حفظ کامل ساختار تحریم های ثانویه بانکی در برجام/ خود تحریمی با اجرای برنامه اقدام FATF - پایگاه خبری تحلیلی لنگرنیوز

واضح آرشیو وب فارسی:لنگرنیوز: ایتان در یک یادداشت تحلیلی با اشاره به عدم دسترسی آزادانه به پول نفت به خاطر باقی ماندن تحریم های ثانویه آمریکا در برجام، آورده است: «این پول نمی تواند آزادانه مصرف شود و تنها راه قطعی برای نقد شدن پول های نفت، واردات است».به گزارش پایگاه اطلاع رسانی لنگرخبر ، شبکه کانون های تفکر ایران (ایتان) با انتشار یادداشتی تحلیلی، به بررسی تاثیرات برجام بر تحریم های ثانویه بانکی آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران پرداخت و اعلام کرد: «برجام تغییری در وضعیت تحریم های ثانویه آمریکا ایجاد نکرد. در برجام ساختار تحریم های ثانویه بانکی (زیرساخت های حقوقی و سازوکارهای اعمال) کاملاً حفظ شده است و صرفا مصادیق اعمال آن کاهش پیدا کرده است». در بخشی از این یادداشت تحلیلی درباره آثار باقی ماندن تحریم های ثانویه آمریکا آمده است: «عدم دسترسی آزادانه به پول نفت، مهم ترین اثر باقی ماندن تحریم های ثانویه بانکی و برقرار نشدن روابط بین المللی بانکی است. علی رغم افزایش فروش نفت و در اختیار قرار گرفتن این پول توسط ایران، این پول نمی تواند آزادانه مصرف شود و تنها راه قطعی برای نقد شدن پول های نفت واردات است». شبکه کانون های تفکر ایران با اشاره به تعهد ایران به اجرای «برنامه اقدام» پیشنهادی از سوی FATF اعلام کرده است: «درصورت اجرای کامل بندهای ۲۱و۳۱ «برنامه اقدام»، بازیگران اقتصادی ایرانی غیرتحریمی یا باید با نهادهای تحریمی ایرانی همکاری کنند و در مقابل عدم همکاری بانک های خارجی و قرار گرفتن مجدد در لیست تحریم را تحمل کنند و یا نهادهای تحریمی ایرانی را تحریم کرده و از فضای ایجادشده در پسابرجام استفاده می کنند. طبیعی است که برخی از بازیگران در مواجهه با این وضعیت با انتخاب گزینه دوم اقدام به خودتحریمی می کنند». متن کامل بخش خلاصه و جمع بندی این یادداشت تحلیلی عبارتست از: «آمریکا از سال ۲۰۰۱ و پس از حوادث یازده سپتامبر با تصویب قانون وطن پرستی این اختیار را به وزارت خزانه داری داد تا با مؤسسات مالی خارجی که قواعد نظام بانکی آمریکا را رعایت نمی کنند تحت عنوان مبارزه با پولشویی، برخورد کرده و آنها را تنبیه اقتصادی کند. این اقدام سنگ بنای تحریم های ثانویه بانکی آمریکا علیه سایر کشورها بود. آمریکا به پشتوانه جایگاه خود در اقتصاد جهانی و همچنین جایگاه دلار در تجارت جهانی، قادر به اعمال تحریم های ثانویه بانکی علیه سایر کشورها بدون نیاز به تایید شورای امنیت است. برای آنکه تحریم های بانکی دقیق اجرا شود، باید سیستم بانکی آمریکا امکان شناسایی و رهگیری تراکنش های انجام شده از سوی اهداف تحریمی را داشته باشد تا ضمن برخورد با بانک ها و مؤسسات ارائه دهنده خدمات بانکی به این افراد، بتواند اهداف تحریمی را مشخص و آنها یا افرادی که به نیابت از آنها عمل می کنند را تحریم کند. در ادبیات بانکداری به این موضوع «شناسایی ذی نفع واقعی» می گویند. با اوج گرفتن پرونده هسته ای ایران، آمریکا ایران را اصلی ترین هدف اعمال تحریم های ثانویه بانکی قرارداد. این روند از سال ۲۰۰۶ شروع شد و تا سال ۲۰۱۳ ادامه پیدا کرد. در این مدت حدود ۶۰۰ فرد، نهاد و بانک ایرانی در لیست تحریم های آمریکا قرار گرفت و آمریکا بسیاری از بانک های بزرگ دنیا را جریمه کرد. این جرائم در فاصله بین توافق ژنو و اجرای برجام و پس از اجرای برجام نیز ادامه داشت. برجام تغییری در وضعیت تحریم های ثانویه آمریکا ایجاد نکرد. د ر برجام ساختار تحریم های ثانویه بانکی(زیرساخت های حقوقی و سازوکارهای اعمال) کاملاً حفظ شده است و صرفا مصادیق اعمال آن کاهش پیدا کرده است. علاوه بر این وزارت خزانه داری آمریکا، از بانک ها خواسته تا الزامات شناسایی دقیق مشتری را به عمل آورند تا ذی نفع واقعی نهادهای تحریمی حاضر در SDN LIST نباشند. این موارد در کنار سابقه ذهنی جریمه های بانکی عامل افزایش ریسک همکاری با ایران شده است و در نتیجه، موجب عدم برقراری روابط کارگزاری بانکی، پس از اجرای برجام شده است، که بر رفع سایر تحریم ها نیز اثرگذاشته است. عدم دسترسی آزادانه به پول نفت، مهم ترین اثر باقی ماندن تحریم های ثانویه بانکی و برقرار نشدن روابط بین المللی بانکی است. علی رغم افزایش فروش نفت و در اختیار قرار گرفتن این پول توسط ایران، این پول نمی تواند آزادانه مصرف شود و تنها راه قطعی برای نقد شدن پول های نفت، واردات است. مسئولین علت عدم همکاری بانک های خارجی با ایران را قرار داشتن نام ایران در لیست سیاه FATF اعلام کردند. بر اساس همین تحلیل ایران روابط خود با FATF را گسترش داد. در تیرماه سال ۹۵ پس از تعهد ایران به اجرای «برنامه اقدام» پیشنهادی از سوی FATF، این گروه وضعیت ایران در لیست سیاه را برای مدت ۱۲ ماه به حالت تعلیق درآورد. بندهای ۲۱ و ۳۱ برنامه اقدام مربوط به شناسایی و به اشتراک گذاری اطلاعات مربوط به ذی نفع واقعی است، که تهدیدکننده جدی امنیت ملی است. درصورت اجرای کامل بندهای ۲۱وو۳۱ «برنامه اقدام»، بازیگران اقتصادی ایرانی غیرتحریمی یا باید با نهادهای تحریمی ایرانی همکاری کنند و در مقابل عدم همکاری بانک های خارجی و قرار گرفتن مجدد در لیست تحریم را تحمل کنند و یا نهادهای تحریمی ایرانی را تحریم کرده و از فضای ایجادشده در پسابرجام استفاده می کنند. طبیعی است که برخی از بازیگران در مواجه با این وضعیت با انتخاب گزینه دوم اقدام به خودتحریمی می کنند». متن کامل این یادداشت تحلیلی ایتان با عنوان «بررسی تاثیرات برجام بر تحریم های ثانویه بانکی آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران» از اینجا قابل دریافت است. انتهای پیام/

شنبه ، ۳تیر۱۳۹۶

[مشاهده متن کامل خبر]

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: لنگرنیوز]

[مشاهده در: www.langarnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 88]