واضح آرشیو وب فارسی:پردیس گیم:
نقد و بررسی Little Nightmares "به قلم علی رجبی" بسیاری براین باورند که با گذشت زمان، وحشتهای طفولیت خود را همراه با بسیاری از خاطراتشان به فراموشی میسپارند. اما اخیرا، عنوانی منتشر شده که عکس این مسئله را اثبات میکند، که اگر انسان در اتمسفری نزدیک به کودکیهایش قرار گیرد و دوباره با آن ترسها روبهرو شود، برایش یک تجدید خاطرات "فراموشنشدنی" رخ خواهد داد. و آن عنوان چیزی نیست مگر "Little Nightmares". Six در سرزمین عجایب در Little Nightmares، بازیکنان در نقش یک دخترک خردسال به نام "سیکس" (Six) قرار میگیرند که خود را بیخبر، همراه با سوالهایی متعدد و یک اشتهای نامتناهی، در مکانی ناآشنا و به ظاهر عجیب به نام The Maw مییابد. درمانده و گشنه، Six تصمیم به کاووش این کابوس بیانتها، به امید غذا و البته راه خروج، میگیرد. درست از ابتداییترین ثانیه، سوالاتی نظیر اینکه "Maw" کجاست، هدفش چیست و اصلا این Six چه کسی میباشد و اینجا چه میکند برای بازیکنان بوجود میاید که البته بازی از پاسخ برخی از انان تا انتهای این تجربه، دریغ میکند و کنجکاوی بازیکنان را سرافکنده؛ اما نکتهای اینجاست و آن هم این است که هرچند سوالات بیجواب و رازهایی همچنان فاش نشده باقی میمانند، اما بقدری پلات و روایت سهمناک، بیرحم و تاریک بازی، ماهرانه کار شده که باز هم شوق ادامه برای یافتن پاسخهایی که میدانید ممکن است هیچگاه به آنان نرسید، باقی مانده و حتی ثانیه به ثانیه بیشتر هم میشود.
بازی آغاز شده و Six سوی راهروهای این هزارپیچ مرگ میرود، اما در اولین صحنه تنها متوجه یک چیز میشود: حال وقت فرار است و بس! محیطی آشوبناک، اشباع شده از موجودات زشت و بدقیافه که هریک سعی در "خوردن" شما دارند. بازی اینگونه پیام خود را مبنی بر اینکه "قایمموشک را به یاد داری؟ حال وقت آن است که قایم شوی، فقط اگر پیدایت کنند جریمهای سنگینتر از حدت را خواهی داشت" به بازیکن میرساند و ضربان قلب مخاطب آرام آرام شروع به سریعتر شدن میکند. گیمپلی بازی با یک دید کلی، 2 بخش میباشد. کاووش و حل پازلهای مختلف و دیگربخش آن، به نوعی فرار از دست یک عده موجود گروتسک. بدنبال آزادی پازلهای بازی عموما آسان بوده و مدت زیادی را برای حل خود نمیطلبند، همچون اولین آنان که صرفا لازم است یک شی را زیر خود گذاشته تا بتوانید به وسیله آن، دستگیرهای که هماندازه جثه شماست را گرفته و بدین جهت در پیشرویتان را باز کنید. تا دیگر پازلهای آسان و صدالبته جذاب و خلاقانه همچون استفاده از یک گروه سوسیس بعنوان طناب، مقداری آرامش وجودی را به بازیکنان میبخشند و اگر بخواهیم بهتر بگوییم این چالشهای کوچک به نوعی آرامش قبل از طوفان به حساب میآیند. اما سخنان به کنار، اگر کمی بیشتر به معماهای درون بازی پرداخته میشد، خروجی بهتری را داشتیم که متاسفانه این چنین نشد. در دست دیگر، میهمانان ناخوانده در این کشتی هیولایی هستند، موجوداتی چون یک پسر قدکوتاه با دستهایی دراز و بسیار لاغر که همچون مارهای گزنده شمارا دنبال میکنند و یا قصابی که از شدت چاقی، لایههای پوستیاش بر روی یکدیگر آمده و تنها دیدنش به بازیکن حس تهوع را میدهد. و البته باید اشاره کرد که جلوی آنان شما یک مورچه بیش نیستید ! فیلم "کابوس خیابان الم" را به یاد دارید ؟ فرض کنید شما نیز چون خردسالان آن فیلم در خیابانی انبوه از "فردی"ها رها شده و حال باید با زیرکی و سکوت بیش از حد و البته مقابله با اشتهای خود برای غذا، از دست آنان بگریزید. در عصری که بیشتر آثار ترسناکش تنها با Jump Scareهای انبوه و افکتهای گرافیکی پر شده است تا "ترسناک" جلوه دهند، وجود گوهری چون Little Nightmares به ویژه برای کسانی که همچنان طالب ترس روانشناختی هستند ( مثل خودم ) واقعا یک نعمت است.
در عناوینی که با محور فرار و قایم شدن به جلو پیش میروند همیشه یک ایراد ریز وجود دارد و آن هم این است که بازیکن بخاطر اشتباهات ریزش همچون لغزش دست و یا فشردن دکمه اشتباه، بشدت توسط بازی مجازات میشود و حتی در مواقعی مجبور است تا تمامی یک مرحله یا یک وهله را از نو برود اما در این عنوان، شما حتی اگر اشتباهی هم بکنید خوشبختانه فرصت آن را دارید که مسیر و فرار خود را از سر گرفته و به بازی بدون هیچگونه اعصابخردی ادامه دهید که خود نکته بسیار مثبتیاست. تصور کنید لحظهای مجبور شوید یکی از دستان خود را از روی کیبورد و یا دسته بازی بردارید و در همان لحظه نیز بازی را ببازید، آن وقت فرصتی برای القای حس ترس و وحشت میماند وقتی دائما حس عصبانیت جلویتان میآید؟ اگر بحث از طراحی محیط و شخصیتها بکنیم، بهتر است بگویم که Little Nightmares یکی از زیباترین طراحیهای تاریک ممکن را این نسل برای شما به ارمغان خواهد آورد. این بازی ثابت نمود که یک مزرعه و یا خانه و تیمارستان جن زده و کلی زامبی صرفا برای ترسناک جلوه دادن یک عنوان لازم نیست و حتی با رجوع به گذشته و ترسهایی که به باد فراموشی سپرده شدهاند، میتوان اثری خلق کرد که بدن و وجود مخاطبش را به لرزه درآورد. صداگذاری واقعگرایانه و تیز آن باعث ایجاد رعشههای ریزی در بدن شما شده و با برداشتن هر قدم، ترس بیشتری در وجود شما ریشه میزند که شاید این قدم، آخرین قدمهایتان باشد.
نکات مثبت پلات جذاب و سرگرم کننده روایت وحشتناک و دلهرهآور سبک گیمپلی قایمموشکی بسیار خوب پیاده شده طراحی محیط و صداگذاری واقعگرایانه نکات منفی کمبود پازلها و آسان بودن آنها مدت زمان بسیار کم بازی سخن آخر در نهایت با اتمام بازی، اکثر بازیکنان با خود میگویند که ای کاش کمی محتوای بیشتری را در اختیار داشتیم. این جمله خود بدین معناست که عنوان Little Nightmares برخلاف اسمش، در احیای کابوسهای بزرگی خردسالی، ایجاد یک پلتفرمر روانشناختی و درکل یک عنوان خوب، علارغم برخی از کم و کاستیهایش، موفق عمل کرده است و بیشک به یکی از تجربیات شاخص و حیاتی امسال تبدیل شده میباشد. Verdict At the end of Little Nightmares, any player will agree on something firm and thats the desire for more content. This means that Little Nightmares is not that Little and in fact, it was totally successful in bringing back childhood nightmares, along with a descent psychological platformer which all along it had its own small problems but nevertheless, Little Nightmares is one the most vital indie games that we"ve ever had in the current generation Score: 8.5
20 ارديبهشت 1396
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پردیس گیم]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 256]