ضرورت توجهی ملی به آموزش و پرورش

واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: نگاه اجتماعی- فرهنگی روزنامه ها ضرورت توجهی ملی به آموزش و پرورش تهران- ایرنا- «آموزش و پرورش و توسعه کشور»،‌ «اهمیت کتابخوانی و لزوم توجه به آن» و « هدفمند بودن و تاثیر آن بر زندگی فردی» از جمله مهمترین موضوع های اجتماعی و فرهنگی است که برخی روزنامه های چهارشنبه 23 فروردین 1396 به آنها پرداختند.

ضرورت توجهی ملی به آموزش و پرورش

مطبوعات کشور به طور روزانه مهمترین و برجسته ترین رخدادهای داخلی و خارجی را پوشش می دهند. این در حالی است که بخش زیادی از خبرها، یادداشت ها، گزارش ها، گفت و گوها و ... به انعکاس شرایط اجتماعی و فرهنگی جامعه اختصاص می یابد؛ موضوعی که توجه ویژه به آن اهمیتی فزاینده دارد.گروه اطلاع رسانی ایرنا؛ موضوع های یادشده را که انعکاس قابل توجهی در روزنامه های صبح چهارشنبه داشت؛ با هدف آگاهی بخشی و اطلاع رسانی بررسی کرده است.** آموزش و پرورش و توسعه کشورنقش محوری انسان در توسعه و نیل به موفقیت در زمینه ‌های گوناگون، لزوم توجه به تعلیم و تربیت متناسب با اهداف تعیین شده را به تصمیم گیران و سیاستگزاران تاکید می‌کند. در جهان امروزی آموزش و پرورش به عنوان مولفه‌ای تاثیرگذار در اداره آینده کشور به دلیل پیچیدگی روابط و تعامل ها و تغییر عوامل محیطی و سازمانی مستلزم رعایت ملاحظات متعددی است. شناخت و آگاهی نسبت به شرایط آینده تعلیم و تربیت، نیاز اساسی سیاستگزاران و مدیران عالی این نهاد مهم است. اهمیت این موضوع سبب شد تا روزنامه های امروز در گزارش ها و یادداشت هایی به این مهم بپردازند. روزنامه «ایران» در یادداشتی با عنوان «ضرورت نگاه ملی به آموزش و پرورش» که به قلم فاطمه سعیدی عضو هیات رییسه کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس نگاشته شد، آورده است: آموزش و پرورش ایران هم‌اکنون با چالش‌های متعددی دست و پنجه نرم می‌کند، بحران مدیریت منابع و نیروی انسانی، ساختار اداری بزرگ آموزش و پرورش و تمرکزگرایی بالای این وزارتخانه در واقع چالش‌هایی است که باید در یک محیط با ثبات و منطقی از سوی وزیر آموزش و پرورش حل و فصل شود و چالش‌های مقطعی از این دست می‌تواند بخش زیادی از وقت ستاد آموزش و پرورش را صرف امور سیاسی کند. علاوه بر این فرهنگیان به عنوان یکی از مهم‌ترین اقشار فرهنگی در کشور هم اکنون نیاز به وزارتخانه باثباتی دارند که بتواند مسائل معلمان را با طرح‌های مناسبی پیش ببرد. نگاهی که باید به آموزش و پرورش داشته باشیم نگاه ملی است. در ادامه این یادداشت می خوانیم: آموزش و پرورش ایران هم ‌اکنون با چالش‌های متعددی دست و پنجه نرم می‌کند، بحران مدیریت منابع و نیروی انسانی، ساختار اداری بزرگ آموزش و پرورش و تمرکزگرایی بالای این وزارتخانه در واقع چالش‌هایی است که باید در یک محیط با ثبات و منطقی از سوی وزیر آموزش و پرورش حل و فصل شود و چالش‌های مقطعی از این دست می‌تواند بخش زیادی از وقت ستاد آموزش و پرورش را صرف امور سیاسی کند. علاوه بر این فرهنگیان به عنوان یکی از مهم‌ترین اقشار فرهنگی در کشور هم اکنون نیاز به وزارتخانه باثباتی دارند که بتواند مسائل معلمان را با طرح‌های مناسبی پیش ببرد.روزنامه «شرق» با درج یادداشتی با عنوان «شبکه مفهومی در آموزش‌وپرورش با فاوا» نوشت: مسوولیت ‌های آموزش ‌وپرورش هر کشور و موسسه ‌ها و نهادهای آموزشی در عصر جهانی‌شدن دست ‌خوش تغییرات و دگرگونی ‌های عمیق فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فناوری‌های نوپدید و به‌خصوص پیدایش فضای مجازی شده که برای همه کشورها در زمره موضوعات با اولویت اصلی و جزء مسائل بسیار حساس است، چراکه آموزش‌وپرورش و نهادهای آموزشی و تربیتی از یک ‌سو باید نقش فعلی خود را برای پاسخ‌گویی به نیازها، ویژگی‌ها و اولویت‌های دولت و ملت حفظ کرده و از سوی دیگر برای دستیابی به توسعه و تربیت شهروندان امروزی و آینده در تراز کیفیت جهانی و پاسخ‌گویی به نیازهای بازار جهانی در یک فضای گسترده و کمتر مدیریت ‌پذیر اما با رویکرد فضای ایمن و سلامت یادگیری، با همه کشورها و سامانه‌های آموزشی همکاری و رقابت مستمر داشته باشند.در ادامه این یادداشت که به قلم خسرو سلجوقی عضو هیات ‌عامل سازمان فناوری اطلاعات ایران نگاشته شد،‌ می خوانیم: چاره‌ای جز شناخت دقیق و عالمانه از وضعیت فعلی و پیش‌رو و نیز رصد آینده یا به‌عبارت بهتر آینده ‌پژوهی و آینده ‌نگاری در کسب و تولید دانش و اطلاعات، خلاقیت، نوآوری و تربیت نسل تمدن ‌ساز برای زمان حال و آینده نیست. یکی دیگر از چالش ‌های برنامه جهانی ‌هزاره سوم، حکمرانی جهانی فناوری اطلاعات است که از چالش‌های اصلی و تأثیرگذار جدی برای همه برنامه‌های توسعه به‌خصوص آموزش‌ وپرورش کشورها محسوب می‌شود. روزنامه «اعتماد» در مطلبی با عنوان «ایفای نقش معلمی و ضرورت شناخت ابعاد و ساحت ‌های متعلمان»‌ به ارایه گزارشی درباره نقش آموزش و پرورش در تربیت کودکان و نوجوانان پرداخت و آورد: تربیت هر چند موضوع عام و فراگیر و مهمی است اما متاسفانه کمتر به تناسب این اهمیت مورد توجه قرار می‌گیرد؛ کم توجهی‌‌ای که هزینه‌ها و تبعات فراوانی را به‌دنبال داشته و دارد؛ بسیاری از آسیب‌های اجتماعی ریشه در دوران کودکی و نوجوانی دارد که فرد آسیب دیده یا در شرایط نامناسب تربیتی قرار داشته یا در معرض روش‌های نامناسب تربیتی بوده است لذا اگر مسائل و مشکلات را در ابعاد مختلف اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی بخواهیم بررسی کنیم به یک نقطه مشترک می‌رسیم و آن نقطه این است که ریشه همه مشکلات در شرایط و روش‌های تربیتی نامناسب نهفته است. در ادامه این گزارش آمده است: برای داشتن یک زندگی مطلوب «اینجا کمال مطلوب و آرمانی را نمی‌گویم»، نیاز به رفع بعضی مشکلات بیرونی و بعضی مشکلات درونی داریم. آموزش و پرورش می‌خواهد به دومی بپردازد. مقصودم نهاد آموزش و پرورش است که شامل وزارت آموزش و پرورش، وزارت آموزش عالی، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، رادیو، تلویزیون، مطبوعات، سازمان تبلیغات اسلامی، دفتر تبلیغات اسلامی، خطبا، سخنرانان، ائمه جمعه و همه کسانی که آگاهانه یا ناآگاهانه، خواسته یا ناخواسته ما را آموزش و پرورش می‌دهند و روی ذهن و ضمیر مخاطبان تاثیر می‌گذارند، می‌شود. ** اهمیت کتابخوانی و لزوم توجه به آن فرهنگ، محوری ‌ترین برگ هویتی یک ملت محسوب می‌شود و یکی از راه ‌های مهم توسعه فرهنگی اهمیت دادن به مساله کتاب، کتاب ‌خوانی و ترویج مطالعه در جامعه، خصوصا در میان جوانان و نوجوانان است. در واقع از شاخص ‌های مهم توسعه ‌یافتگی هر جامعه سرانه مطالعه، میزان تولید و مصرف اطلاعات و کالاهای فرهنگی در آن جامعه است و بنابر اهمیت این مساله دولت‌ ها و سیاست‌گذاران برنامه ‌ریزی‌ هایی در این رابطه صورت داده‌اند. اهمیت توجه به این مقوله باعث شد تا روزنامه های امروز در گزارش ها و یادداشت هایی به آن بپردازند. روزنامه «جوان» در گزارشی با عنوان «درس می خوانیم کتاب نمی خوانیم!» جایگاه کمرنگ مطالعه و پژوهش در جامعه را بررسی کرد و نوشت: جوامعی که در آن سرانه مطالعه بالاتر از میانگین جهانی است جوامعی پیشرو از نظر علمی و صنعتی هستند، چرا که اگر در جامعه ای پیشرفت و پویایی وجود داشته باشد بی هیچ تردیدی آن پیشرفت و پویایی به سطح آگاهی و دانش نیروی انسانی آن بستگی دارد یا بع عبارت بهتر یکی از مهم ترین مولفه های کیفیت نیروی انسانی آن جامعه سطح دانش و مهارت آنهاست. در ادامه این گزارش آمده است: باید بدانیم در جامعه ای که سرانه مطالعه بیشتر است که مردمش ذهنیتی پرسشگر و فعال داشته باشند و از این منظر اگر به تاریخ رجوع کنیم به عینه خواهیم دید جوامعهی دارای بیشترین فیلسوفان و متفکران بوده اند که مردمش ذهنیتی پرسشگر و خلاق داشته اند. نهاد خانواده نقشی بی بدیل دارد زیرا کودکانی اهل مطالعه خواهند بود که والدینشان اهل مطالعه باشند. این روزنامه همچنین در گزارشی با عنوان «دوستی کودک و کتاب را پایدار کنیم» با ارایه چند پیشنهاد برای انس فرزندان با یار مهربان نوشت: شنیدن این موضوع که سرانه مطالعه کتاب در ایران برای هر نفر 2 تا 7 دقیقه در شبانه روز است بی شک قابل تامل و توجه است. اگر سعی کنیم از سنین پایین کودکان به جای جذب کردن آنها به انواع بازی های رایانه و تبلت و ... فرزندانمان را با کتاب ها مانوس کنیم دوستی عمیقی بین آنان و کتاب به وجود می آوریم که این رفاقت در تمام دوران تحصیلی و سنین مختلف عمق بیشتر و مهم تری پیدا می کند. در ادامه این گزارش آمده است: کتاب باعث به دست آوردن و افزایش میزان اعتماد به نفس، جرات و خودباوری افراد می شود. کتاب ابزاری برای وادار کردن ما به تفکر درباره موضوعات و مقوله های متفاوت به منظور افزایش میزان خلاقیت افراد و هدایت جامعه به سمت رشد و خودباوری، شکوفایی و استقلال است. والدین هفته ای یک بار یا دوهفته ای یک بار همراه فرزندان خود به کتاب فروشی رفته و به آنها اجازه دهند دقایقی ذهن و فکر خود را درگیر و غرق تفکر درباره کتاب کنند.روزنامه «جام جم» در مطلبی با عنوان «پنجشنبه ‌های کتابخوانی با بچه‌های روستا» به گفت وگو با روحانی جوانی که برای بچه ‌های روستاهای محروم کتاب می‌خواند پرداخت و نوشت: ششمین روز هفته برای بچه‌های روستاهای محروم استان کهگیلویه و بویراحمد، رنگ دیگری دارد؛ پنجشنبه‌ها برای این بچه‌ها با یک طعم ماندگار همراه است؛ مزه کتاب می‌دهد و کتابخوانی. تصویر جلسات کتابخوانی شما برای کودکان روستاهای محروم مدتی است در فضای مجازی دست به دست می‌شود. چطور شد به فکر انجام این کار افتادید؟ از وقتی دوباره به شهر خودم یعنی دهدشت برگشتم، یعنی از چهار سال پیش، دیدم نوجوان‌ها و جوان‌هایی که با آنها برخورد می‌کنم، خیلی اهل مطالعه نیستند و شوق و ذوقی برای کتاب خواندن ندارند. با خودم گفتم، طبیعتا این که یک نفر را بخواهم در سن جوانی به کتاب علاقه‌مند کنم، کار سختی است،‌ نه این‌که غیرممکن باشد، اما سخت است. در ادامه این گفت وگو می خوانیم: چطور شد این فعالیت به روستاهای محروم و بچه‌های روستایی کشیده شد؟ با دوستانی آشنا شدم که از دسترسی نداشتن بچه‌های روستایی مناطق محروم به حداقل امکانات صحبت می‌کردند. دیدم بین این همه مشکل مادی دیگر برای این بچه‌ها کتاب یک کالای فانتزی محسوب می‌شود و احتمالا کسی به کتاب دسترسی ندارد. به همین دلیل تصمیم گرفتم همین فعالیت کتابخوانی را با بچه‌های این روستاها داشته باشم. روزنامه «فرهیختگان»‌ در مطلبی با عنوان «مرغ همسایه غاز است» درباره چالش غلبه کتاب ‌های خارجی در بازار کتاب به گفت ‌وگو با جعفر ابراهیمی‌ نصر متخلص به شاهد، شاعر و نویسنده و کارشناس ادبیات کودک و نوجوان پرداخت و آورد: کودکان و نوجوانان این روزها از کتاب‌های خارجی استقبال بیشتری می‌کنند تا ایرانی. شما علت این ماجرا را در چه می‌دانید؟ دقیقا این رویکردی است که ناشران دارند برای اینکه سود تجاری ببرند. چون وضعیت کتاب بحرانی است و ناشران هم برایشان صرف نمی‌کند کتاب را از نویسنده ایرانی بگیرند و برایش خرج کنند. در نهایت مردم هم مثل سابق خیلی کتاب نخرند و کتاب دست‌شان بماند و چون دولت هم هیچ تمهیدی در این مورد نیندیشیده و کاری و کمکی نکرده و اگر هم بکند خیلی کمرنگ است خب ناشران هم به خصوص ناشران تازه کار، ناچارا سراغ کتاب‌های خارجی می‌روند.در ادامه این گفت وگو آمده است: در واقع نظر شما این است که عرضه بیش از حد کتاب خارجی توسط ناشر باعث این مساله شده است؟ ناشران کمتر می‌خواهند هزینه کنند. بنابر‌این کتاب‌هایی را که تصویری است و هزینه کمی دارد‌، انتخاب می‌کنند؛ چون هزینه تصویرگری و صفحه‌آرایی و تالیف هم نمی‌دهند. از طرفی سراغ کتاب ‌هایی می‌روند که در نمایشگاه‌های خارجی عرضه می‌شود و آنها را با قیمت اندکی چاپ می‌کنند. مردم هم معمولا گرایش بیشتری به جنس‌های خارجی دارند و بیشتر هم فکر می‌کنند همه چیز خارجی‌اش خوب است و آنهایی که آگاهی ندارند برای بچه‌هایشان می‌خرند. آنان فکر می‌کنند مرغ همسایه غاز است.** هدفمند بودن و تاثیر آن بر زندگی فردیزندگی با برنامه و خلاقانه نیازمند آن است که نخست اهداف زندگی مشخص شوند، زیرا بدون هدف سراسر زندگی بیهوده خواهد بود، هر برنامه ای تعیین مسیر حرکتی است از یک مبدأ که در آن قرار گرفته ایم. وقتی از زندگی با برنامه سخن به میان می آید مقصود نظم و هدفمندی است. تنها زمانی می توانیم در هر مقام و موقعیت رشد کنیم که برای انجام هر کار، به جای مصلحت جویی از دیگران و یا استفاده از کتاب های راهنما، با برنامه ریزی خود و اندیشه خلاقانه جلو برویم. اهمیت این موضوع باعث شد روزنامه های امروز به آن بپردازند.روزنامه «آرمان» در گزارشی با عنوان «نکاتی برای رسیدن به هدف» نوشت: شاید شما هم دیگر انگیزه‌ای برای رسیدن به هدف ندارید. راه موفقیت را گم کرده‌اید و خود را در اتاقی تاریک احساس می‌کنید که بن بست است و راه فراری نیست. بیشتر مردم برای رفتن به گردش و تفریح برنامه ‌‌ریزی جدی و حساب ‌شده می‌کنند اما گویی هنوز این رسم جا نیفتاده که برای رسیدن به موفقیت نیز، برنام ه‌ریزی ضرورت جدی دارد. البته برنامه ‌ریزی برای اوقات فراغت و تعطیلات بسیار مهم و حتی در دوران نوجوانی و جوانی می‌تواند بسیار سرنوشت ‌ساز باشد؛ اما این ضرورت جدی وجود دارد که همین توجه و برنامه‌ریزی برای رسیدن به موفقیت هم وجود داشته باشد.در ادامه این گزارش می خوانیم:‌ برای این منظور باید اهداف بلندمدت خود را صریحا مشخص کنید، راه‌های رسیدن به آن را تعیین کنید و اهداف کوتاه‌مدتی که در راه رسیدن به اهداف غایی کمکمان می‌کند مشخص کنیم. نوع هدف مهم نیست بلکه مهم تعیین این اهداف و برنامه ‌ریزی برای رسیدن به آنهاست. برای این منظور یک کاغذ بردارید. روزهای هفته را در سطر و اوقات روز را در ستون بنویسید. دقیق مشخص کنید که در هر روز هفته چه کارهایی را انجام می‌دهید. این روزنامه همچنین در مطلبی دیگر با عنوان « برای رسیدن به هدف افکار منفی را تغییر دهید» آورد: ما همان افکارمان هستیم، اگر نتوانیم افکارمان را تغییر دهیم نمی‌توانیم هیچ تغییر دیگری ایجاد کنیم. شما قطاری از افکار دارید که هنگام تنهایی، سکوت و زمانی که غرق در افکارتان هستید سوار آن می‌شوید. ارزشی که برای خودتان قائل هستید و شادی‌هایی که در زندگی دارید همه بستگی به جهتی دارند که قطار به آن سو در حرکت است.اگر واقعا می‌خواهید در زندگی‌تان تغییری ایجاد کنید باید ابتدا ذهن و افکارتان را تغییر دهید و آن را از هر نوع تفکر آزاردهنده‌ای که شما را به عقب می‌راند پاک کنید.در ادامه این گزارش آمده است: به جای آنکه بی‌دلیل فرض را بر بدی خود بگذارید و خویشتن را به خاطر مشکل پیش‌آمده سرزنش کنید، به جای عوامل بسیار متعددی که این مساله را ایجاد کرده‌اند بیندیشید و به جای سرزنش خویش به حل مساله بیندیشید. مقاومت، مقاومت می‌آفریند. اگر شما در برابر تجارب ناراحت‌کننده مقاومت کنید، شما در حقیقت بر روی همان تجارب و احساسات تمرکز کرده‌اید. با تمرکز کردن و فکر کردن به هر تجربه‌ای آن تجربه بیشتر و بیشتر ایجاد می‌شود. آغوشتان را بر روی تجارب ناراحت‌کننده باز کنید. شما تا زمانی که مشخص نکنید چه چیزی را نمی‌خواهید، خواستنی‌های واقعی‌تان آشکار نخواهد شد. یکی بدون دیگری نخواهد بود. دائما تمرکزتان را بر روی آن چیزی که می‌خواهید، تغییر دهید تا به اهدافتان برسید. روزنامه «فرصت امروز» در گزارشی با عنوان «گام به گام تا بهترین بودن» آورد: چیزی که امروزه «مطلوب» است، لزوما برای کار شما «مورد نیاز» نیست. بین این دو موضوع، تفاوت بسیاری وجود دارد. طبق نظرSeth Godin ، اگر هدف خود را «فوق العاده» بودن قرار دهید، پس شروع کردن کاری بس دشوار خواهد بود. یادگیری از تجربیات دیگران، روشی مناسب است. ولی شرایط خود را با شرایط فرد موفقی که از تجربیات او بهره می برید، مقایسه کنید. گاهی اوقات احساس خواهید کرد که بسیاری از منابع گذشته در دسترس شما نیستند تا برای شروع کار خود از آنها استفاده کنید. در ادامه این گزارش آمده است: گاهی اوقات بسیاری از اهداف خود را کنار می گذارید. علت اصلی این است که به دنبال مطلوب گرایی یا کمال بوده اید. از عادات نامناسب و هر چند کوچک خود دوری کنید، زیرا شما را به سمت شکست سوق می دهند. بر هم زدن نظم و هماهنگی برای تان مشکل ساز خواهد بود، ولی هرگز اجازه ندهید که «کمال گرایی» آن هم در ابتدای کار، شما را از شروع کردن باز دارد. یک شروع با نقص می تواند رشد کند و به موفقیت برسد، ولی وسواس داشتن برای یک طرح کامل شما را به جایی نمی رساند. روزنامه «دنیای حقوق» در گزارشی با عنوان « برای‌ خوشبختی‌ و موفقیت‌ چه‌ کنیم‌؟» نوشت:‌ در راه ‌رسیدن‌ به‌ هر هدف‌ می‌توانیم‌ به‌ شهامت‌ و اراده ‌قوی‌تر دست‌ یابیم‌، برقدرت‌ متقاعد سازی‌ خویش‌بیفزاییم‌، انضباط فردی‌ را بیاموزیم‌، توان‌ و طاقت‌خویش‌ را افزایش‌ دهیم‌ و اعتماد به‌ نفس‌ خودرابالا ببریم‌.همیشه‌ به‌ موفقیت‌ و پیروزی‌ باور داشته ‌باشید و به‌ خود تلقین‌ کنید که‌ «من‌ می‌توانم‌» ، «من‌موفق‌ خواهم‌ شد» فکر ناکامی‌ را از سر بیرون ‌برانید چون‌ طرز تفکر شما، شما را به‌ سوی ‌خوشبختی‌ سوق‌ خواهد داد. آنها می‌دانند که‌ تصحیح‌ مداوم‌ وپیوسته‌، راه‌ رسیدن‌ به‌ اهداف‌ است‌، در این‌ باره‌بارها از مسیر منحرف‌ می‌شوند، اشتباه‌ را اصلاح‌می‌کنند و دوباره‌ به‌ راه‌ اصلی‌ بر می‌گردند. در ادامه این مطلب می خوانیم: بنابراین‌ با مشکلات‌ مبارزه‌ کنید و آنها را باتلاش‌ و کوشش‌ پشت‌ سربگذارید تا در زندگی‌ پیروز شوید. از اشتباهات‌ و شکست‌های‌ خود، درس بگیرید و اشتباه‌ را به‌ منزله‌ یک‌ رویداد بزرگ‌ ونابخشودنی‌ تلقی‌ نکنید و جنبه‌ مثبت‌ آن‌ رادر نظربگیرید. ما از شکست ‌های‌ خود به‌ مراتب‌، بیشتر از پیروزی ‌‌هایمان‌ درس‌ می‌گیریم‌ زیرا وقتی‌ بازنده‌می‌شویم‌ به‌ فکر، تامل‌، تجزیه‌، تحلیل‌ وسازماندهی‌ مجدد می‌پردازیم‌ و طرح ‌ها وتاکتیک ‌های‌ تازه‌ بنا می‌کنیم‌، اما وقتی‌ برنده‌ می‌شویم‌، فقط جشن‌ می‌گیریم‌ و چیز تازه‌ای‌ یادنمی‌گیریم‌ و این‌ خود دلیل‌ دیگری‌ برای‌ گرامی ‌داشتن‌ اشتباهات‌ است‌.*گروه اطلاع رسانیخبرنگار: مریم همتی**انتشار دهنده: شهربانو جمعهپژوهشم**9117**9131

23/01/1396

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 116]