تیم های ایرانی و لیگ قهرمانان/ سندرومِ سومین سال! - خبرگزاری کاسپین

واضح آرشیو وب فارسی:کاسپین: در همه این سال ها، فوتبال ایران فقط دو بار سابقه حضور در فینال لیگ قهرمانان را داشته است. سپاهان و ذوب آهن تنها تیم هایی بودند که در فرمت جدید جام توانستند تا مرحله نهایی پیش بروند و در یک قدمی کسب عنوان قهرمانی قرار بگیرند.به گزارش خبرگزاری بین المللی کاسپین ، تنها یک پیروزی در ۴ مسابقه، شروع دلگرم کننده ای برای نماینده های ایران در لیگ قهرمانان آسیا نبود اما نباید از یاد برد که هیچکدام از این ۴ نبرد، در ایران و روبروی نگاه تماشاگران ایرانی برگزار نشدند. هر ۴ تیم تهرانی، اصفهانی و اهوازی، تورنمنت را با امیدواری های خاص خودشان آغاز کردند اما حقیقت آن است که آخرین قهرمانی تیم های ایرانی در لیگِ قهرمانان آسیا، به دو دهه قبل و روزهایی برمی گردد که این تورنمنت هنوز سروشکل شیکِ امروزی اش را نداشت. باشگاه های ایرانی در قیاس با رقبای غربی و شرقی شان، امکانات و ظرفیت های چندانی برای نتیجه گرفتن در این جام ندارند اما به نظر می رسد در درجه اول، این بی ثباتی همیشگی تیم های ایرانی باشد که شانس نتیجه گرفتن در لیگ قهرمانان را از ایرانی ها دریغ می کند. با توجه به شکل منحصربه فرد برگزاری این رقابت ها، یک تیم ایرانی برای نتیجه گرفتن در لیگ قهرمانان باید سه فصلِ خوب متوالی را پشت سر بگذارد. یک فصل برای کسب سهمیه، یک فصل برای صعود از مرحله گروهی و اولین دور حذفی و یک فصل نیز برای حضور در مراحل پایانی رقابت ها. اتفاقی که با توجه به تغییرات مدوام تیم های ایرانی در هر فصل، تقریبا محال به نظر می رسد. فاصله گرفتن تیم مدافع عنوان قهرمانی لیگ برتر از صدر جدول رده بندی، حالا دیگر یکی از تکراری ترین اتفاقات مربوط به لیگ فوتبال ایران محسوب می شود. به جز چند فصل، در سایر فصل های برگزاری لیگ برتر همیشه تیم قهرمان فصل بعد از قهرمانی را با ناکامی پشت سر گذاشته است. بر اساس این قانون، هر سال یک تیم از رتبه اول جدول فصل گذشته به رتبه ای متوسط در جدول لیگ منتقل می شود. در واقع روزهای درخشش یک باشگاه در فوتبال ایران کوتاه هستند و باشگاه ها بعد از قهرمانی با حجمی از تغییرات روبرو می شوند که نمی توانند به سادگی با آن کنار بیایند. در چنین شرایطی، شانس زیادی برای نتیجه گرفتن ایرانی ها در لیگ قهرمانان وجود نخواهد داشت. چرا که تیم ها درست بعد از کسب سهمیه، در مسیر تنزل قرار می گیرند. این اتفاق در لیک شانزدهم برای استقلال خوزستان نیز تکرار شده است. در همه این سال ها، فوتبال ایران فقط دو بار سابقه حضور در فینال لیگ قهرمانان را داشته است. سپاهان و ذوب آهن تنها تیم هایی بودند که در فرمت جدید جام توانستند تا مرحله نهایی پیش بروند و در یک قدمی کسب عنوان قهرمانی قرار بگیرند. این اتفاق درست در باثبات ترین فرم هر دو باشگاه رخ داد. ذوبی ها با منصور ابراهیم زاده روزهایی کاملا کم نوسان را تجربه می کردند و ترکیبی هماهنگ در اختیار داشتند و سپاهانی ها نیز چند فصل متوالی با شرایط مالی ایده آل در فوتبال ایران نتیجه گرفته بودند و حاصل ۳ فصل خوب متوالی شان، حضور در فینال آسیا بود. شاید اگر پرسپولیسی ها دو سال قبل در آسیا حاضر بودند، با تیم جوان و پرانگیزه علی دایی نتایج خوبی در این تورنمنت به دست می آوردند. تیم شهریار در لیگ سیزدهم نایب قهرمان فوتبال ایران شد و سهمیه آسیا را کسب کرد اما در زمان ورود به لیگ قهرمانان، همه چیز در باشگاه تغییر کرده بود و دیگر نمی شد امیدی به موفقیت این تیم داشت. پرسپولیس حالا دوباره یک تیم آماده و خطرناک است که شانس زیادی برای صعود از مرحله گروهی دارد اما هنوز مشخص نیست که شرایط باشگاه در فصل بعد نیز ایده آل و استاندارد باشد. فراموش نکنیم که نفت تهران در لیگ سیزدهم یکی از تاکتیکی ترین تیم های ایرانی به شمار می رفت و در لیگ چهارهم شرایط بهتری پیدا کرد و حتی به جمع ۸ تیم برتر آسیا رسید اما در سومین فصل متوالی موفق به حفظ فرم دو فصل گذشته اش نشد و آسیا را از دست داد. برای نتیجه گرفتن در لیگ قهرمانان آسیا با تقویمی منطبق بر لیگ های کشورهای شرقی، یک تیم ایرانی باید سه فصل را در بالاترین سطح ممکن سپری کند. نکته کلیدی برای به افتخار رسیدن تیم های ایرانی در این جام، نه در تغییرات پی درپی، نه در هزینه های نجومی و نه در امضای قرارداد با ستاره های خاص، بلکه در واِژه ای به نام ثبات نهفته است.

پنجشنبه ، ۲۵خرداد۱۳۹۶

[مشاهده متن کامل خبر]

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: کاسپین]

[مشاهده در: www.caspress.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]