستاران تصمیم میگیرند چه چیزی را چگونه مخابره کنند تا این فرصت را در اختیار جامعه بگذارند به ضرورت و ارزش یافتن پاسخهای غیرخشونتآمیز برای درگیریها بیاندیشند.
ثبت عکسهایی که آموزههای صلح را به جامعه تزریق کنند، الزاما محدود به ثبت تصاویر انساندوستانه در میادین جنگ نیست، بلکه یک عکاس خوب میتواند از متن جامعه و از لابلای سطور زندگی روزمره مردم نیز صلح را روایت کند. به ویژه اینکه باید در نظر داشت در نگرش نوینی که یونسکو به آن اهتمام میورزد، صلح تنها به معنای نبود جنگ میان دولتها نیست، بلکه میتواند به معنای شرایط یک مدیریت ملی سازندهی حل و فصل اختلافات و ایجاد هماهنگی در روابط میان بخشهای مختلف نهادی یک جامعه باشند.
حال باید تاکید کرد اگر چه صلحطلبی و تمایل به صلح در سرشت بشری وجود دارد، لیکن مهارتهای راویان صلح تنها نتیجه سرشت پاک انسانی آنها نیستند. عکاسان نیاز دارند به اندازه کافی آموزش دیده و به همان اندازه تجربه کسب کنند تا بتوانند راوی صادقی برای روایت صلح باشند.
برگزاری دورههای آموزشی و بازآموزی برای اهالی رسانه و به ویژه عکاسان و خبرنگاران با موضوع صلح، ترویج مفاهیم مرتبط صلح در جامعه از طریق برگزاری جشنوارهها، همایشها و کارگاههای صلح میتواند آنها را با حوزه صلح آشنا و درگیر کرده و آنها را وارد چرخه بازنشر صلح کند. میتوان این 21 سپتامبر به عنوان روز جهانی صلح را به فال نیک گرفت و روند این اقدامات را آغاز کرد.
تاریخ انتشار: ۱۷:۳۳ - ۳۰ شهريور ۱۳۹۶ - 21 September 2017
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 84]