واضح آرشیو وب فارسی:روزنامه شهرآرا: بر طبق آمار اعلام شده هم اکنون بیش از ۵۴ میلیون گوشی هوشمند در کشور موجود است. آمار خوش بینانه از ٧٠ درصد قاچاق موبایل و به عبارتی بازار داغ ٣٨میلیون گوشی هوشمند قاچاق در این چهار سال سخن می گوید. آمار بدبینانه هم متأسفانه از بالای ٩٠ درصد قاچاق؛ آخرین آماری که حسین غروی، عضو هیئت مدیره فدراسیون واردات ایران به تازگی از آن پرده برداشت و نشان داد که این خانه های مجازی از پای بست ویران است. زمانی که ١٠ تا ١۵ درصد واردات از راه های غیرقانونی صورت بگیرد، می توان بر ضعف فرآیندها معترف بود اما آمار ٧٠ تا ٩٠ درصدی قاچاق در این بازار عملا شک و شبهه ها را بیش از فرآیند، به سوی فساد مدیران و رانت های خاص سوق می دهد. حال گوشی هایی که از بدو ورود به حرام و شبهه آغشته شده اند، در مصرف و در دستان کاربران چه سرانجامی خواهند داشت؟ در عصری که «شهروند» (سیتیزن) هویت خود را به «شبکه وند» (نِتیزن) دگرگون شده می یابد، باید نسبت افراد حاضر در این دنیای مجازی- شبکه وندان- را با خود و دنیای پیرامونشان دوباره سنجید. آیا عقل و اخلاق در محیط شبکه با محیط شهر یکی است یا اینکه افراد برای پا گذاشتن به دنیای صفر و یک، جامه عوض می کنند و «فکر و ذکر» آنان دیگر نسبتی با دنیای قبلی شان ندارد؟ آنچه که جمیع کارشناسان و متخصصان به آن معتقدند، این است که محیط جدید، اقتضائات و شرایط جدید دارد. لذا باید نسبت به محیط سایبری احاطه بیشتری یافت تا بتوان مولفه های تأثیرگذار بر هویت فردی و اجتماعی را بازشناخت. مرزهای تفکر و اخلاق در فضای مجازی جابه جا شده و نوع خاصی از فکر و رویکرد خاصی از اخلاق را در آن جاری می سازد. کاربر دنیای مجازی معمولا بیش از تفکرِ خود به دانش انباشته شده در محیط وب اتکا دارد و این آرشیو و انبان اطلاعات در حافظه گوشی یا هارد رایانه باعث آرامش کاذب در افراد می شود؛ به گونه ای که احساس می کنند هر وقت هر چه بخواهند را می توانند بیابند لذا کمتر زحمت حفظ کردن و به یاد آوردن می کشند. از سوی دیگر باید به بمباران اطلاعاتی اشاره کرد که آرام آرام افراد را از تحلیل اطلاعات، صرفا به نقل داده ها فرو می کاهد. افرادی که نَقل روزمره شان تنها خبر و مطالب دیده شده در محیط سایبری است، نه اولویت بخشی و فهم و تحلیل آن ها. از سوی دیگر آسیب های اخلاقی در دنیای مجازی نیز باید مورد توجه باشد. پوشاندن و سِتر هویت در فضای مجازی باعث می شود گرگ در جای میش بنشیند و مترصد فرصتی برای فربه شدن از جهل یا غفلت کاربران کم مهارت یا بی مهارت سایبری باشد. از سوی دیگر دامنه ارتباطات بر مبنای نیازهای انباشته شده و جواب داده نشده جوانان به سوی هرزگی و زیر پا گذاشتن اخلاق سوق پیدا می کند. چت ها و گفتگوهایی که عملا جواب گوی نیاز درازمدت جوانان نیست اما در کوتاه مدت برای بعضی به صورت کاذب می تواند به عنوان تسکین دهنده عمل کند. همچنین باندهای مافیایی عرضه محصولات غیر قانونی از مواد مخدر، مشروبات تا قرص های روان گردان و سرگرمی های شهوت انگیز هر روز بیش از پیش در فضای مجازی گسترانیده می شود. واقعا باید از مسئولان امر پرسید چه برنامه ای برای کنترل و هدایت فضای مجازی به ویژه در حوزه گوشی های هوشمند دارند. شاید باورش برای شما سخت باشد اما بر طبق آمار دادستان کل کشور هر هفته حدود ٢٠ هزار کانال منحرف و فاسد در فضای تلگرام مسدود می شود یعنی ماهانه ٨٠ هزار و سالانه حدود یک میلیون کانال! اژدهای هفت سری که هر چه با او به جنگ و مقابله بپردازید، باز خود را احیا می کند و نمی گذارد آسوده باشید. همه آنچه گفته شد، نشان می دهد که ذکر به معنای یادآوری و به یاد داشتن اینکه ما چه هستیم و برای چه خلق شده ایم با فکر و اندیشیدن به اتفاقات و رویدادها در فضای مجازی به سمت اختلال و غفلت میل پیدا می کند. جدای اینکه مسئولان چه تجهیزات و سپرهایی برای کاهش آسیب ها و خطرات در اختیار کاربران مردمی قرار داده اند، باید به مسئولیت خود و خودکنترلی اعتقاد جدی پیدا کرد. وادادگی در عرصه مجازی یعنی بهره مند نشدن از قانون، مهارت و حساسیت در رفتار خود، خانواده و اطرافیان. اولین گام این است که از مصرف کنندگی فاصله گرفت و به تولیدکنندگی رسید. باید دست به کار شد نه اینکه دست روی دست گذاشت. برای رفتار مجازی خود قانون تعریف کنید. قانون زمانی، قانون مکانی و ... . مهارت ها را افزایش دهید. کمتر فوروارد- ارجاع- دهید و بیشتر به محتوا فکر کنید. باید مواظب باشید مبادا هوش شما در موبایل هوشمند شما خلاصه شود و عملا خودتان تهی از ذکر و فکر باشید. محمد لسانی
چهارشنبه ، ۳۱خرداد۱۳۹۶
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روزنامه شهرآرا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 59]