رییس جمهور روحانی؛ کاهش فشار با 5 رفتار

واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: رییس جمهور روحانی؛ کاهش فشار با 5 رفتار
هر چند بار زیادی بر دوش روحانی است و راه او ناهموار به نظر می رسد اما او می تواند از شدت این فشار بکاهد وبرای این منظور 5 راهکار پیشنهاد شده است...
عصر ایران؛ مهرداد خدیر- از انتخابات ریاست جمهوری و اعلام پیروزی حسن روحانی تنها یک ماه می گذرد و هنوز دو آیین امضا و سوگند (تنفیذ و تحلیف) نیز برگزار نشده و بیش از یک ماه باقی مانده اما این احساس در جامعه درگرفته که روحانی از همه سو زیر فشار است و انگار باری سنگین تر از دوره اول بر دوش او قرار گرفته است.

این گفتار نمی خواهد دلایل این فشار را بررسد یا به این موضوع بپردازد که ناشی از تحولات منطقه است یا جهان یا از داخل متوجه اوست بلکه برآن است چند امکان را که از شدت فشار می کاهد یا بار را تقسیم می کند برشمرد:

1- دولتی همراه تر و هم سوتر می تواند بخشی از بار را توزیع کند. هر قدر روحانی در انتخاب 20 وزیر و معاونان رییس جمهوری دقیق تر عمل کند فشار کمتری را متحمل خواهد شد.

ممکن است گفته شود انتخاب یا معرفی برخی شاید به عکس موجب فشار بیشتر شود اما منظور در اینجا توان حمل بار توسط وزیر مربوطه است تا رییس جمهور ناگزیر نباشد کاستی های او را جبران کند.

همگان دیدند که معاون اول چگونه در مناظره ها به یاری روحانی آمد. نمی خواهیم بگوییم حسن روحانی وام دار اسحاق جهانگیری است اما کیست که بتواند نقش معاون اول را انکار کند؟

تصور کنید 4 سال قبل فردی ضعیف را به جای او برگزیده بود. هم در هدایت ماشین عظیم و بوروکراسی دولت دچار مشکل می شد و هم در سه مناظره از این همراهی محروم می ماند.

همان گونه که اسحاق جهانگیری در مناظره ها بخشی از بار را متقبل شد دیگر اعضای کابینه نیز می توانند و باید چنین باشند. خوش بختانه شنیده هایی که از تغییر برخی وزرا به گوش می رسد در این راستاست و نام هایی را می شنویم که به روح اندیشه روحانی نزدیک ترند.

2- راهکار دوم گزارش مستقیم به مردم است. این گزارش باید بدون واسطه و مستقیم باشد و نیاز به مجریان تلویزیونی نیست. هم نخست وزیر دولت موقت و هم نخست وزیر دهه 60 چشم در دوربین و مستقیم با مردم سخن می گفتند.

البته روشن است که بیننده این گزارش ها تنها داخلی ها نیستند و طبعا رییس جمهوری ملاحظات مربوطه را باید اعمال کند. اما بسیاری از امور محرمانه نیستند و اتفاقا طرح آنها شایبه ها را می زداید. اگر تلویزیون نخواهد به این راهکار تن دهد برای انتشار پیام می توان فیلم را در تارنمای ریاست جمهوری قرار داد تا به طرفه العینی در فضای مجازی پخش شود.

3- انتخاب سخنگویی که تمام وقت به این کار بپردازد و عهده دار مسؤولیت دیگری جز دبیری شورای اطلاع رسانی دولت نباشد نیز از بار کنونی می کاهد.

سخنگوی کنونی دولت نیز تلاش خود را به کار می بندد اما بخش اصلی وقت او صرف سازمان برنامه می شود و خواسته یا ناخواسته موضوعات اقتصادی را بر سیاسی و فرهنگی ترجیح می دهد.

یک سخنگوی تمام وقت و علاقه مند به امور سیاسی که نه تنش و سوء تفاهم ایجاد کند و نه مانند سخنگوی وزارت خارجه و دستگاه دیپلماسی بخواهد با الفاظ دیپلماتیک و دوپهلو یا اکتفا به تکذیب پاسخ دهد.

4- اقدام دیگری که بار را تقسیم می کند ارایه لوایح متعدد به مجلس شورای اسلامی است. شاید گفته شود مجلس هم تصویب کند شورای نگهبان رد می کند. این عذر یا بهانه اما پذیرفتنی نیست چون اولا همه لوایح یا همه مفاد هر لایحه مصوب را نمی توان رد کرد. ثانیا در رفت و برگشت از مجمع تشخیص مصلحت نظام هم سر در می آورد.

درست است که فعلا این نهاد بلاتکلیف است و 6 قریب ماه است رییس ندارد اما تکلیف آن به زودی روشن می شود و احتمال حقوقی شدن رییس آن هم هست که در این صورت حسن روحانی هم شاید محتمل است. ثالثا موضوعات لوایح در فضای عمومی و رسانه ای مطرح می شوند و دست اخر این که بسیاری از موضوعات مانند محیط زیست و بحران آب و گردشگری حساسیت های سیاسی چندانی شاید برنیگیزند.

5- بخشی از این بار را تشکل ها و انجمن ها می توانند حمل کنند. جا دارد رییس جمهوری بخشی از وقت خود را به جامعه مدنی اختصاص دهد. دو هزار روزنامه نگار از حسن روحانی حمایت کردند و حالا چشم انتظار ثبت انجمن صنفی روزنامه نگاران استان تهران اند.

اگر رییس جمهور در زمان های مشخص با تشکل ها دیدار داشته باشد نیاز به انتقال پیام از طرق دیگر نیست. این ارتباط نباید نمادین باشد و می تواند شکل مستمر و اجرایی به خود بگیرد و نهادها و صنوف و انجمن های مختلف در نوبت باشند و نتایج آن را لمس کنند.

راهکارها محدود به این 5 فقره نیست اما عجالتا در همین حد این احساس را منتقل می کند که رییس جمهور مسلط تر و متکی تر است به افکار عمومی و قریب 24 میلیون ایرانی که نام او را در روز جمعه 29 اردیبهشت 1396 بر برگه رأی نوشتند و دیگرانی که رای ندادند اما امید دارند...

تاریخ انتشار: ۱۵:۴۰ - ۰۱ تير ۱۳۹۶ - 22 June 2017

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: عصر ایران]

[مشاهده در: www.asriran.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 77]