واضح آرشیو وب فارسی:آخرین خبر: شفقنا/ مسعود سلطانی فر وزیر ورزش و جوانان دریکی از مهم ترین تصمیم های محمدرضا داورزنی را جانشین نصرالله سجادی کرد تا دیگر هیچ ردی از ترکیب گودرزی – سجادی و البته شهریان در ورزات ورزش باقی نماند. از زمانی که محمد رضا داورزنی به عنوان معاون امور قهرمانی و حرفه ای وزارت وزرش انتخاب شده است راه برای تملق بیشتر برخی از مسئولان فدراسیون ها بازتر شده تا جایی که نه تنها شخص داورزنی بلکه اطرافیان او هم به این موضوع اذعان دارند که تملق نسبت به معاون وزیر به شدت زیاد است. با توجه به اینکه در روزهای پایانی سال مجامع فدراسیون ها برگزار می شود این موضوع را می توان در این جلسات هم دید. روسای فدراسیو ن ها و هیات ها در اظهار نظرهای عجیبی به ستایش داورزنی می پردازند. جملاتی که برخی از آن ها بسیار تعجب برانگیز است و از دایره تعریف و تحسین بسیار فراتر رفته است. «والیبال ایران مردی به مانند داورزنی را صدر تاریخ خود فراموش نخواهد کرد.همه چشم امیدشان به درایت رییسی جون دکتر داورزنی است که از این مصیبت ها رهایی یابند. کاش همه ما می توانستیم روزی با این مرد بزرگ کار می کردیم. خوشحالم که وزیر ورزش کاری کرد که ورزش ایران بیش از گذشته از عالمی چون دکتر داورزنی استفاده کند.» این جملات تنها بخشی از صحبت هایی است که در این مدت مسئولان برای راه افتادن کارها و درخواست هایشان خطاب به داورزنی گفته اند. قاعدتا میزان موفقیت محمد رضا داورزنی در فدراسیون والیبال برهیچ کسی پوشیده نیست اما مدح او در این روزها بیشتر از هرموضوعی به چشم می آید. اتفاقی که نه در اخلاق و نه در دین مورد پسند است. حضرت علی (ع) در خطبه 216 نهچ البلاغه می فرمایند: از انحرافات جامعه مسلمانان چاپلوسی سلاطین و پادشاهان بوده است. حضرت علی در پاسخ به شخصی که او را مدح کرد فرمودند: من را مدح نکنید. فکر نکنید من از این تعریف و تمجیدها خوشم می آید. من یکی از بندگان خدا هستم و این طور نیست که خودم را از خطا منزه بدانم. با وجود اینکه در هیچ شخصی از مدح ولو چاپلوسی باشد بدش نمی آید و نمی توان توقع داشت محمدرضا داورزنی در برابر این افراد واکنشی نشان بدهد. اما نه تنها جامعه ورزش ما، بلکه دیگر مسئولان و حتی ورزشکاران ما به تملق و چاپلوسی عادت کرده اند چرا که هیچ گاه هیچ شخصی از تملق بیش از اندازه اطرافیانش به صورت علنی انتقاد نکرده و اتفاقا گاهی این رفتار باعث پیشرفت شده و همین علتی برای تبدیل این موضوع به فرهنگ مسئولان شده است. مسئولان و حتی برخی از ورزشکارانی که می دانند برای رسیدن به خواسته هایشان باید مدح کنند. شاید شیوه ستایش تغییر کرده باشد اما زمانی برای مسئولان شعر می گفتند و حالا اقتضای زمانه باعث شده اینگونه مدح کنند. ستایشی که نه تنها مذموم نیست بلکه شاید یکی از ارکان مدیریتی هم باشد. فراموش نکرده ایم و امیدواریم داورزنی هم فراموش نکند که این تملقات متعلق به شخص داورزنی نیست و به صندلی او تعلق دارد چرا که پیشینیانی که سابقه نشستن روی این صندلی را داشته اند از این حرف ها زیاد شنیده اند. حرف هایی که عمرشان به کوتاهی عمر نشستن روی صندلی است. ما را در کانال تلگرامی «کانال ورزش» دنبال کنید
دوشنبه ، ۲۹خرداد۱۳۹۶
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آخرین خبر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]