چرا فضای جامعه، هنوز انتخاباتی نیست؟ - سایت خبری آذرقلم

واضح آرشیو وب فارسی:آذرقلم: آذرقلم: برخی کارشناسان دلیل گرم نبودن فضای انتخابات را احتمال بالای پیروزی حسن روحانی در انتخابات پیش رو و نبود چهره ای رقیب و مؤثر در برابر او می دانند که درواقع انگیزه بخشی از جریان اصولگرا برای اقدامات انتخاباتی را از میان برده است؛ همین مسئله احتمالا در سردی فضای انتخاباتی نیز بی تأثیر نبوده است. به گزارش […]آذرقلم: برخی کارشناسان دلیل گرم نبودن فضای انتخابات را احتمال بالای پیروزی حسن روحانی در انتخابات پیش رو و نبود چهره ای رقیب و مؤثر در برابر او می دانند که درواقع انگیزه بخشی از جریان اصولگرا برای اقدامات انتخاباتی را از میان برده است؛ همین مسئله احتمالا در سردی فضای انتخاباتی نیز بی تأثیر نبوده است. به گزارش آذرقلم به نقل از شرق، توجه به مصاحبه ها و گفته های چهره های سیاسی اصولگرا در این ارتباط نیز این فرض را بیش از پیش قوت می بخشد. چنان که علی کیهانیان، دبیرکل جمعیت حامیان انقلاب اسلامی، گفته است: «سعید جلیلی، محمدباقر قالیباف، مهرداد بذرپاش، پرویز فتاح و محسن رضایی شانسی برای پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری آتی ندارند و رقیب اصلی روحانی فردی از نزدیکان احمدی نژاد است». برخی تحلیلگران بر این باورند اصولگرایان که شانس خود برای پیروزی در انتخابات را اندک می دانند، با معرفی نامزدهای متعدد، دست کم به دنبال کاهش آرای روحانی در هم سنجی با انتخابات پیشین هستند. مرتضی مبلغ معاون سیاسی وزارت کشور در دولت اصلاحات در نشست هم اندیشی اصلاح طلبان اصفهان گفت: «با تمام تلاشی که جناح رقیب در جهت تخریب دولت انجام می دهد اما رقیب جدی برای رقابت با حسن روحانی در انتخابات پیش رو ندارد. راهبرد اصلی آنها مأیوس کردن مردم است تا مشارکت مردم در انتخابات کاهش پیدا کند و در این صورت شانس پیروزی داشته باشند». از سوی دیگر توجه به این نکته ضروری است که حزب کارگزاران سازندگی که حامی اصلی دولت محسوب می شود، از معرفی نامزد پوششی برای روحانی در انتخابات ١٣٩۶ دفاع کرده است؛ غلامحسین کرباسچی در همین زمینه می گوید: «در فرایند انتخابات هر اتفاقی، قابل پیش بینی است و نمی توان در میان راه از آن بازگشت یا عقب کشید. این مسئله ای است که در گذشته هم وجود داشته؛ همان سال ٧۶ با وجود آنکه رقابت و تضاد میان آقایان ناطق نوری و خاتمی چندان شدید نبود، گزینه هایی مانند آقای ری شهری و مرحوم حبیبی نیز مطرح بودند. اینکه در کنار کاندیدای اصلی، گزینه های جایگزین احتمالی مطرح می شوند» و در ادامه نیز یادآور می شود: «نکته دیگری که ضرورت معرفی کاندیدای پوششی را نشان می دهد، این است که آقای روحانی در فرایند تبلیغات انتخاباتی و مناظره های احتمالی چقدر می تواند همه موارد را مطرح کند یا اگر در جناح رقیب چند کاندیدای حراف و پرگو وجود داشته باشد و ایشان به تنهایی بخواهد پاسخ آنها را بدهد، کار دشواری است. این فرصتی است که در فضای انتخاباتی یک یا دو نفر در کنار آقای رئیس جمهور از دولت و عملکرد آن دفاع کنند و واقعیت ها را به مردم نشان دهند و در چند شب مانده به انتخابات به مردم اعلام کنند حامی دولت اند و به نفع رئیس جمهوری کنار می روند». علاوه بر مؤثربودن روحانی و نبود چهره مؤثر در جناح رقیب، بسیاری مذاکرات هسته ای و در واقع برجام را نقطه قوت عملکرد دولت روحانی می دانند و اعتقاد دارند همین امر سبد رأی روحانی را پر کرده و زمینه برای رأی آوری او را فراهم می کند و در نتیجه برای چهار سال دیگر او در پاستور ماندگار خواهد شد. علاوه بر اینها، مشخص نشدن راهبردها و نامزدهای انتخاباتی اصولگرایان و کم کاری رسانه های این جریان نیز در این امر تأثیر داشته اند. بسیاری از کارشناسان سیاسی عقیده دارند که تداوم ائتلاف اعتدال گرایان و اصلاح طلبان در انتخابات پیش رو، کارنامه مثبت عملکرد دولت در حوزه های سیاست خارجی و داخلی، طرح تحول سلامت، تشتت در اردوگاه اصولگرایی و مسیر دشوار اصولگرایان برای دستیابی به اجماع، عناصری هستند که گمانه پیروزی روحانی در انتخابات را تقویت می کنند. از دید این تحلیلگران، چنین برآوردی نزد جریان های سیاسی اعم از اصولگرا، اصلاح طلب و اعتدال گرا، آنها را از تمایل و خواست برای اقدام و تحرک در انتخابات باز می دارد. این بخشی از ماجراست که به آن اشاره شد اما بخش دیگر در فضای انتخاباتی به نبود نشاط اجتماعی بر می گردد؛ چنان که عبدالله ناصری، از فعالان سیاسی اصلاح طلب در همین زمینه اظهار می کند: «ایجاد فضای سیاسی در فصل انتخابات، نیازمند پیش زمینه هایی از جمله نشاط اجتماعی است. نشاطی که درون زندگی افراد و زیست اجتماعی آنان وجود داشته باشد. اگرچه در ایام انتخابات باید نوعی نشاط اجتماعی حتی به شکل موقت در جامعه ایرانی دیده شود». از طرفی مشکلات اقتصادی و وضعیت معیشت مردم و همچنین حوادثی نظیر پلاسکو، برخورد دو قطار و پرونده های فساد مالی، همه و همه سبب می شوند افکار عمومی از بحث انتخابات منحرف شوند و بیشتر سر در لاک خود فرو ببرند. با توجه به فاصله کوتاهی که تا انتخابات وجود دارد؛ راه حل هایی برای رهایی از این فضا قابل ترسیم است؛ چنان که عارف رئیس فراکسیون امید در کنگره سالانه حزب ترقی ایران می گوید: «باید به سمت احزاب تأثیرگذار و فراگیر برویم که زمانی نگاهشان مطرح می شود که زمینه تحقق آن نیز در کشور فراهم باشد. باید در این مسیر حرکت کنیم که به اعتقاد من راهبرد کلی نخبگان و دلسوزان هم باید به همین سمت باشد؛ به سمت رسیدن به احزابی که بتوانند بخش بزرگی از مردم را نمایندگی کنند. بناست مردم حرف آخر را بزنند و این در صندوق های رأی نمود پیدا می کند».

شنبه ، ۳تیر۱۳۹۶

[مشاهده متن کامل خبر]

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: آذرقلم]

[مشاهده در: www.azargalam.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]