با سختی های زندگی در فضا آشنا شوید - آخرین خبر

واضح آرشیو وب فارسی:آخرین خبر: دیجیاتو/ بالای یکی از درهای پایگاه فضایی که در ارتفاق ۲۰۰ پا از زمین قرار دارد نوشته شده: «آخرین حمام روی زمین» آخرین حمام، و پس از آن فضانوردان سوار بر شاتل فضایی ناسا عازم ایستگاه فضایی بین المللی (International Space Station – ISS) می شوند. بدون شک، زندگی کردن در ایستگاه فضایی ۱ میلیارد دلاری که ۲۶۰ مایل بالاتر از سطح زمین قرار دارد، تجربه ای شگفت انگیز است. تجربه ای که ممکن است فقط یک بار و آن برای افراد بسیار کمی رخ دهد اما همین کافیست که نگاهشان به زندگی برای همیشه عوض شود. تجربه های شگفت انگیز آسان به دست نمی آیند. زندگی در ایستگاه فضایی هم سختی های خودش را دارد. ران گاران (Ron Garan)، فضانوردی که در سال ۲۰۱۱ به مدت ۶ ماه در ایستگاه فضایی زندگی کرد، کتابی با نام «The Orbital Perspective» نوشت که در آن از تجربه های زندگی در آن جا و این که چگونه این تجربه دید او را به زندگی تغییر داد، نوشته است. حالا به کمک کتاب ران گاران و تجربیات فضانوردهای دیگر، می دانیم برای زندگی کردن در فضا باید به چه کارهای سختی عادت کنیم. ۱- بی وزنی گاران، بعد از آخرین حمامش روی زمین، به سوی فضا روانه شد. او اولین ساعاتش را در آن جا با حالت تهوع سپری کرد. اگر چه فضانوردان روی زمین برای شرایط بی جاذبه تمرین هایی را پشت سر می گذارند، اما تمرین چندساعته کجا و زندگی کردن برای ۶ ماه کجا. فضانورد قصه ما، اولین لحظات بی وزنی را بسیار لذت بخش توصیف می کند. اما لحظاتی طول نکشید تا حالت تهوع دوباره به سراغ او آمد. گاران می گوید انگار بدن او با این حالت مقابله می کرد و می گفت: «هی، جاذبه صفر قرار نبود اینقدر طول بکشد. حتماً یک جای کار ایراد دارد.» بالاخره در پایان روز، بدن او توانست به شرایط عادت کند اما کنار آمدن با جاذبه صفر فقط به همین مورد محدود نمی شود و مشکلات زیادی پیش پای فضانوردان قرار درد. راید وایزمان (Reid Wiseman)، اولین تجربه بی وزنی اش را روی توییتر این گونه توصیف کرد: «هنوز دارم خودم را با جاذبه صفر وفق می دهم. الان یک کیسه را برعکس کردم تا محتوایش بیرون بریزد. اینجا کار نمی کند.» ۲- خوابیدن در آن بالا نمی توانید دراز بکشید و چشمانتان را روی هم بگذارید. خوابیدن به این راحتی نیست. گاران درباره اولین شبی که در شرایط بی وزنی خوابید گفت: «ما کیسه های خوابمان را به دیوارها و سقف بستیم، آن را پوشیدیم و اسمش را گذاشتم شب.» ولی یک مشکل دیگر هم وجود دارد. شاید بدنتان اینگونه ثابت بماند اما اینطور که گاران می گوید، سرتان همچنان در خواب تکان می خورد و نمی توانید سرتان را راحت روی متکا بگذارید. چند هفته طول کشید تا گردن او توانست به حالت خوابیدنش عادت کند و بتواند خوابی شیرین را تجربه کند. شرح تصویر: Paolo Nespoli در حال خوابیدن در ایستگاه فضایی، سال 2007 فضانورد کانادایی، کریس هدفیلد (Chris Hadfield) هم اخیرا درباره زندگی در فضا و چالش خوابیدن صحبت کرده است. یکی از موارد عجیب زندگی در ایستگاه فضایی، چرخه متفاوت روز و شب است. ایستگاه هر ۹۰ دقیقه یک دور کامل به دور زمین می زند به طوری که فضانوردان هر ۴۵ دقیقه شاهد طلوع یا غروب خورشید هستند. با این وجود هدفیلد می گوید که موقع خوابیدن، لامپ های ایستگاه فضایی را خاموش می کنند. «ما بیشتر لامپ ها را موقع خوابیدن خاموش می کنیم ـــ احساس می کنیم کار درستی است.» ۳- توجه به زمان در فضا، معیار سنجش زمان، تعداد روزهای پرواز (Flight Days – FD) است. اولین روزی که گاران تخته را نگاه کرد، روی آن نوشته بود FD1 (روز اول پرواز)، روز بعد از آن FD2 و به همین ترتیب برای دیگر روزها. فضانوردان آمریکایی، بری ویلمور (Barry Wilmore) و تری ویرتس (Terry Virts) که در حال حاضر در ایستگاه فضایی به سر می برند گفتند که در شب سال نو، تا نیمه شب شمارش معکوس کردند و ۱۶ بار سوت زدند. به این دلیل که در طول نیمه شب، ۱۶ بار از یک نقطه زمین گذشتند. آن ها با سرعت ۱۷۴۰۰ مایل بر ساعت در حال گردش به دور زمین بودند. ۴- ضایعات بدن در فضا آب بینی شما راه نمی افتد و نمی توانید گریه کنید. البته همچنان اشک خواهید ریخت اما بر صورتتان جاری نمی شود بلکه قطرات اشک به صورت قطره های توپی در هوا معلق می شود. همانطور که نوشته «آخرین حمام روی زمین» در پایگاه فضایی گویا است، استفاده از حمام و دستشویی در فضا کار دشواری است. وقتی ضایعات بدن دفع می شوند، برای جلوگیری از پخش شدن آن ها در فضا، به داخل توالت مکش می شوند. سپس طی فرآیندی، ادارار تصفیه و به آب آشامیدنی تبدیل می شود. مدفوع نیز به یک فضاپیمای بدون سرنشین منتقل و از ایستگاه فضایی جدا می گردد تا در حال بازگشت به زمین، سوزانده شود. هیچ حمامی در ایستگاه فضایی وجود ندارد زیرا آب در فضا معلق می ماند و اگر پخش شود، می تواند باعث آسیب دیدن تجهیزات شود. فضانوردان به جای حمام آب، از اسفنج برای تمیز کردن خود استفاده می کنند. ۵- چشم انداز پنجره ای در ایستگاه فضایی وجود دارد که بسیاری از فضانوردان آن را محل مورد علاقه خود از ایستگاه فضایی معرفی کرده اند. این قسمت ایستگاه فضایی که حالتی گنبدی شکل دارد، کاپولا (Cupola) نام دارد و چشم اندازی بی نظیر از زمین می دهد. فضانوردان می توانند از اینجا مناظر شگفت انگیز شفق های قطبی، رعد و برق و شهرها را که زمین را چراغانی می کنند، مشاهده کنند. شرح تصاویر: شفق های جنوبی که توسط فضانوردان از ایستگاه فضایی با دوربین دیجیتال در حال عبور از روی اقیانوس هند ثبت شده، ۱۷ سپتامبر ۲۰۱۴ این نمای زمین از ایستگاه فضایی، نگاه گاران به زندگی را کاملاً تغییر داد. او پس از بازگشت به زمین، شخصیتی کنشگرا شد و تلاش می کند به مردم بگوید برای تغییر دنیا، باید خودشان را تغییر دهند. گاران در کتابش نوشته: «دیدن زمین از این بالا به من دیدگاهی بیتا عطا کرد ـــ آنچه که من چشم انداز اوربیتالی می خوانمش. بخشی از آن، این حقیقت است که همه ما روی سیاره مان با هم در حال سفر هستیم و این که اگر ما از چنین منظری جهان را بنگریم، پی می بریم که هیچ چیز غیر ممکن نیست.» او ما را به اتحاد و بشردوستی دعوت می کند. حقیقتاً که هیچ سلاحی قدرتمندتر از اتحاد نیست تا ناممکن ها را ممکن سازد. با کانال تلگرامی «آخرین خبر» همراه شوید

جمعه ، ۲۶خرداد۱۳۹۶

[مشاهده متن کامل خبر]

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: آخرین خبر]

[مشاهده در: www.akharinkhabar.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 94]