گپ و گفت های انتخاباتی از فضای مجازی تا واقعی-مهری دریکوند**

واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: گپ و گفت های انتخاباتی از فضای مجازی تا واقعی-مهری دریکوند** گاه شمار رسیدن به روز انتخابی سرنوشت ساز را این روزها می توان بخوبی در فضای مجازی و در عالم واقعی مشاهده کرد همانند هر رویداد دیگری که از مدت ها قبل نوید و هیجان آمدنش ابتدا در عالم مجازی جان می گیرد و با شکلی رسمی تر و جدی تر به فضای واقعی گفتمان عادی مردم می رسد.

گپ و گفت های انتخاباتی از فضای مجازی تا واقعی-مهری دریکوند**

تا انتخابات راهی نیست و این گاه شمار تا روزی خاص که نامش هم هیجان و تکاپو در گفتمان های عادی مردم ایجاد می کند را می توان حس کرد.رویدادی که همانند هر واقعه مهم دیگری بعد از طی کردن مراحلی در فضای مجازی و گپ و گفت ها در گروه ها و کانال ها و شبکه های اجتماعی مجازی کم کم راه را به محافل رسمی تر و نشت های تبلیغاتی و سخنرانی می دهد.و البته در این میان همواره وسایل نقلیه عمومی و بخصوص تاکسی ها ، نمود بارزتری از این دیالوگ ها و مباحث از رنگ و بوی انتخاباتی است. برای مردم عادی همان هایی که خودمان هم در شمارشان قرار می گیریم چه به عنوان یک کاربر معمولی شبکه های اجتماعی و چه به عنوان یک مسافر تاکسی، محور اصلی بحث و گفت و گوهای مردمی انتخاباتی و صندوق های رای و به عبارت نزدیک به همان گفتار عامیانه ؛"رای گیری"؛ همیشه یک ریتم دارد و اینکه انتخاب باید انتخابی ؛ اصلح ، بهتر و بهترین و کسی که دردی از مردم درمان کند" باشد.کسی که بر گره کور مشکلات و دغدغه های نان شب و معیشت مردم را چاره اندیشی کند؛ البته حالا دیگر مردم شعارش را زیاد شنیده اند ، بخصوص در آستانه هر انتخاباتی وعده های مشابه را درخاطر دارند و با رجوع به همان تجربه های قبلی، مردم وعده بزرگتر شدن سفره ها و آوردن ثروت های طبیعی این سرزمین بر سر سفره های خود را باور کردند اما حاصل را هم البته به مدد گذر زمان دیده اند.چیزی که دولت تدبیر و امید نیز در همان گزارش صد روز اول خود که بنا بر عهد و پیمانی که با مردم بسته بود به گفت و گوی صریح با مردم پرداخت که به نوعی بیانگر اوضاعی بود که دولت تحویل گرفته می شود و در همان گزارش عنوان شد که سفره مردم 6 درصد خالی تر شده و به عبارتی سفره مردم کوچکتر شده است آنهم در دولتی که با درآمد نفتی بی سابقه پولدارترین دولت به شمار می رود که در عین حال بدهکارترین دولت نیز بود و این بدهکاری به دولت بعدی به ارث می رسد.حال مردم همه اینها را می دانند و دوره های انتخاباتی متعددی را پشت سر گذاشته اند و تا دلت بخواهد تجربه انتخاباتی دارند و در حد و اندازه خود هر کدام کارشناسانی مطلع به موضوع در گفت و گوی های داخل تاکسی و یا شبکه های اجتماعی هستند. اما اگر بخواهم از مردم استان و شهر خودم بگویم می توان گفت؛ آنچه که در گفت و گو های عادی و روزمره مردم در مورد انتخابات وجود دارد فرقی نمی کند انتخابات ریاست جمهوری باشد یا انتخاب نمایندگان مجلس یا شورای شهر و مانند آن، وجه اشترک آن رای گیری و نیاز به رای مردم است.و در این بین، خواسته و مطالبه مردم یک چیز است و آن کم کردن بخشی از مشکلات اقتصادی آنها و در راس آن رفع مشکل بیکاری جوانان ؛ جوانانی که به امید کسب منبعی درآمد راهی دانشگاهها شده اند و بعد از سپری شدن مدت زمانی با مدرک هایی دردرست به سر خانه اول بیکاری برگشته اند.فارغ از اینکه هر کدام این مسئولیت های اجرایی از رئیس جمهور گرفته تا نماینده مجلس و حتی عضو شورای شهر ، اختیارات و توانمندی آنها در پاسخ به خواسته های مردم در چه حد و اندازه ای است اما مردم مطالبات معیشتی و اشتغال را از آنها دارند.اما امسال که با عنوان سال اقتصاد مقاومتی، تولید و اشتغال نام نهاده شده است و از آنجا که اشتغال تنها مطالبه و خواسته مردم بوده است می توان امیدوار بود که با تحقق این شعار بخش قابل توجهی از دغدغه های معیشتی مردم مرتفع خواهد شد.بنا بر آمار رسمی اعلام شده از سوی مرکز آمار ایران، نرخ بیکاری در لرستان در تابستان 1395 به 12 درصد کاهش یافته است که در مقایسه با آمار بیکاری فصل بهار همان سال کاهش 2/3 دهم درصدی را نشان می دهد.بنا بر گرفته کارشناسان این امر نشان دهنده تحقق شعار سال 95 یعنی اقتصاد مقاومتی؛ اقدام و عمل است و امسال نیز با سپردن کار به کاردان می توان به عملی شدن شعار تولید و اشتغال سالی دیگر از جنس اقتصاد مقاومتی امیدوار بود.و این روزها ، شور شرکت و مشارکت در انتخابات را از مدت ها قبل از برگزاری انتخابات می توان در زندگی های افراد ملاحظه کرد چه در فضاهای مجازی در قالب ایجاد گروه ها و کانال های اطلاع رسانی مجازی که در هر کانال و گروهی ، عده ای از هواداران کاندیدای مورد نظر خود را تبلیغ و حمایت می کنند و چه بصورت برگزاری جلسات سخنرانی کاندیداهای شورای شهر و عنوان کردن وظایف و برنامه های پیش روی فرد مورد نظر را می توان دید.و اینکه در فرهنگ مردم این دیار و این سرزمین امید به فردایی و روزگاری بهتر همواره وجود دارد ، فردایی که باید روزگار امروز را از سر گذرانید و به روشنایی تدبیر ها و امیدها اطمینان داشت و دوباره اعتماد کرد تا سفره ای کوچک شده را عده ای وعده رونق آن را داده بودند را خالی تر از قبل تحویل دادند و حالا باید بعد از یک دوره بازسازی به تداوم تدبیرها ، امید داشت.1920/6060خبرنگار:مهری دریکوند**انتشاردهنده: محمد علیدوستی

20/01/1396

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 68]