محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان میشوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829684257
انتخابات پیشرو در تقابل با انتصابات محافظه کارانه مدیران زن
واضح آرشیو وب فارسی:گیل نگاه:
مانیا شیرین بخشکارشناس ارشد مدیریت استراتژیکیکی از مهمترین مسائلی که امروزه در مقوله مدیریتی در فضای اجتماعی و سیاسی ایران خودنمایی میکند، عدم توجه کلان به مدیریت است. در توجه عملگرا و کلان به مدیریت، اساسا نگاه غالب، نگاه نتیجه گراست. به همین دلیل در هنگامه خطیری که فردی برای تصدی یک پست مدیریتی برگزیده میشود، بیش از آنکه به ویژگی های از پیش تعیین شده توجه شود، همواره سعی در آن است که بستر های لازم برای امکان اثربخشی یک فرد به عنوان مدیر یک مجموعه فراهم گردد. در همین رابطه، به نظر میرسد یکی از بزرگترین مشکلات زنان در تصدی پست های مدیریتی و اجرایی “انتصابی”، عدم باورمندی به توانایی هایشان است. لذا تفکر غالب و خطای هاله ای در پذیرش توانمندی های زنان، عمدتا به بزرگنمایی دور از انصاف اشتباهات و حتی نوعی “مچگیری جنسیتی” منجر می شود!این روزها با تکمیل روند تشکیل کابینه از یک سو و شروع به کار شوراهای شهر و روستا از سوی دیگر، با مقایسه مدیرانی که “انتخاب” می شوند و آنان که “انتصاب” میشوند، تعارض غیرقابل انکاری خودنمایی میکند. با یک جستجوی ساده آماری در نتایج انتخابات شوراهای شهر و روستا، اعداد و ارقام شگفت آوری به دست میآید. در تهران شش زن یعنی دو برابر دوره گذشته به شورا راه یافتند. در سه شهر اردبیل، شهرکرد و بندرعباس زنان منتخب اول شورا شدند. در شهرستان قزوین سه زن توانستند در ترکیب شورا حضور پیدا کنند. ریاست شورای شهرهای گرگان، کنگاور، اوز، کازرون، فرایجان و چند شهر دیگر به زنان رسید و در خرم آباد و تبریز نائب رئیس شدند.به راستی چه می شود که رای دهندگانی که گاهی از سوی ناظران و صاحبان اندیشه، به سهولت عوام تلقی می شوند، در سپردن سکان مدیریت یک شهر به دستان یک زن تردید کمتری از رئیس جمهوری در انتصاب وزیر زن برای یک وزارتخانه تخصصی دارند؟ اینکه بگوییم “خواستیم و نشد”، شنوندگان را به یاد داستان ورود زنان به ورزشگاه ها خواهد انداخت. که توجیهات فراوانی آورده شده و ادعا می شود جامعه پذیرش کافی در تحمل زنان در ابراز وجود ندارد. از ذیل تا صدر. از پذیرش فردیت زنان به جای جنسیتشان، از صندلی هواداری یک تیم ورزشی گرفته تا جایگاه مدیریت خرد و کلان کشوری!چرا که اگر اینطور بود، رای به زنان در انتخابات شوراها و رای مردان منتخب همین مردم در سپردن کرسی ریاست شورا به زنان، توجیهی منطقی نداشت. آیا زمان آن فرا نرسیده که عافیت طلبی را کنار بگذاریم و با تمام قدرت بر پارادایم های فکری منسوخ غلبه کنیم؟ پای چه مصلحت اندیشی در میان است که برای اعتماد به زنان در پست های انتصابی، دست و دل رئیس جمهور و وزیران کابینه می لرزد، حال آنکه در متن جامعه برای انتخاب فرد اصلح، کلیشه های جنسیتی روز به روز در حال کمرنگ شدن است؟گيل نگاه: انتشار اخبار و يادداشت های دريافتی به معنای تاييد محتوای آن نيست و صرفا جهت انجام رسالت مطبوعاتی و احترام به مخاطبان منتشر میشود.
۲۳ شهریور ۱۳۹۶
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: گیل نگاه]
[مشاهده در: www.gilnegah.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]
-
گوناگون
پربازدیدترینها