دستور ساختن تابوت پوشاننده برای حضرت زهرا (س) - سایت خبری تحلیلی پارس نیوز

واضح آرشیو وب فارسی:پارس نیوز: این روزها خانه امیرالمومنین پر از اندوه بود و دختر رسول خدا (ص)در بستر بیماری روزگار را سپری می کرد.به گزارش پارس نیوز ، در همین روزها بود که فاطمه (س) به اسماء بنت عُمَیْس فرمود: من ناپسند مى دانم آنچه را که با آن جنازه ى زنان را حمل مى کنند گویا تابوت آن زمان همانند نردبانى بدون دیوار بوده، و جنازه را روى آن مى گذاشتند، و جنازه مشخّص مى شد. که پارچه اى روى جنازه ى آنها مى اندازند و جسم آنها از زیر پارچه پیدا است، و هرکس آن را دید تشخیص مى دهد که مرد است یا زن، من ضعیف شده ام و گوشت بدنم گداخته شده، آیا چیزى نمى سازى که مرا بپوشاند. اسماء گفت: آن زمان که در حبشه بودم (اسماء همسر جعفر طیّار بود، و حدود پانزده سال همراه جعفر در حبشه به سر برد و بعد از شهادت جعفر، همسر ابوبکر شد، محمد بن ابوبکر از یاران امیرالمومنین(ع) پسر او است)مردم حبشه براى حمل جنازه چیزى را که پوشاننده بدن بود ساخته بودند، اگر مى خواهى مثل آن را بسازم. فاطمه (س) فرمود: آن را بساز. اسماء تختى طلبید و آن را به رو انداخت، سپس چند چوب از شاخه ى خرما طلبید و آن را بر پایه هاى آن تخت، استوار کرد و سپس پارچه اى روى آن کشید (شبیه عِمارى درآمد) و به فاطمه (س) عرض کرد: تابوت هاى مردم حبشه، این گونه است. فاطمه (س) آنرا پسندید و به اسماء فرمود: خدا تو را از آتش دوزخ محفوظ بدارد، مانند این تابوت براى من بساز و مرا با آن بپوشان. و نقل شده وقتى که حضرت زهرا (س) آن تابوت را دید خندید، با توجه به این که بعد از رحلت رسول خدا (ص) هیچگاه تبسّم (لبخند) نکرده بود و فرمود: این تابوت، چقدر زیبا و نیکو است که مانع مشخص شدن زن و مرد مى شود. (کشف الغمّه/ج۲/ص۶۷ به نقل از ابن عبّاس.) در کتاب مصباح الانوار از امام صادق (ع) و او از پدرانش نقل کرده که فاطمه (س) هنگام احتضار، به امیر مؤمنان (ع) وصیت کرد: وقتى که از دنیا رفتم، خودت مرا غسل بده و کفن کن و نماز بر جنازه ام بخوان و در قبر بگذار، و لحد مرا بچین و خاک برقبرم بریز، و سپس بالاى سر، مقابل صورتم بنشین و بسیار قرآن بخوان و دعا کن، زیرا آن هنگام ساعتى است که میّت به اُنس با زنده ها نیاز دارد، و من ترا به خدا مى سپارم، و وصیت مى کنم که با فرزندانم به نیکى رفتارکنى. نیز روایت شده وقتى که هنگام فراق زهرا (س) فرارسید، اندکى گریه کرد، امیر مؤمنان على (ع) فرمود: چرا گریه مى کنى؟ فاطمه (س) عرض کرد:گریه مى کنم براى رنج ها و آزارهائى که بعد از من به تو مى رسد. على (ع) فرمود: گریه مکن، سوگند به خدا، این سختی ها در راه خدا براى من ناچیز است. همچنین در این باره روایت شده که فاطمه (س) به على (ع) گفت: بعد از آن که از دنیا رفتم هیچ کس را خبر نکن مگر اُمّ سَلَمه و اُمّ اَیْمن و فضّه را، و از مردها دو پسرم، و عباس عموى پیامبر و سلمان و مقداد و ابوذر و حُذیفه را که به این افراد اطلاع بده، و من ترا حلال کردم که بعد از مردنم مرا ببینى شاید زخم بدنش را که مخفى مى داشت، اجازه داد بعد از مرگش، على (ع) آثار آن را ببیند با کمک بانوان یاد شده مرا غسل بده، و مرا شبانه دفن کن، و هیچ کس را خبر نده که به کنار قبرم بیایند. برای دریافت آخرین اخبار در کانال پارس نیوز عضو شوید

دوشنبه ، ۲۹خرداد۱۳۹۶

[مشاهده متن کامل خبر]

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: پارس نیوز]

[مشاهده در: www.parsnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]