موشکهایی که بی اذن خدایگانِ نظام سلطه شلیک شد

واضح آرشیو وب فارسی:الف: «آتش به اختیارِ» ایرانیان /موشکهایی که بی اذن خدایگانِ نظام سلطه شلیک شد
مجتبی زارعی*/

تاریخ انتشار : سه شنبه ۳۰ خرداد ۱۳۹۶ ساعت ۱۷:۵۱

خبرگزاری فارس: «آتش به اختیارِ» ایرانیان در دهکده‌ی جهانی

خبرگزاری فارس: «آتش به اختیارِ» ایرانیان در دهکده‌ی جهانی

موشک های شلیک شده فقط حامل کلاهک ها یا سرهای جنگی نبودند؛ زیرا این شلیک ها تقدّم اندیشه بر عمل و مهندسی انفجار بود؛ نفسِ شلیک و هویت انگیزاننده ی آن با وجود اتوریته ی نظام سلطه حائز اهمیت است؛ زیرا، موشک های ایرانیان، آتش به اختیار بود؛ شلیک کرد اما بی اذن خدایگانِ نظام سلطه!

از موقعی که سیستم فئودالیته به دلیل ارتجاعی بودن زیسته ی غرب، خود را در نظام وستفالیا باز اندیشی کرد و قریب به سیصد سال مناطق مختلف جهان را با استیلایی شبه مدنی روبرو ساخته بود وتا تشکیل نظام امنیت دسته جمعی ، جامعه ی ملل و متعاقبا تا سیستم ابداعی روزولت یعنی همان «« big brothers برادران بزرگتر» ؛ سازمان ملل ، دوران جنگ سرد ، نظام دوقطبی وتا نظم نوین جهانی و نیز تا نظریات هانتینگتن و فوکویاما در مدیریت جهانی ، انسان ها ی آزادیخواه و واحد های سیاسی مستقل چه رنج ها که نکشیدند ؛ چه حقارت ها که تحمل نکردند ؛ چه کاپیتولاسیون ها و چه حق توحش ها که ندادند ؛ چه تحریم ها ، چه جنگ ها و چه تجاوزها که متحمل نشده در این دهکده ی جهانی که بجز اندک جوامعی ، جملگی در برابر خدایگانی و فرعونیتِ آمریکا و شوروی تمکین کردند و... ..... موشک هایی که دوشب قبل به مقر تروریست ها شلیک شد به نظر می رسد توانسته باشد سیر تطوّری امنیت را تغییر داده و فراتر از پارادایم های موجود در نظام جهانی شناسایی شود ؛ با این گزاره ی مقدماتی، می شود گفت موشک های شلیک شده به واقع ، فقط حامل کلاهک ها و یا سرهای جنگی نبودند ؛ زیرا این شلیک ها تقدّم اندیشه بر عمل و مهندسی انفجار بود ؛ نفسِ شلیک و هویت انگیزاننده ی آن با وجود اتوریته ی نظام سلطه حائز اهمیت است؛ زیرا ، موشک های ایرانیان ، آتش به اختیار بود ؛ شلیک کرد اما بی اذن خدایگانِ نظام سلطه ! و من، با این دلیل ، سرِجنگی موشک را در برابر سرِ اندیشگانی موشک های رها شده ، هیچ می دانم . معلوم است که عملیاتِ لیلة القدر سپاه ، ارزش راهبردیِ نظامی داشته و در ضمن‌اش خاطر نشان می کند که بازی های ترقه گونه در ام القرای جهانِ انقلابی هزینه هایی غیر قابل تصور دارد ؛ تصورش موجب تصدیق بود که نفوذ چریکی در تهران مثل بسیاری از کشورهای پیشرفته ی جهان امری خارق العاده نیست و صد البته پیامدهایی گزاف برای گروهک ها یا کشورهای حامی دارد و حتی معلوم است که ایرانیان یادآوری می کنند که دوره ی بزن دررویی گذشته است اما اصلا این همه ی ماجرا نیست !: عمق ماجرا این است که این آتش ، به« اختیار» بود و اعتنایی به ساختارهای غیر عادلانه ی نظام سلطه ندارد ؛ چه ، ایرانیان وقتی دیدند که ماکروفیزیک قدرت ، اداره ی جهان را با استانداردهای خود به نظامی از سلطه و تبعیض تبدیل کرده و وقتی ایرانی به رأی العین می بیند که نظام سلطه ی جهانی ؛ شورای امنیت ، سازمان ملل و همه ی موسسات بااصطلاح جهانی و با اصطلاح جهانشمول را به مثابه ی ابزار تصرف کرده به خدمت می گیرد و با مدیران صنایع تولید ترور، رقص شمشیر را بر پرده ی نمایش جهانی می برد ؛ با توجه به این فهرست های مطوّل از بد عهدی حکمرانان بی صلاحیت نظام سلطه ، بخوبی معلوم است که اختلالی عظیم ، پیچیده و چند وجهی مابین اداره ی جهان و تأمین کرامت انسان و آزادیخواهی ، پیشامد کرده لذا اینجاست که هویت اسلامی - ایرانی با گذار از جهانِ امنیتی شده ی ذیل پارادایم های ارتجاعی سلطه گرانه و فرا نو ، تفسیری جدید از آتش به اختیار را در این دهکده ی جهانی در تراز یک ملت و تمدن بزرگ به رُخ کشیده و آن را به عنوان یک مدل عالمانه ، خردمندانه و البته انقلابی و رهایی بخش به نام تمدن ایرانی به ثبت رساند . با این وصف ، آتش به اختیار ایرانی در دهکده ی جهانی ، برداشتی اجتهادی - سیاسی از سطح و ورژن جدید و متکامل تر از نظریه ی آتش به اختیار طرح شده در جبهه ی نیروهای مردم نهاد ْ انقلاب اسلامی است ؛ در جبهه ی داخلی آتش به اختیار در ذیل نظام اسلامی معنا می یابد زیرا افسران انقلابی ، مسوول ترمیم کسلی ها ، فشلی ها و اختلال ها یی هستند که کارگزاران در رفع آن کوشا نیستند اما ارتقای نظریه ی آتش به اختیار به سطح بین المللی ناظر بر فقدان مشروعیت در حاکمیت جهانی است و در اینجا آتش به اختیار با عنصر « اختیار » ملازمه دارد ؛ یعنی چون هویت ملی و تمدنی ایرانیان در برخی اوقات از سوی حاکمیت جهانی نادیده انگاشته می شود ؛ هویت تمدنی ما با اختیار و اراده ی معطوف به قدرت ، بی اذن کدخدایان خود خوانده ی جهانی عمل خواهد کرد . لذا ، آتش به اختیار در اینجا « آتش به گرا» است ؛ قطب نما و گرا در اینجا نه ضوابط نظام جهانی که« گرای» انقلاب اسلامی است؛ از این رو آتش به اختیار در این سطح بیشتر در دستان کارگزاران دیپلماسی و دفاع فراملی است که بهنگام از عنصر اختیار منبعث از ظرفیت هویت ملی در سطح فرا ملی استفاده می کند ؛ الگوی جدیدی که منطقه و شاید هم جهان را از حیث اندیشه ی امنیت در آستانه ی دوران گذار به وضع جدید امنیتی سوق داده که می توان از آن به گذار از الگوی قدیمی و ارتجاعی مرکز و پیرامون یاد کرد ؛ تا کنون آمریکا - مرکزی و اروپا - مرکزی بصورتی یکسویه به تعریف مؤلفه های امنیت و ضد امنیت در سپهر جهانی پرداخته و «ثبات» و «بی ثباتی» را با توجه به استانداردهای تدوین شده ی خود معنا می بخشیدند . اما با شلیک موشک های شب گذشته ، جمهوری اسلامی ایران که بی اعتناء به نظم سلطه صورت پذیرفت ، موجد گفتمانی جدیدتوأم با مفصل های نو از نظام ایمنی ها و نا امنی ها گردید و مهم تر از همه بازیگران راهبردی جهان را هم به تمکین از خویش وادار کرده و خود به منبع و ملاک مشروعیت در معنا بخشی به « تعریف امنیت » و حصول به آن تبدیل شد ؛ از این رو است که به نظر می رسد کم و زیاد تلفات تروریست ها و تخمین ها در باره ی شناسه های فنی و تکنیکی موشک ها در نسبت سرِ اندیشگی و رهایی بخشیِ موشک ها ؛ داده ها و دستاوردهایی کوچک و فرعی اند ؛ گواینکه اگر تا دیروز سخن از جنگ های نیابتی بوده و نیز خواهد بود اما اقدام دیروز ؛ از حیث اندیشه و عمل ، ایرانیان را رأسا به عنوان یک قدرت فراملی و چه بسا فرامنطقه ای به رسمیت شناخت ؛ کاری که در شرایط عادی با دهها مانع ساختاری و هویتی در داخل و خارج همراه بوده است. تبدیل شدن خبر حمله به پارلمان ایران به خبرِ یک جهان و نیز قرار گرفتن حمله تلافی جویانه ی ایرانیان در صدر اخبار جهان به نظر می رسد با نوعی توجهات و الطاف خفیه ی الهی همراه باشد ؛ از سویی فرماندهی این عملیات نیز که بر عهده ی سپاه پاسداران بود نه صرفا از این رو است که مسوول موشک های راهبردی در کشور بردوش این نهاد است و اوست که صاحب شهرهای موشکی است بلکه به نظر می رسد سپاه به نمایندگی از ایرانیان و بر اساس تکالیف قانون اساسی با شلیک های دیروز ، امنیت پایدار برای دستاوردهای انقلاب اسلامی را تا اعماق منطقه و جهان بسط داده است ؛ یعنی همین زمینه و موضوعی که سبب همجبهگی و ائتلاف اهالی سیاست در جناح های مختلف و حتی سبب خوشآمد و تکریم برخی ناراضیان ایرانی مقیم خارج از کشور گردید . به دیگر سخن ائتلاف گروههای سیاسی داخلی و برخی ناراضیان مقیم خارج از اقدام راهبردی سپاه ، از قضا نشان داد که این هم صدایی ها و هم افزایی های ایران دوستان ، هرگز ، فقط و فقط برای موشک پرانی یا دلبستگی به صِرف جنگجویی نبوده بلکه به نظر می رسد دالّ مرکزی این خوشحالی ها بخاطر سرِغیر جنگی موشک ها ! بوده و آن همانا ضرورت احترام جهان به فرهنگ ، تاریخ و تمدن اسلامی - ایرانی است و چه شگفت آور است هنگامی که همه ی متخصصین جنگ های روانی و حتی برخی سیاستمداران کم هوش وطنی به جای «دشمن ترسی» ، «سپاه ترسی » را در دستور کار خود قرار داده بودند ؛ این نیروی عمیقا ملی ، سبب آزاد سازی استعدادها و امکان های هویت ملی در بین تمامی ایرانیان شده است ؛ کاری که دستگاه دیپلماسی و کادر سیاست خارجی ایران باید از آن به تولید ، تدوین و تألیف کارویژه های مختلف و متنوع و کارامدی در منطقه و جهان بپردازد ؛ در پایان چقدر خوب است برخی جوانان انقلابی و صاحب سلیقه با شبیه سازی حمله به برج های دو قلو ( در فرض توطئه نبودنش ) و پارلمان و حرم امام خمینی (ره ) در آمریکا و ایران و نیز متعاقبا نوع واکنش های دیوانه وار بوش ، پنتاگون، CIA در حملات به افغانستان و نقطه زنی های خردمندانه و جوانمردانه ی سپاه پر افتخار و ملی را با سمبل ها و نمادهای دلچسب به مقایسه بنشینند تا کیفیت جنگ های تجاوزکارانه ی جنگ جویان آمریکا و نیز نوع دفاع مشروع و فضیلت مندانه ی ایرانیان بیش از گذشته نمایان شود . *عضو هیأت علمی اندیشه سیاسی اسلام دانشگاه تربیت مدرس

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: الف]

[مشاهده در: www.alef.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 73]