رویا پردازی تنها کار جوان بیکار است - نخست نیوز

واضح آرشیو وب فارسی:نخست نیوز: جوان یعنی انرژی، یعنی تحرک، یعنی پویایی و خلاقیت، جوان یعنی آینده ساز کشور و نسلی که همه روی آن حساب می کنند.به گزارش نخست نیوز : محمدباقر عطاریانی: جوان یعنی انرژی، یعنی تحرک، یعنی پویایی و خلاقیت، جوان یعنی آینده ساز کشور و نسلی که همه روی آن حساب می کنند. جوان و جوانی برای پدر و مادرها دوره ای سخت است اما برای نسل جوان ما دوره ای سرشار از انرژی و غوغای دورنی است. جوانانی که سری پرشور دارند و با هزاران رویا برای خود و آرزوهایشان هر روز تصویرسازی می کنند. اما این جوان ما متاسفانه فقط در ذهن خود رویا پردازی می کند و گاها تا سال های سال در همین رویا پردازی می ماند و اینجاست که نه هدفی و نه انگیزه ای دارد تا بتواند آینده خود را بسازد. به راستی چرا جوان ما به این وضعیت دچار شده است؟ کدام آینده؟ با چند جوان دانشجو که برای راهیابی به دانشگاه سختی ها کشیده اند و امروز معتقدند ای کاش راهی بازار می شدند، گفتگو می کنیم . یکی از آنها به خبرنگار نخست می گوید: ۴ سال است در د انشگاه مشغول تحصیل هستم و این در حالی است که بسیاری از دوستانم فارغ التحصیل شده و با مدرک کارشناسی و حتی کارشناسی ارشد همچنان بیکارند، باور کنید اگر این ۴ سال را دنبال یک حرفه و شغل خوب رفته بودم الان از نظر مالی وضعیت بهتری داشتم. دانشجوی دیگری که به آینده خود هیچ اطمینانی ندارد گفت: حال و روز جوانان ما همین است و اغلب به آینده خود اطمینان ندارند. وضعیت کار و بازار کار خراب است و می بینیم که آمار و ارقام مدیران و مسوولان مبنی بر کاهش نرخ بیکاری تنها در حد آمار است. بسیاری از دوستان ما پس از فارغ التحصیلی متاسفانه به کارهایی مشغول شده اند هیچ ربطی به رشته و مدرک تحصیلی آنها ندارد و وقتی به پشت سر و گذشته خود نگاه می کنند و متوجه می شوند که سال های جوانی را به بیهودگی سپری کرده اند. جوانی که پشتوانه مالی، سرمایه و حتی هنری ندارد چه باید بکند؟ چه باید کرد؟ پدر و مادرها نیز دغدغه دارند واین حق طبیعی آنهاست که نگران آینده فرزندان خود به ویژه نسل جوان باشند. وقتی پای صحبت اولیا می نشینیم اغلب معتقدند که جوانان آنها در زندگی هدف و انگیزه ندارند، یک پدر که در دوران بازنشستگی بسر می برد می گوید: فرزند جوان من با مدرک تحصیلی کارشناسی و با داشتن کارت پایان خدمت سربازی الان ٢ سال است که پیک موتوری است. او فقط پول تو جیبی اش را از این کار بدست می آورد تا دستش به سوی من دراز نشود و این در حالی است که اگر پارتی و رابطه داشته باشیم به راحتی در یک اداره و ... جذب خواهد شد . ما در این جامعه زندگی می کنیم و دیده ایم که برخی آقازاده ها چه وضعیتی دارند و بچه های ما چه وضعیتی دارند. اعتمادی از دیگر پدرانی است که تنها نگرانی اش آینده جوان و جوانان این مرز و بوم است. او می گوید: من نه سرمایه ای دارم و توان مالی لازم که برای فرزندم کار و کاسبی راه بیندازم. استخدام هم مال از ما بهتران است و قرار نیست بچه های ما در جایی استخدام شوند. بنابراین بچه های ما که جزو طبقات متوسط و پایین هستند باید جذب کارها و مشاغل کاذب شوند و اگر بچه های خوبی باشند و به سمت اعتیاد و کارهای خلاف نروند جای آنها در خانه است و پدر و مادر ها باید خرج آنها را تامین کنند. الان مدیران جامعه می گویند خانواده ها باید سن ازدواج بچه ها را پایین تر در نظر بگیرند و زود ازدواج کنند. این طرح و نظر خیلی خوب است اما همین مدیران و مسوولان برای اشتغال و مسکن بچه های ما چه کرده اند که حالا چنین پیشنهاداتی می دهند؟ جوانی که پایه زندگی اش با وام ازدواج ، وام مسکن، وام .... آغاز شود ادامه و پایانش همه سختی و مرارت خواهد بود و روز خوشی در زندگی نخواهند دید. این مشکلات و معضلات باعث شده تا جوان و نسل جوان ما امروز بدون انگیزه و بدون هدف باشد و به عبارت دیگر سربار خانواده و جامعه هستند. چه باید کرد؟ به راستی برای کمک به نسل جوان و رهایی از این وضعیت چه باید کرد؟ البته برخی جوانان با کسب مهارت های شغلی و حرفه آموزی راه خود را پیدا کرده اند اما باید اذعان کرد که همه جوانان ما چنین روحیه ای ندارند و از سوی دیگر چه بسا استعدادی برای کارهای فنی و حرفه ای ندارند. یکی از جوانان جویای کار می گوید: برادر من با گرفتن دیپلم به سراغ کار آزاد رفت و من دنبال مدرک لیسانس، اکنون پس از گذشت حدود ۶ سال او صاحب یک خانه خوب، درامد بالا، ماشین و ... است و از زندگی و اوضاع کنونی کاملا راضی است. حتی خانه اش را به یک خانه بزرگ تر تبدیل کرده است . اما من اگر چه در یک اداره مشغول کار شده ام و حتی همسرم هم کارمند است اما باور کنید مدام در حال تکاپو و تلاش هستیم و به هیچ جایی نرسیده ایم . از وضع موجود ناراضی نستیم و خدا را شاکرم اما باید اعتراف کنم که گرفتن مدارک تحصیلی عالی و شغل کارمندی و کارگری ره به جایی نمی برد و کار و کاسبی و بازار درآمدش بهتر و آینده آن تامین کننده زندگی یک خانواده و فرزندان آنهاست. راهکارها امروز باید اذعان نکنیم که اغلب جوانان ما در لحظه زندگی می کنند. از سوی دیگر با انبوهی از آسیب ها درگیر و مواجه هستند. مسوولیت پذیر نیستند و دچار ارتباطات ناسالم شده اند. از خانواده های سنتی و پدرسالاری خبری نیست، توسعه ارتباطات به ویژه ابزارها و تجهیزات جدید امروزی اعم از اینترنت، تلفن همراه، کامپیوتر، لب تاپ و ... باعث شده تا جوان ما فاصله اش با خانه و خانواده روز به روز بیشتر شود و درهمین حال تنها دنبال لذت بردن از لحظات موجود هستند. دکتر مرتضایی روان شناس بالینی است، او به نخست می گوید: متاسفانه جوان ما در حال زندگی می کند و هدف خاصی از زندگی ندارد. جوانی که هدف ندارد آموزش نمی بیند، رفتارهای نادرست اجتماعی دارد ودر لحظه زندگی می کند نمی تواند برای زندگی اش و جامعه موثر و مفید باشد. این در حالی است که خانواده و پدر و مادر خودشان درگیر هستند و همین آسیب ها هستند که باعث شده جوان ما الگویی برای حرکت درست و راه خوب نداشته باشد . جوانان بسیاری به من مراجعه می کنندکه متاسفانه دچار بی هویتی، بی هدفی و سردرگمی هستند. متاسفانه اغلب به لذت های آنی می اندیشند و این یک مشکل اجتماعی مهم است.

دوشنبه ، ۲۹خرداد۱۳۹۶

[مشاهده متن کامل خبر]

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: نخست نیوز]

[مشاهده در: www.nakhostnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]