واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: ارائه برنامه، حلقه مفقوده تبلیغات انتخاباتی نامزدها - علی حبیبی* برنامه نامزدها در هر انتخاباتی از مهمترین راه های شناخت نامزد اصلح است و چنانچه هر نامزدی به هر دلیلی از ارائه آن به مردم خودداری کند در واقع امکان شناخت رای دهندگان از نامزد اصلح را با مانع روبرو کرده است.
هر رای دهنده حق دارد که از برنامه های نامزدها آگاه شود و براساس آن به فرد مورد نظر رای دهد و چنین انتخابی می تواند آگاهانه باشد تا از این رهگذر همه طرف ها به اهداف مورد نظر خود برسند.واقعیت این است که برخی از نامزدها درصددند در تبلیغات انتخاباتی خود از طریق اعلام برخی نارسایی ها و کم و کاستی دولت های گذشته که به هر دلیلی حاصل شده و یا نشده، نظر رای دهندگان را برای دادن رای به خود جلب کنند در حالی که خود نیز برنامه ای عملی و مشخصی برای رفع آن مشکل و مساله ندارند و یا حداقل اعلام نمی کنند.نقد اقدامات انجام شده و نشده دولت های گذشته، حق نامزدها است و به هیچ نامزدی نمی توان بخاطر این عمل خرده گرفت اما وقتی عمل نامزدی از دایره انصاف خارج شود و بدون ارائه راهکار و برنامه عملی و کارشناسی شده فقط به ادامه چنین نظراتی در هر برنامه انتخاباتی اصرار ورزد، در واقع رای دهنده را نسبت به شناخت نامزدها محروم کرده است.به طور قطع مردم از طریق برنامه ها به شناخت درستی از نامزدها به ویژه انتخابات ریاست جمهوری می رسند و اگر نامزدی چنین برنامه ای ارائه کند رای دهنده در می یابد که آیا نامزد مورد نظر توانایی انجام چنین کاری را دارد یا خیر؟با این توضیحات ذکر این نکته ضروری به نظر می رسد که غالب برنامه هایی که تاکنون از نامزدها در برنامه های مختلف صدا و سیما ارائه شده تقریبا اعلام کلی برخی موضوعات بوده و نامزدها از ارائه جزئیات برنامه های خود صرفنظر کرده اند اگر چه هنوز خیلی از برنامه های تبلیغاتی نامزدها باقی مانده و باید منتظر بود که این برنامه ها به چه شکلی ادامه خواهد یافت تا مردم به نامزد اصلح برسند.برای نمونه برخی از آمارها که از سوی شماری از نامزدها ارائه می شود ناقص و یا غیر واقعی است که این مساله باعث می شود که نامزد دیگر درصدد پاسخ بر آید که این عمل وقت برنامه را تلف می کند و در نتیجه رای دهنده به شناخت لازم از نامزدها نمی رسد.در حال حاضر بخاطر ماهیت مناظره ها و زمان کوتاهی که به هر نامزد برای پاسخ به پرسش ها اختصاص می یابد، نامزدها به طور کامل نمی توانند برنامه های خود را برای رفع مسائل و معضلات جامعه بیان کنند در حالی که در برنامه های انفرادی(با دروبین) نیز برخی نامزدها بدون ارائه برنامه های خود، تقریبا همان روش مناظره ها را ادامه می دهند و با مخاطب سخن می گویند.برای نمونه اشتغال، تولید، مسکن و ازدواج از مسائل مهم جامعه ما است و بطور طبیعی همه نامزدها در خصوص این مسائل اظهار نظر می کنند و راه هایی نیز برای رفع آن بیان می کنند.اشتغال یک مساله پیچیده جامعه ما است که عامل بسیاری از آسیب های اجتماعی از جمله اعتیاد، طلاق، حاشیه نشینی و مهاجرت است که رفع این موضوع به امکانات فراوان و برنامه های دقیق و مستدل نیازمند است.برای رفع اشتغال باید ابتدا به توانمندی و امکانات جامعه نگاه کنیم و سپس به ایجاد ثروت برای برطرف کردن آن اقدام کنیم. برای حل این مشکل فقط نمی توان به ارائه آمارهای غلط و درست پرداخت و دیگران را متهم به کم کاری در این زمینه کرد، هر چند باید اقدامات گذشته نقد شود اما باید برای حل مساله اشتغال برنامه منطقی، عملی و مستدل ارائه کرد.ارائه آماری ناقص از اینکه دولت مستقر آماری از رفع بیکاری اعلام کرده و آن را عملی نکرده و یا بیان موارد مشابه هیچ سودی به حال مردم ندارد بلکه تکرار این مساله در تمام برنامه ها از جمله مناظره می تواند رای دهندگان را از مساله اصلی که همانا شناخت واقعی نامزدها است دور کند که این مساله آسیب های فراوانی به جامعه وارد خواهد کرد. برای رفع بیکاری خیلی راه ها وجود دارد اما همه راه ها باید به صورت کارشناسی مورد بررسی قرار گیرد تا به نتیجه دلخواه رسید. توسعه و رونق گردشگری در کشور یکی از راه های مطلوب برای افزایش اشتغال در کشور است. ایجاد زیر ساخت های گردشگری مثل راه ها، محل های اقامت و هتل و استاندارد کردن وسایل حمل و نقل از جمله هواپیما از جمله ضرورت های توسعه این صنعت در کشور است.اما وقتی همه این امکانات فراهم شود ولی گردشگر برای سفر به ایران احساس امنیت نکند، تامین همه این امکانات و برنامه ها بیهوده خواهد بود. ایران از نظر امنیت، در شرایط بسیار مطلوبی بسر می برد اما هنوز برخی اظهارات و رفتارها این امنیت را در نزد گردشگران خارجی خدشه دار می کند و آنان در عین علاقه به دیدن آثار تاریخی و طبیعی ایران، از سفر به کشور ما سرباز می زنند.برای نمونه حمله به یک سفارتخانه در کشوری، شاید بدترین اتفاق برای صنعت توریسم باشد و همین مساله بسیاری از گردشگران را برای سفر به کشور مقصد دچار تردید می کند. معمولا گردشگران به کشورهایی سفر می کنند که احساس امنیت کنند. در کشور ما امنیت بطور کامل بخصوص برای گردشگران وجود دارد و همه ما این نکته را می دانیم. واقعیت این است که برخی از گردشگران به غلط درخصوص وضعیت ایران احساس ناامنی می کنند که این مساله از نبود امنیت در یک کشور زیان آورتر است.ما اکنون برنامه ششم توسعه کشور را در مقابل داریم که براساس این برنامه هر سال باید 20 میلیون گردشگر خارجی به ایران سفر کنند در حالی که هم اکنون این رقم چیزی حدود 5 میلیون نفر در سال است. برای رسیدن به رقم 20 میلیون باید خیلی اقدامات صورت گیرد تا به این رقم برسیم که احساس امنیت برای گردشگران یکی از آنها است.اگر برنامه 20 میلیون گردشگر خارجی تحقق یابد میلیون ها شغل از این راه حاصل می شود و پایدار بودن این شغل نیز به مقدار زیادی به ایجاد احساس امنیت در کشور بستگی دارد و گرنه جذب 20 میلیون گردشگر در سال شاید آسان باشد اما حفظ آن خیلی دشوار خواهد بود.اگر نتوانیم 20 میلیون گردشگر را براساس برنامه ششم حفظ کنیم ممکن است در سال های آینده خیلی از شغل هایی که از این طریق ایجاد شده از بین برود و افراد زیادی بیکار شوند و این عامل می تواند به بحران بیکاری در جامعه منتهی شود.بنابراین در تبلیغات و شعارهای انتخاباتی باید دقت کنیم و براساس امکانات و سرمایه جامعه برنامه های خود را اعلام کنیم در غیر این صورت سطح انتظارات جامعه بالا خواهد رفت و این مساله بر مشکلات و بدبینی ها خواهد افزود.-----------------------------------------------------------------*خبرنگار ایرنا
12/02/1396
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 130]