نباید به سرانجام رساندن مشکلات کولبران در کردستان فراموش شود

واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: آسیب شناس اجتماعی نباید به سرانجام رساندن مشکلات کولبران در کردستان فراموش شود تهران - ایرنا - یک روانشناس و آسیب شناس با بیان این که کولبران در کردستان از اقشار آسیب پذیر جامعه هستند،‌ گفت: نباید به سرانجام رساندن مشکلات کولبران فراموش شود.

مجید ابهری روز پنجشنبه در گفت و گو با خبرنگار اجتماعی ایرنا با اعلام این مطلب افزود:‌ تب طرح ضعیت کولبران به عنوانی یکی از مظلوم ترین و تلاشگرترین افراد جامعه کارگری کشور مدتی پیش در رسانه های مکتوب و مجازی مطرح و چند روزی داغ شد.وی خاطر نشان کرد: در این ارتباط همچنین انتشار ‌ریش و سبیل یخ زده و قندیل بسته یکی از کولبران و عکس یک کولبری که بیماری در صورتش هویدا بود، موجب جلب توجه افکار عمومی، واکنش و حمایت بسیاری از هموطنان مهربان و با عاطفه کشور شد.ابهری گفت : کولبران یا کوله بران افراد زحمتکش ساکن در روستاهای مرزی هستند که به دلیل نداشتن سرمایه کافی یا مهارت حرفه ای حاضر به ترک زادگاه خود نشده و با زندگی و کار مشقت بار ماندن را به رفتن ترجیح دادند.این روانشناس افزود: این قشر محروم، دیروز و امروز به وجود نیامدن اما روشن نیست که موج طرح و گسترش موضوع کولبری با چه اهدافی صورت گرفت و چرا ناگاه به خاموشی گرایید.وی افزود:‌ بعد از انتشار اخبار کولبران، این هموطنان به مشاغل دیگر هدایت نشدند و مورد حمایت قرار نگرفتند اما به هر علت و هدفی که بود حداقل مردم و مسولان با زندگی مرارت بار قشری از اقشار جامعه آشنا شدند.ابهری گفت: این افراد گاه تا صد یا دویست کیلو بار را حمل کرده و بیشتر آنها دچار پارگی دیسک، انحراف مهره های ستون فقرات و دردهای توانفرسای دست و پا می‌ شوند. نامبرده اظهار داشت: این افراد از سر اجبار برخی از اقلام قاچاق و غیر مجاز را به کشور وارد می کنند، اما بیشتر آنها اقلامی مثل چای، پارچه، لاستیک، قطعات یدکی را حمل می‌کنند.این کارشناس حوزه روانشناسی گفت:‌ این افراد گاه برای میانبر زدن مخصوصا از مسیرهای کوهستانی تردد می‌ کنند و به علت نداشتن آشنایی تعادلشان بهم خورده و به دره سقوط می کنند ؛ که این اتفاق موجب قطع نخاع، فلج مادام العمر، ضربه مغزی و حتی مرگ آنان می شود.ابهری آسیب شناس اجتماعی افزود:‌ خانواده و بازماندگان این افراد حتی بعد از مرگ آنان باید خسارت صاحب کالا را پرداخت کنند و باید در نظر داشت که فقدان زیر ساخت های صنعتی و تولیدی در منطقه، استفاده ضعیف از استعداد کشاورزی به علت شرایط جغرافیایی، کمبود سرمایه گذاری و کارآفرینی در نوار مرزی اصلی ترین علت گرایش ساکنان آن به کولبری است.وی افزود: حمایت نکردن نهاد‌های دست اندرکار در قیمت گذاری خدمات، نبود پوشش بیمه و بازنشستگی، نبود امکانات تعاونی مرزنشینی برای ارایه خدمات مشاوره ای و حمایتی؛ موجب استثمار چنین افرادی می شود.این روانشناس افزود: به خاطر فراوانی نیروهای کولبر آنان مجبور به پذیرش دستمزد پیشنهادی می شوند و ضرورت دارد تا موضوع آنان فراموش نشده و تا رسیدن به سرانجام از سوی رسانه ها پیگیری شود. اجتمام**3377*1436*خبرنگار: سمانه زین العابدین*انتشار: داود پورصحت*

10/01/1396

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 70]