واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به بهانهی سال نو- محمد صادق علم الهدی* اگر مدام پالایش روح و روانات را به آینده محوّل میکنی، به ویروس مزمن و مرموزی به نام «تسویف» مبتلی شدهای که بسیار شایع است و جز نظرکردگان خدا، احدی در مقابل آن واکسینه نیست!
کشمکش عجیبی در ضمیر من و تو است؛ از یک سو، به مقتضای فطرت، خوب میدانیم که کم و کاستی در روح و روان خود داریم و باید تحوّلی در درون خود پدید آریم. از سوی دیگر، نفس سرکش درون به آسانی زیر تیغ تحوّل نمیرود و هر روز با بهانهجوییهای پیاپی و مهلتخواستنهای پیوسته، کار امروز را به فردا میافکند؛ فردایی که همیشه فردا است و همیشه دستنایافتنی، و هیچگاه به امروز و اکنون من و تو بدل نخواهد شد...اگر مدام پالایش روح و روانات را به آینده محوّل میکنی، به ویروس مزمن و مرموزی به نام «تسویف» مبتلی شدهای که بسیار شایع است و جز نظرکردگان خدا، احدی در مقابل آن واکسینه نیست! عامل مستقیم انتقال، شیطان رجیم است که بدینسان نقشه کشیده است تا الباقی فرصت محدود حیات را از کفات بیرون کند و باقیماندهی وجودت را برای همیشه تباه کند و از قضا در این مورد بسیار کامیاب بوده است.بر روی این کرهی خاکی، ساعت به ساعت، هزاران انسان نگونبخت، بر اثر ابتلای به همین ویروس خطرناک، بدون آنکه به اقدام در خور اعتنایی در مسیر رشد روحی و کمال معنوی خویش ـ که اصلاً برای همین خلق شدهاند و به دنیا آمدهاند ـ دست یازند، در کوچه پس کوچههای پرزرق و برق و فریبندهی زمین و زمان، گم میشوند و جان میسپارند! اما تو فریب شیطان را نخور و نگذار که این مرض مهلک تو را هم تباه کند! تا علایم حیات در تو باقی است، فرصت باقی است! همین لحظه را نقطهی آغاز تحوّل در خودت قرار بده و اقدام کن.اینها نه عرایض من، که از مواعظ امیرمؤمنان(ع) است: «باقیماندهی عمرت را دریاب و فردا و پس فردا نکن، آنان که پیش از تو هلاک شدند، فقط به این جهت بود که سرگرم آرزوها شدند و کار را به عقب انداختند (تسویف)، تا آنکه به ناگاه فرمان خدا در رسید و آنان غافل بودند». کَتَبَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع إِلَی بَعْضِ أَصْحَابِهِ یَعِظُهُ: ... «فَتَدَارَکْ مَا بَقِیَ مِنْ عُمُرِکَ وَ لَا تَقُلْ غَداً أَوْ بَعْدَ غَدٍ فَإِنَّمَا هَلَکَ مَنْ کَانَ قَبْلَکَ بِإِقَامَتِهِمْ عَلَی الْأَمَانِیِّ وَ التَّسْوِیفِ حَتَّی أَتَاهُمْ أَمْرُ اللَّهِ بَغْتَةً وَ هُمْ غَافِلُون» (الکافی، ج2، ص136، ح23).به قول حکیم سنایی: فارغ از مرگ و ایمن از تخویفجرم حالی و توبه در تسویف!شاید اگر تا به حال دست به کار نشدی، به دنبال یک نقطهی آغاز میگردی؛ با خود میگویی: از اوّل ماه آینده شروع خواهم کرد! یا از ابتدای آن فصل، یا در انتهای این سال!بدان که اینها بهانهای بیش نیست، هر وقت چنین وسوسهی به ذهنتو راه یافت، بلافاصله به خود بگو: «امروز اوّلین روز از باقیمانده عمر من است!» و بیدرنگ کار را شروع کن.همین کافی نیست؟ بسیار خوب، آغاز فصل شکوفایی طبیعت، بهترین بهانه برای تو است که شکوفایی روحات را به یک «آغاز» حواله کردهای.امسال، لحظهی تحویل سال را نقطهی تحّول نفسات قرار بده و از اعماق وجود، از خدایی که دلها و دیدهها را دگرگون میکند و گردش شب و روز و سال و احوال آدمی، به اشارت او است، خالصانه و خاضعانه بخواه: «حالات را به بهترین حالت دگرگون کند». آنگاه از همین نوروز پیشرو، به جدّ و جهد، دست اندر کار خانهتکانی روح و روانات شو!.*حجت الاسلام والمسلمین سید محمد صادق علم الهدی استاد درس خارج فقه و اصول حوزه علمیه قم7401/ تنظیم کننده: بهمن اطمینان** انتشار دهنده : سیدسعید حسینی
07/01/1396
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 82]